مامان ! من تنهایی نمی خوابم

خوابیدن بچه ها برای برخی والدین، گاهی به یك دردسر تبدیل می شود. بویژه این كه برخی بچه ها هیچ تمایلی به خوابیدن در اتاق و تختخواب خود ندارند.
این بچه ها دوست دارند تا زمان به خواب رفتن، در كنار پدر یا مادر بمانند و اصلاً نمی خواهند به خوابیدن در اتاق و تختخوابشان عادت كنند.
اگر شما هم با این مشكل دست به گریبانید با خواندن این مطلب به برخی دلایل تمایل نداشتن كودكان به اتاق خوابشان، پی خواهید برد و البته راه هایی برای حل این مشكل پیدا خواهید كرد.
مواردی كه در پی می آید از جمله دلایلی است كه كارشناسان برای رغبت نداشتن بچه ها به اتاق خوابشان عنوان می كنند.
● روش های تربیتی پدر و مادر
گاهی رفتار پدر و مادر در مقابل فرزندان نامناسب است و در مقاطعی از زندگی روش های تربیتی نامناسبی با كودكان خود دارند. والدین بویژه مادر نقش بسزایی در خواباندن كودك دارند. زمان خواب برای كودكان باید شبیه یك مراسم خاص باشد به طوری كه كودك شروع مراسم خواب را دوست داشتنی ترین دقایق روز بداند. پدر یا مادر به آرامی كنار تخت كودك بنشینند و برای او قصه و یا شعر بخوانند. اگر ساعت خواب را برای كودكان خود لذت بخش كنیم و وقت و حوصله بیشتری برای كودك بگذاریم بعد از مدتی خواهیم دید كه با تمایل به تخت خوابش می رود.
● نقش مادر در هنگام خواب كودك
نقش مادر بسیار حساس است . مادر باید با آرامش، قاطعیت و نوازشگرانه كودك را دعوت به خواب كند و از جمله های هم اكنون باید بخوابی و حركت نكن پرهیز كنند، زیرا این جمله ها تأثیرات منفی و معكوس خواهد داشت و موجب بی خوابی كودك می شود.
مادر نباید سریع اتاق كودك را ترك كند، زیرا ممكن است كودك بیدار شود، بنابراین مادران باید از خواب عمیق كودكان خود مطمئن شوند.
● قاطعیت والدین
والدین در كنار مهربانی باید در برخی امور قاطع و جدی باشند. فرمان های والدین نباید همراه خشم و داد و فریاد باشد و یا با عجز و خواهش با كودكان صحبت كنند. دستورهای والدین باید مطابق با توانایی و فهم كودك باشد همچنین به طور منطقی و سازگار با شرایط از كودك خود چیزی بخواهند، البته نباید انتظار داشت كه كودك حرف های والدین را بدون چون و چرا اجرا كند بلكه باید به شرایط زمان و توانایی های كودك نیز توجه كرد.
● وابستگی كودكان به والدین
برخی والدین كودك را در بستر خود می خوابانند، برخی كودكان نیز به دلیل بیماری و با وابستگی در بستر پدر و مادر می خوابند. محققان معتقدند بنابر هر دلیلی كودك نباید در بستر والدین بخوابد، زیرا این اقدام وابستگی شدید بین كودك و والدین ایجاد می كند و باعث بروز مشكلات جدی برای كودك می شود. به هر حال بهترین كار این است كه اجازه ندهیم كودكان بستر والدین را بستر خود بدانند و قاطعانه از آنها بخواهیم در اتاق خود بخوابند.
● ترس از اتاق خواب
بسیار مهم است كه پدر و مادر ترس كودكان را جدی بگیرند اگر كودكی می ترسد كه تنها در اتاق خود بخوابد مادر و یا پدر باید دقایقی هر چند طولانی دركنارش باشند و با او گفت وگو كنند و به كودك این فرصت را بدهید كه در مورد مشكل احتمالی و یا تخیلی كه در ذهن دارد با شما صحبت كند. این امر كمك می كند كه كودك با آرامش بیشتری به خواب برود.
● وقت بیشتری برای فرزندان بگذاریم
یكی از دلایل مهمی كه كودكان موافق نیستند در اتاق خود بخواند، كمتر دیدن پدر و مادر است. این امر به راحتی قابل حل نیست، اما می توان به والدین توصیه كرد در ساعت هایی كه در كنار فرزندان خود هستند وقت و حوصله بیشتری را برای آنان اختصاص دهند و زمانی كه در محل كار خود هستند تلفنی بافرزندانشان ارتباط برقرار كنند.
● جذاب نبودن اتاق خواب
اختصاص یك اتاق خواب برای كودك به لحاظ آرامش او و راحتی والدین بسیار حائز اهمیت است، اما اگر كودكی اتاق خواب نداشته باشد والدین باید مكانی را برای خواب كودك در نظر گرفته، برای استفاده از وسایل و لوازم كودك از او اجازه بگیرند و به شخصیتش احترام بگذارند.

منبع : روزنامه ایران