یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
فرصت درمان کودکان کم شنوا را از دست ندهید
۳تا ۴نوزاد از هر هزار نوزاد، با کم شنوایی عمیق دائمی متولد می شوند. قوانین بین المللی فعلی همگی توصیه می کنند کودکان دچار کم شنوایی مادرزاد ، پیش از ۶ماهگی تشخیص داده شوند. به همین دلیل برنامه های غربالگری جهانی شنوایی نوزادان مورد تصویب قرار گرفته است تا همه کودکان ، پیش از ترخیص از زایشگاه مورد ارزیابی شنوایی قرار گیرند. در صورتی که کودکی در ارزیابی های مقدماتی رد شود، برای ارزیابی شنوایی جامع و کامل ارجاع می شود. در صورت تشخیص هر گونه کم شنوایی ، سمعک مناسب تجویز و کودک در یک برنامه توانبخشی زودرس ، ثبت نام می شود. هیچ کودکی برای استفاده از سمعک یا وسیله تقویت کننده دیگر و شروع اقدامات توانبخشی کوچک نیست.
سن تشخیص کم شنوایی باید به پیش از ۳ماهگی برسد، اما اکنون این سن ، در کشور ما بسیار بالاتر از این است (در یک تحقیق در تهران حدود ۲۵ - ۳۶ماهگی بوده است). این تخمین بسته به میزان کم شنوایی کودک دارد. کم شنوایی های شدید تا عمیق ، معمولا زودتر شناسایی می شوند (گاهی زیر ۱۸ماهگی)؛ اما کم شنوایی های ملایم تا متوسط یا کم شنوایی های یکطرفه ، اغلب تا سن ورود کودک به مدرسه تشخیص داده نمی شود. در صورت عدم تشخیص زودرس کم شنوایی ، برای بسیاری از این کودکان ، کسب مهارت های زبانی ، گفتاری ، درکی و اجتماعی بسیار مشکل و اغلب غیرممکن است.
عوارض تاخیر در تشخیص
تاخیر در تشخیص کم شنوایی ، تاثیر غیرقابل برگشتی بر تحول زبانی و گفتاری دارد. در صورت وجود کم شنوایی عمیق ، کودک بدون استفاده از سمعک یا دیگر وسایل تقویتی ، هیچ گونه دسترسی به گفتار ندارد و در نتیجه رشد زبانی و گفتاری نخواهد داشت.
کم شنوایی های ملایم تر نیز تاثیر منفی چشمگیری بر رشد زبانی و گفتاری کودک بر جا می گذارد. بررسی های متعدد نشان داده اند که صرف نظر از نوع راهکار مداخله ای که شامل روش شفاهی ، شنیداری یا روش ارتباط کلی است ، مهارت های ارتباطی کودکانی که پیش از ۶ماهگی کم شنوایی آنان تشخیص داده شده و اقدامات مداخله ای برای آنها آغاز شده است ، خیلی بیش از کودکانی است که دیرتر شناسایی شده اند.
کم شنوایی سن و سال نمی شناسد
غربالگری شنوایی آزمونی ، سریع و مقرون به صرفه است که افراد را به ۲گروه تقسیم می کند: گروهی که قبول می شوند (سالم) و گروهی که رد می شوند (نیازمند ارزیابی جامع). غربالگری شنوایی نوزادان ، امری مقرون به صرفه است.
حتی کودکانی که در غربالگری اولیه قبول می شوند، ولی دارای شاخصهای خطر کم شنوایی هستند، باید تا ۳سالگی هر ۶ماه یک بار مورد ارزیابی قرار گیرند. همه کم شنوایی های زودرس ، در زمان تولد قابل شناسایی نیستند. کم شنوایی ممکن است در هر زمان ایجاد شود. کم شنوایی هایی که پس از تولد ایجاد می شوند، در برنامه های غربالگری شنوایی نوزادان تشخیص داده نمی شوند. بنابراین متخصصان اطفال باید از شاخصهای خطر کم شنوایی آگاه باشند و زمانی که به کودکی مشکوک می شوند، وی را برای ارزیابی های شنوایی ارجاع دهند. شک والدین به تنهایی می تواند دلیل قانع کننده ای برای ارجاع کودک به منظور ارزیابی شنوایی باشد. همچنین باید والدین در مورد روند رشد شنوایی آگاه باشند و بدانند زمانی که به شنوایی کودک خود مشکوک می شوند، چه اقداماتی می توانند انجام دهند. می توان برای نوزادانی که کم شنوایی شان تشخیص داده می شود، پیش از یک ماهگی ، سمعک مناسب تجویز کرد. با انجام اقدامات مداخله ای مناسب ، رشد زبانی ، درکی و اجتماعی این نوزادان ، به احتمال زیاد مشابه همسالان شنوای آنان خواهد شد. نتایج بررسی های جدید حاکی از این است که کودکانی که کم شنوا متولد می شوند و پیش از ۶ماهگی برای آنان سمعک مناسب تجویز شده و اقدامات توانبخشی صورت گرفته است ، مهارت های زبانی بسیار بهتری نسبت به گروهی دارند که پس از ۶ماهگی تشخیص داده شده اند. تشخیص کم شنوایی و آغاز اقدامات توانبخشی در دوره نوزادی و شیرخوارگی ، نیاز به اقدامات توانبخشی در دوران مدرسه را تا حد زیادی کاهش می دهد. نکته قابل توجه اینجاست که کودکان ناشنوا تا ۸-۹ماهگی مانند کودکان شنوای هنجار از خود صدا درمی آورند و این امر اغلب سبب گمراه شدن والدین می شود و تصور می کنند فرزندشان شنوایی هنجار دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به تمامی مراکز سنجش شنوایی درمانگاه ها و بیمارستان ها، همچنین دپارتمان شنوایی دانشکده های توانبخشی تهران ، ایران ، شهید بهشتی و علوم بهزیستی مراجعه فرمایید.
سن تشخیص کم شنوایی باید به پیش از ۳ماهگی برسد، اما اکنون این سن ، در کشور ما بسیار بالاتر از این است (در یک تحقیق در تهران حدود ۲۵ - ۳۶ماهگی بوده است). این تخمین بسته به میزان کم شنوایی کودک دارد. کم شنوایی های شدید تا عمیق ، معمولا زودتر شناسایی می شوند (گاهی زیر ۱۸ماهگی)؛ اما کم شنوایی های ملایم تا متوسط یا کم شنوایی های یکطرفه ، اغلب تا سن ورود کودک به مدرسه تشخیص داده نمی شود. در صورت عدم تشخیص زودرس کم شنوایی ، برای بسیاری از این کودکان ، کسب مهارت های زبانی ، گفتاری ، درکی و اجتماعی بسیار مشکل و اغلب غیرممکن است.
عوارض تاخیر در تشخیص
تاخیر در تشخیص کم شنوایی ، تاثیر غیرقابل برگشتی بر تحول زبانی و گفتاری دارد. در صورت وجود کم شنوایی عمیق ، کودک بدون استفاده از سمعک یا دیگر وسایل تقویتی ، هیچ گونه دسترسی به گفتار ندارد و در نتیجه رشد زبانی و گفتاری نخواهد داشت.
کم شنوایی های ملایم تر نیز تاثیر منفی چشمگیری بر رشد زبانی و گفتاری کودک بر جا می گذارد. بررسی های متعدد نشان داده اند که صرف نظر از نوع راهکار مداخله ای که شامل روش شفاهی ، شنیداری یا روش ارتباط کلی است ، مهارت های ارتباطی کودکانی که پیش از ۶ماهگی کم شنوایی آنان تشخیص داده شده و اقدامات مداخله ای برای آنها آغاز شده است ، خیلی بیش از کودکانی است که دیرتر شناسایی شده اند.
کم شنوایی سن و سال نمی شناسد
غربالگری شنوایی آزمونی ، سریع و مقرون به صرفه است که افراد را به ۲گروه تقسیم می کند: گروهی که قبول می شوند (سالم) و گروهی که رد می شوند (نیازمند ارزیابی جامع). غربالگری شنوایی نوزادان ، امری مقرون به صرفه است.
حتی کودکانی که در غربالگری اولیه قبول می شوند، ولی دارای شاخصهای خطر کم شنوایی هستند، باید تا ۳سالگی هر ۶ماه یک بار مورد ارزیابی قرار گیرند. همه کم شنوایی های زودرس ، در زمان تولد قابل شناسایی نیستند. کم شنوایی ممکن است در هر زمان ایجاد شود. کم شنوایی هایی که پس از تولد ایجاد می شوند، در برنامه های غربالگری شنوایی نوزادان تشخیص داده نمی شوند. بنابراین متخصصان اطفال باید از شاخصهای خطر کم شنوایی آگاه باشند و زمانی که به کودکی مشکوک می شوند، وی را برای ارزیابی های شنوایی ارجاع دهند. شک والدین به تنهایی می تواند دلیل قانع کننده ای برای ارجاع کودک به منظور ارزیابی شنوایی باشد. همچنین باید والدین در مورد روند رشد شنوایی آگاه باشند و بدانند زمانی که به شنوایی کودک خود مشکوک می شوند، چه اقداماتی می توانند انجام دهند. می توان برای نوزادانی که کم شنوایی شان تشخیص داده می شود، پیش از یک ماهگی ، سمعک مناسب تجویز کرد. با انجام اقدامات مداخله ای مناسب ، رشد زبانی ، درکی و اجتماعی این نوزادان ، به احتمال زیاد مشابه همسالان شنوای آنان خواهد شد. نتایج بررسی های جدید حاکی از این است که کودکانی که کم شنوا متولد می شوند و پیش از ۶ماهگی برای آنان سمعک مناسب تجویز شده و اقدامات توانبخشی صورت گرفته است ، مهارت های زبانی بسیار بهتری نسبت به گروهی دارند که پس از ۶ماهگی تشخیص داده شده اند. تشخیص کم شنوایی و آغاز اقدامات توانبخشی در دوره نوزادی و شیرخوارگی ، نیاز به اقدامات توانبخشی در دوران مدرسه را تا حد زیادی کاهش می دهد. نکته قابل توجه اینجاست که کودکان ناشنوا تا ۸-۹ماهگی مانند کودکان شنوای هنجار از خود صدا درمی آورند و این امر اغلب سبب گمراه شدن والدین می شود و تصور می کنند فرزندشان شنوایی هنجار دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به تمامی مراکز سنجش شنوایی درمانگاه ها و بیمارستان ها، همچنین دپارتمان شنوایی دانشکده های توانبخشی تهران ، ایران ، شهید بهشتی و علوم بهزیستی مراجعه فرمایید.
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران دولت جمهوری اسلامی ایران مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم مجلس گشت ارشاد رئیسی امام خمینی رئیس جمهور جنگ
آتش سوزی وزارت بهداشت سلامت تهران قتل شهرداری تهران سیل کنکور هواشناسی فضای مجازی پلیس پایتخت
خودرو دلار بازار سرمایه قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا مسکن تورم ایران خودرو
سریال سینمای ایران تلویزیون سینما موسیقی سریال پایتخت مهران مدیری ترانه علیدوستی کتاب تئاتر
اینترنت خورشید کنکور ۱۴۰۳
جنگ غزه اسرائیل غزه رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی جام حذفی سپاهان آلومینیوم اراک فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس لیورپول
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا سامسونگ فناوری اپل بنیاد ملی نخبگان آیفون ربات
بارداری کاهش وزن مالاریا زوال عقل