شبکه تصمیم گیران یهودی کاخ سفید

جورج بوش درآخرین روزهای ۲۰۰۷ تصمیم گرفت تا لوئیس لیبی مشاور و دست راست دیک چنی معاون خود که به جرم سوگند دروغ و مانع تراشی در روند کار دادگاه به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود را عفو کند.
در دولت بوش ، لوئیس لیبی یهودی رئیس دفتر کارکنان دیک چنی بود. وی که با این عنوان به طور مستقیم در برنامه ریزی تجاوز به عراق وارد شد، در محافل یهودی نومحافظه کار واشنگتن نیز بسیار شناخته شده است.
اما با این حال، ارتباطات وی با مافیای بین المللی بویژه با عناصر بسیار نزدیک به اسرائیلی های افراطی نزدیک به شارون و نتانیاهو کمتر شناخته شده است.
لوئیس لیبی از سال ۱۹۸۵ تا سال ،۲۰۰۰ وکالت مارک ریچ، دلال میلیاردر یهودی را که با پناهنده شدن به سوئیس از دادگاه های آمریکا فرار کرده بود بر عهده گرفت.
بر اساس منابع موثق ، ریچ در ادامه رهبری یک شبکه یهودی- روسی مافیایی و جرگه سالار صهیونیستی را بر عهده گرفت. وی در سال ،۱۹۸۳ در آمریکا به خاطر آنچه تجارت با دشمن این کشور ( ایران) خوانده شد و فرار از مالیات به ۳۲۵ سال زندان محکوم شد اما این اتهامات تنها بخشی ناچیز از واقعیت های ریچ بود.
مارک ریچ و شریکش پنکوس گرین، قبل از فرار از آمریکا، به دلیل نقض تحریم های بین المللی و خرید نفت از شوروی سابق برای رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی و در قبال انحصار برخی ذخایر فلزات گرانبها در آفریقا و شوروی سابق شناخته شده بودند. طی ده ها سال، ریچ یهودی قراردادهای انحصاری فلزات گرانبهای شوروی سابق با خارج را در اختیار داشت. با این ارتباطات وی به طور گسترده ای وارد قاچاق اسلحه شد و در این راه با یک یهودی دیگر به نام ویکتور بوت، قاچاقچی بزرگ اسلحه در بازار سیاه روسیه که در رسوایی فسادی که حتی دامنگیر آریل شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی نیز شد سهیم بود، همدستی کرد.
ریچ همچنین به خاطر سازماندهی مهاجرت برخی اعضای مافیایی روسیه به بروکلین ( نیویورک ) شهرت یافت. وی این امور را به کمک قانون جکسون - وانیک انجام داد که در اواسط سال های هفتاد برای تسهیل مهاجرت یهودیان شوروی سابق تصویب شده بود. در همین دوران بسیاری از اعضای مافیای روسیه برای ترک این کشور اظهار یهودیت کردند.
اما پرونده ریچ بسیار سنگین تر از مواردی است که گفته شد. در دسامبر سال ۲۰۰۰ ، بیل کلینتون در تصمیمی بسیار بحث برانگیز که می توانست مورد پیگرد قضایی قرار گیرد، محکومیت های ریچ را بخشید. اما کسی که در بسیاری از تصمیمات بیل کلینتون نقش داشت کسی نبود جز لوئیس لیبی که بعد ها به عنوان معاون امنیتی دیک چنی انتخاب شد. کسی که اصلی ترین سخنگوی جریان یهودی جنگ طلب در دولت های مختلف آمریکا بوده است. زمانی که دفاع از مارک ریچ به لئونارد گارمنت یهودی وکیل سابق ریچارد نیکسون رئیس جمهوری آمریکا سپرده شد. لیبی یکی از اعضای دفتر حقوقی دیکستین شاپیرو یهودی بود.
گارمنت همچنین به آریل شارون و همدستانش در پی دستگیری جاسوسی به نام جاناتان پولارد که یک یهودی آمریکایی بود و در کشورش به نفع اسرائیل جاسوسی می کرد کمک های فراوانی کرد. طی این مدت لوئیس لیبی همواره به استثنای دورانی که در دولت های رونالد ریگان و جورج بوش پدر معاون پل وولفوویتس فرد شماره دو سابق پنتاگون و طراح جنگ های عراق و افغانستان بود، مسئولیت امور قانونی مارک ریچ را بر عهده داشت. لیبی تحت مدیریت دیک چنی و وولفوویتس، نقش مهمی در تهیه سند راهبردی پنتاگون در سال ۱۹۹۲ داشت. این سند برنامه ای ژئوپولتیکی و تهاجمی بود تا اورآسیا را تحت کنترل یهودیان درآورند.
در سنت ایدئولوژیکی صهیونیستی ولادیمیر ژابوتینسکی که امروزه بنیامین نتانیاهو نماینده این تفکر است، برخورد همیشگی تمدن ها وجود دارد که هم اکنون در خاورمیانه شروع شده و بر سلطه کامل و بی چون و چرای اسرائیل تأکید می کند. این جریان یهودی شبکه ای است که به طور عمیق در بروکراسی غیرنظامی و نظامی آمریکا در اطراف دیک چنی و وزارت امور خارجه این کشور وارد شده است. از میان اعضای بسیار بانفوذ این هسته می توان به یهودیانی همچون پل وولفوویتس، ریچارد پرل، دیوید وورمسر، دوگ فیث و جان بولتون اشاره کرد.
بدین ترتیب با نفوذ این شبکه است که جورج بوش تصمیم گرفت تا در ژوئیه سال ،۲۰۰۷ لوئیس لیبی را از محکومیت دو و نیم ساله زندان به جرم سوگند دروغ در دادگاه مربوط به پرونده والری پالم آزاد کند. بوش برای اجرای حکم عفو لوئیس لیبی در اطلاعیه ای اعلام کرد : «من به حکم هیأت قضایی احترام می گذارم اما به این نتیجه رسیده ام که حکم زندان تعیین شده برای لوئیس لیبی بیش از حد افراطی است. به همین علت محکومیت ۳۰ ماهه زندان وی را عفو می کنم.» در ادامه دیک چنی نیز حمایت خود را از این تصمیم اعلام کرد. اما نمایندگان دموکرات کنگره آمریکا خشم خود را از تصمیم رئیس جمهوری ابراز کرده و آن را تصمیمی رسوا کننده خواندند. شدیدترین این موضع گیری ها به جان ادواردز نامزد فعلی دموکرات ها برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۰۸ و نانسی پلوسی رئیس کنگره برمی گردد. ۷۲ درصد آمریکایی ها هم مخالف این بخشش بودند.
لوئیس لیبی ۵۶ ساله همان طور که گفته شد در ۵ ژوئن سال ۲۰۰۷ به دو سال و نیم زندان و پرداخت جریمه ای معادل ۲۵۰ هزار دلار محکوم شده بود. اتهام وی به ژوئیه سال ۲۰۰۳ بازمی گردد که در آن لیبی نام یک جاسوس زن سیا را به نام «والری پالم» که همسرش از دیپلمات های برجسته آمریکایی و از مخالفان جنگ عراق بود، برای یک خبرنگار آمریکایی فاش کرد. جورج بوش بعد از این، بار ها از لوئیس لیبی و خانواده اش حمایت کرده است و اخیراً نیز از وی قدردانی نمود.
روزنامه کریستین ساینس مانیتور که از پرتیراژترین روزنامه های آمریکا به شمار می رود در مقاله ای تحت عنوان «تصمیم گیرندگان امپراتوری» ، ۱۲ عضو یهودی و صهیونیست دولت بوش را معرفی کرده است. این اعضا نفوذ بسیار زیادی در سیاست داخلی و خارجی آمریکا و حتی جنگ ها و کودتاهای چهار گوشه جهان دارند و سخنرانی های اعضای دولت بوش با هماهنگی این افراد ایراد می گردد. به طوری که می توان گفت بوش بدون مشورت این ۱۲ یهودی هیچ تصمیمی نمی گیرد. به هر حال تمامی حوادث پیش آمده در سراسر جهان بازتابی از فعالیت های آمریکاست و تمامی این رویداد ها با هماهنگی این دوازده یهودی انجام می گیرد.
▪ اروین کریستول - یهودی Irving Kristol
پدرخوانده جنبش نومحافظه کاری در آمریکا یعنی ایروین کریستول برای اکثر مهاجران یهودی اروپای شرقی یکی از « نخبگان نیویورکی» به شمار می رود. در اواخر سال های ۱۹۳۰ وی تحصیلات خود را در سیتی کالج نیویورک ادامه داد.
او بین سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۲ سردبیر مجله Commentary بود. در اواخر سال های ۱۹۶۰ این لیبرال به جرگه نومحافظه کاران پیوست زیرا از نظر وی، لیبرال ها گرایشات ضد آمریکایی داشتند. کریستول در نشریاتی همچون «The National intrest» و «The public intense» مقالات متعددی را منتشر کرده است که در آنها می توان اصول نومحافظه کاری آمریکایی را مشاهده کرد.
از سوی دیگر وی آثار دیگری از جمله «The Autobiography of an idea، Neoconservatism» و (نومحافظه کاری؛ زندگینامه خود نوشت یک اندیشه) را نوشته است. وی پدر ویلیام کریستول، سردبیر استاندارد ویکلی است.
▪ نورمن پودورتز - یهودی Norman Podhoretz
نورمن پودرتز که به تئوریسین نومحافظه کاری مشهور است در حال حاضر در زمینه نوشتن آثار اجتماعی، فرهنگی و بین المللی فعالیت دارد. وی بین سال های ۱۹۹۰ تا سال ۱۹۹۵ از اعضای اصلی انتشار مجله Commentary بود.
امروزه وی برخلاف گرایشاتش در سال های ،۷۰ در ردیف لیبرال ها قرار گرفته است.
وی آثار متعددی از جمله «Braking Ranks» دارد که در آن ادعا کرده است ادامه حیات ایالات متحده آمریکا تنها از این راه امکان پذیر است که به استراتژی نظامی این کشور اولویت داده شود.
پودورتز و همسرش میدیج دک تر که یک منتقد اجتماعی است در اواخر سال های هشتاد کمیته ای تحت عنوان « خطر کنونی» را اداره می کردند. پسر پودورتز هم اکنون روزنامه نگار «نیویورک پست» است.
▪ پل وولفوویتز - یهودی Paul Wolfowitz
معمار جنگ عراق که سه سال معاونت وزارت دفاع آمریکا را بر عهده داشت در سال ۲۰۰۵ توسط جورج بوش به عنوان رئیس بانک جهانی منصوب شد. بین سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ در مقام مشاور سیاسی وزیر دفاع آمریکا گروهی ۷۰۰ نفره را رهبری می کرد که وظیفه این گروه پایه ریزی استراتژی نظامی آمریکا برای جنگ سرد بود. وی در سال۱۹۹۲ با همکاری لوئیس لیبی نقشه ای را تهیه کرد که هدف از آن تسلط نظامی آمریکا اوراسیا و جنگ پیشدستانه با کشورهای مظنون به تولید سلاح های کشتار جمعی بود. افشای این نقشه در مطبوعات واکنش های تندی را برانگیخت تا جایی که وی مجبور شد این نقشه را بازنویسی کند.
پس از حوادث یازده سپتامبر ،۲۰۰۱ اکثر اعضای این گروه در سال ۲۰۰۲ پست های کلیدی استراتژی امنیتی آمریکا را بر عهده گرفتند. در جریان جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ وولفوویتز از نظریه ادامه جنگ تا سرنگونی رژیم صدام حمایت می کرد.
▪ ریچارد پرل - یهودی Richard Perle
ریچارد پرل یکی از وزنه های اصلی نومحافظه کاران به حساب می آید که به علت مواضع سرسختانه اش در زمینه امنیت ملی به شاهزاده تاریکی ها مشهور شده است. وی یکی از بنیانگذاران طرح «تخریب سازنده» است که هدف از آن بازسازی ساختار خاورمیانه و خاورنزدیک است. وی بخش های مهم این طرح را در گزارش کلیدی خود آورد تا در ادامه آن را در سال ۱۹۹۶ به حزب راست لیکود ارائه دهد. وی در تأسیس «مرکز سیاست امنیتی» و «مؤسسه یهودی امنیت ملی» شرکت داشت.
پرل مشاور نهاد ضد تروریستی دفاع از دموکراسی و از سرمایه گذاران روزنامه «اورشلیم پست « نیز می باشد.
▪ داگلاس فیث - یهودی Douglas Feith
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که فرد شماره سه پنتاگون یعنی داگلاس فیث تابستان امسال از مقام خود یعنی معاونت در این وزارتخانه استعفا خواهد کرد. وی از زمان به قدرت رسیدن بوش این مقام را در وزارت دفاع آمریکا در اختیار گرفته بود.
داگلاس فیث قبل از ورود به پنتاگون، در سالهای ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ در شورای امنیت ملی به عنوان کارشناس مسائل خاور دور فعالیت داشته است. به نظر می رسد وی یکی از طرفداران حزب دست راستی لیکود اسرائیل باشد. فیث و پدرش در کشور مادری خود یعنی لهستان ، با یک جنبش صهیونیستی همکاری دارند و از سوی این مؤسسه به خاطر خدماتشان مورد تقدیر قرار گرفتند. در سال ۱۹۹۲ وی معاونت هیأت مشاوران مؤسسه یهودی امنیت ملی را بر عهده داشت.
▪ لوئیس لیبی - یهودی Lewis Libby
وی تاکنون پست های متعددی را در دولت بوش تجربه کرده است.
لیبی در نخستین دوره ریاست جمهوری بوش معاون وزیر دفاع آمریکا بود. وی یکی از بنیانگذاران طرح «آمریکای قرن جدید» است. او با همکاری ویلیام کریستول و روبرت کاگان و پل وولفوویتز گزارشی را تهیه کردند که موضوع آن «اصلاح استراتژی دفاعی آمریکا، نیرو ها و منابع برای قرن جدید» بود. در سال ۱۹۹۲ زمانی که چنی وزیر دفاع آمریکا بود، لیبی در تهیه طرح بحث برانگیز وولفوویتز با عنوان «راهنمای استراتژی دفاعی» همکاری داشت.
لیبی اکنون مشاور مرکز مطالعات روسیه و اورآسیا در نهاد RAND است.
▪ جان بولتون - یهودی John Bolton
جان بولتون سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل در فوریه سال ۲۰۰۵ به این مقام گماشته شد اما مدتی بعد به دلیل مخالفت دموکرات های حاضر در کنگره آمریکا با سیاست های وی ، جای خود را به زلمای خلیلزاد داد. در صورت موافقت کنگره، وی مسئول کنترل سلاح و امنیت بین المللی خواهد شد. بولتون قبل از ورود به وزارت امور خارجه در دوران ریگان و بوش پدر نیز مسئولیت هایی داشته است. وی گاهی اظهاراتی را برزبان می آورد که از سوی سازمان های اطلاعاتی آمریکا تأیید نمی شد. بولتون در نطق خود در مارس گذشته مدعی شد که کشورهای لیبی، سوریه و کوبا تمام تلاش خود را برای ساخت سلاح های کشتار جمعی به کار برده اند. اما سازمان جاسوسی آمریکا سیا و سایر سرویس های مخفی این کشور بشدت در ژوئیه سال ۲۰۰۳ ادعای بولتون مبنی بر پیشرفت سوریه در زمینه تسلیحات را رد کرده بودند.
▪ الیوت آبرامز - یهودی Elliot Abramz
الیوت آبرامز در سال ۲۰۰۵ به عنوان مشاور امنیت ملی و مسئول « ارتقای دموکراسی و حقوق بشر» انتخاب شد. بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵وی مشاور اول دولت بوش در مسائل خاورنزدیک بود. شروع فعالیت های سیاسی وی به همکاری با سناتور هنری کسینجر برمی گردد. وی در وزارت امور خارجه آمریکا در دوران ریگان مسئولیت های متعددی را تجربه کرده است. آبرامز بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۶ یکی از اعضای مؤسسه هادسون بود. از سوی دیگر وی ریاست کمیته آزادی بین المللی ادیان آمریکا را هم بر عهده داشته است.
در سال ۱۹۹۱ وی به افشای برخی اطلاعات درباره ایران در کنگره متهم شد. با این حال در سال ۱۹۹۲ بوش پدر وی را مورد عفو قرار داد. آبرامز در سال ۱۹۸۰ با راشل دک تر دختر پودورتز و میدیج دک تر ازدواج کرد.
▪ روبرت کاگان - یهودی Robert Kagan
روبرت کاگان در زمینه استراتژی آمریکا و دیپلماسی این کشور قلم فرسایی می کند. در بهار سال ۱۹۹۷ بود که نومحافظه کارانی همچون روبرت کاگان و ویلیام کریستول طرح قرن جدید آمریکا را پایه ریزی کردند. وی در سال ۱۹۹۸ نامه ای بحث برانگیز خطاب به بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا نوشت که در آن بر لزوم تغییر رژیم عراق سخن گفته بود. وی در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ پس از آماده سازی متن های سخنرانی های وزیر امور خارجه آمریکا، به عنوان کارمند عالی رتبه این وزارتخانه منصوب شد.
وی همچنین مقاله نویس واشنگتن پست است و مقالاتی را در استاندارد ویکلی منتشر کرده است.
▪ مایکل لدین - یهودی Michael Ladine
گفته می شود مایکل لدین تندروترین محافظه کار آمریکایی است که همواره کارل روو مشاور مستعفی بوش در مسائل خارجی مشاوره هایی را با وی انجام داده است.
وی از طرفداران مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران است. لدین که از تبار ریگان به شمار می رود مشاور وزیر امور خارجه آمریکا در زمان این رئیس جمهوری سابق نیز بوده است. وی که در حال حاضر با ریچارد پرل همکاری دارد یکی از بنیانگذاران مؤسسه یهودی امنیت ملی به شمار می آید. او بین سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ با مجله نیوریپوبلیکا در ایتالیا همکاری داشته و سرمقاله نویس فصلنامه واشنگتن نیز بوده است. لادین همچنین کتاب «جنگ علیه ترور» را نوشته است که در آن از تغییر حکومت های عراق، سوریه و عربستان سعودی حمایت کرده است.
▪ ویلیام کریستول - یهودی William Cristol
ویلیام کریستول، پسر اروین کریستول پدرخوانده نومحافظه کاری آمریکاست. وی در حال حاضر ریاست طرح «قرن آمریکای جدید» را بر عهده دارد و سردبیر نشریه استاندارد ویکلی است. او فعالیت های سیاسی خود را با سناتور هنری کسینجر آغاز کرده است. ویلیام کریستول خط مشی سیاسی خود را با پیوستن به جبهه جمهوری خواهان تغییر داد. در سال ۱۹۹۱ وی از حامیان تغییر رژیم صدام بود. کریستول پسر با همکاری لورانس کاپلان کتابی تحت عنوان «جنگ عراق : سلطنت صدام و مأموریت آمریکا» را نوشته است. از سوی دیگر وی از اعضای مشاوران «بنیاد دفاع از دموکراسی» به شمار می رود.
▪ فرانک گافنی - یهودی Frank Gaffney
فرانک گافنی مؤسس مرکز سیاست امنیتی است که هدف از آن به اصطلاح «حفظ صلح با قدرت آمریکا» است.
وی در سال ۱۹۸۷ به عنوان معاون وزیر دفاع آمریکا و مسئول کنترل سلاح و امنیت بین المللی انتخاب شد.
وی با نشریاتی همچون واشنگتن تایمز، دفنس نیوز و اینوستورز بیزینس همکاری دارد. قابل ذکر است که وی از اعضای تحریریه National Review Online و WolrdNetDaily.com و JewishWorldReview.com است که گرایشاتی جانبدارانه به اسرائیل دارند. علاوه بر این وی از ۲۵ نومحافظه کاری است که در تهیه طرح «قرن جدید آمریکا» همکاری داشته اند.

ترجمه : حسین قنبری گرمی

منبع : روزنامه ایران