پابه پای هنرمندانی که بهار ۸۶ را نمی بینند

بهار از راه می رسد و با خود شادمانی و شکوفایی را به همراه می آورد، اما هر سال عد ه ای پیش از آمدن سال نو، روی در نقاب خاک می کشند و بهاری دیگر را تجربه نمی کنند. آنچه در پی می آید، یادی است از هنرمندانی که به سال ۱۳۸۵ به رفتگان پیوستند و بهار در راه را ندیدند.
● سروش خلیلی
آغاز بهار سال ۸۵، خزان عمر سروش خلیلی بود. این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون، در نخستین روز فروردین، هنگام ایفای نقش در سریال «گل های وحشی» درگذشت.
سروشش خلیلی زمانی با جهان هنر خداحافظی کرد که ایام تعطیلی روزنامه ها و نشریات بود. به همین دلیل، مرگ او در محاق خبری ماند و چندان انعکاسی نیافت. اکنون فرصتی است که با تکرار نام او، یاد آن پیرمرد دوست داشتنی با عینک ته استکانی را زنده کنیم و گرامی بداریم. سروش خلیلی متولد سال ۱۳۱۵ در رشت بود. سریال های «هزار دستان»، «امیرکبیر»، «آرایشگاه زیبا» و... از جمله یادگار های این هنرمند فقید هستند.
● علی اکبر صنعتی
استاد علی اکبر صنعتی، پیشکسوت مجسمه سازی ایران، صبح روز ۱۳ فروردین ماه در آستانه ۹۰ سالگی درگذشت. این استاد مجسمه ساز و چهره ماندگار فرهنگ و هنر ایرانی، بیش از یک سال بود که به عارضه شدید مغزی دچار شده و توان حرکتی و کلامی خود را از دست داده بود. صنعتی روز های آخر اسفند ۸۴ را در بیمارستان ایران مهر گذراند و ایام نوروز را در منزل سپری کرد، اما نحوست روز سیزده فروردین، استاد صنعتی را در خانه اش به کام مرگ کشاند.
● منوچهر همایون پور
دوشنبه هفتم فروردین ماه، جامعه موسیقی ایران به سوگ استاد منوچهر همایون پور نشست. این آوازخوان و ردیف دان موسیقی ایرانی، در این روز بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان مهراد تهران به جمع رفتگان پیوست. همایون پور با بهره گیری از شیوه آوازی چهره های نامداری چون ادیب خوانساری و تاج اصفهانی، نزد هنرمندانی چون ابوالحسن صبا و حسین یاحقی آموزش دید؛ این همنشینی تا بدانجا پیش رفت که حسین یاحقی یکی از مشهورترین آثار خود را به نام «جوانی» که در مایه افشاری ساخته بود، به همایون پور جوان داد تا آن را اجرا کند.
● پوپک گلدره
پوپک گلدره پس از هشت ماه جدال با مرگ، نهایتا در ۲۸ فروردین ماه تسلیم شد و به اهالی خاک پیوست. این بازیگر سینما و تلویزیون در ایام بازی در فیلم «نرگس» دچار سانحه تصادف رانندگی شد. این اتفاق تلخ، به اغمای هشت ماهه گلدره انجامید و سرانجام نیز با مرگ وی به پایان رسید.سریال «نرگس» به عنوان آخرین کار این هنرمند فقید، ماه ها پس از مرگ وی به روی آنتن رفت و مخاطبان فراوانی را به پای جعبه جادو کشاند.او در رشته روان شناسی تحصیل کرده بود. «موج مرده»، «دنیای شیرین دریا»، «سیندرلا»، «آخر بازی» و «مروارید سرخ» ازجمله آثاری هستند که چهره این هنرمند را در قاب تصویر، ماندگار کرده اند.
● سید هادی میرمیران
سید هادی میرمیران، هنرمند معمار و شهرساز، ظهر چهارشنبه ۳۰ فروردین ماه، پس از گذراندن یک هفته بیهوشی، در آلمان درگذشت.
وی که از ۱۶ فروردین به آلمان سفر کرده بود تا از ناحیه ستون فقرات مورد عمل جراحی قرار بگیرد، در شهر فرانکفورت دیده از جهان فرو بست. میرمیران ۳۶ سال از زندگی حرفه ای خود را برای تدریس معماری در دانشگاه های علم و صنعت ایران، شیراز، همدان و تهران و طراحی و اجرای پروژه های صنعتی و معماری صرف کرده بود.
این هنرمند خلاق، به رغم سال ها بیماری، محل زندگی اش را همان اتاق کارش انتخاب کرده و تا روزهای آخر حیات ارزنده اش، به مدیریت اجرایی و طراحی معماری و شهرسازی مشغول بود.
● حسین کسبیان
حسین کسبیان، هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون به تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه، با جهان خاکی وداع کرد. وی متولد سال ۱۳۱۲ در تهران بود و فعالیت های تئاتری خود را از سال ۱۳۳۱ آغاز کرده بود. زنده یاد کسبیان عضو هیات مدیره «گروه تئاتر هنر ملی» بود که به سرپرستی عباس جوانمرد تاسیس شد.وی در بیش از ۲۰ سریال تلویزیونی و ۳۲ فیلم سینمایی، ایفای نقش کرده بود. فیلم «مادر» و سریال «سمک عیار» ازجمله آثاری هستند که کسبیان در آنها به هنرنمایی پرداخته بود.
● جعفر بزرگی
پنج شنبه ۵ مردادماه، سینما و تلویزیون ایران، یکی از پیشکسوتان خوش خلق و مهربان خود را از دست داد. او جعفر بزرگی بود که از قدیمی ترین بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به شمار می رفت. این هنرمند، صدای دلنشینی هم داشت و طی سال های ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۷، روزهای جمعه به مدت نیم ساعت در رادیو خوانندگی می کرد.
«سگ کشی»، «شور عشق»، «درخت گلابی»، «سفر شبانه ماه و خورشید»، «خسوف»، «دیگه چه خبر؟»، «مدرسه پیرمردها»، «افسانه آه» و «بچه های طلاق» ازجمله فیلم هایی بودند که زنده یاد بزرگی در آنها به ایفای نقش پرداخته بود.وی که در برنامه های متعدد تلویزیونی به عنوان مجری و بازیگر، حضوری مستمر و پررنگ داشت، به هنگام مرگ، ۹۰ بهار را تجربه کرده بود.
● ایرج گل افشان
ایرج گل افشان، تدوینگر برجسته سینمای ایران، ۸ مرداد ماه در اثر ایست قلبی، به دیار باقی شتافت. وی در آخرین روزهای حیات خود، درحال ساخت آنونس برای فیلم «رویای خیس» به کارگردانی پوران درخشنده بود که اجل، مجال نداد و او را به جهان رویاها برد. در برنامه هنری استاد گل افشان، تدوین ۹۴ فیلم و ساخت آنونس برای ۹۶ اثر سینمای دیده می شود. «عذاب مرگ» (۱۳۴۵)، «شاهرگ»(۱۳۵۴)، «فرمان»(۱۳۶۰)، «آوار»(۱۳۶۴)، «دبیرستان»(۱۳۶۵)، «همسر»(۱۳۷۲)، «فوتبالیست ها»(۱۳۷۹)، «تنبل قهرمان»(۱۳۸۰) و «زن بدلی»(۱۳۸۵) ازجمله فیلم هایی هستند که با تدوین گل افشان به روی پرده رفته اند.
● حمید رخشانی
حمید رخشانی، کارگردان و تهیه کننده سینما، صبح شنبه ۲۱ مردادماه بر اثر عارضه قلبی به خوابی ابدی فرو رفت.
او متولد سال ۱۳۳۵ در تهران و فرزند رضا رخشانی - بازیگر قدیمی سینما و تئاتر - بود. زنده یاد رخشانی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۴ و با ساخت فیلم های کوتاه آغاز کرد.
این کارگردان فقید، فیلم های «راه دوم»، «شب بیست و نهم»، «پرواز را به خاطر بسپار»، «اعاده امنیت» و «مونس» را مقابل دوربین برده بود. وی مدیر مجله «دیلماج» و موسسه کارگاه آفرینش های هنری «رخش» بود.
● ژانت میخائیلی
ژانت میخائیلی، تصویرگر ۷۱ ساله کتاب های کودک و نوجوان، شنبه ۱۱ شهریور در منزلش فوت کرد. این هنرمند به خاطر ابتلا به بیماری قانقاریا ماه ها در بستر بیماری بود.میخائیلی بیش از ۳۰ عنوان کتاب کودک و نوجوان را تصویرگری کرده و طراحی مجلات «رشد» را از سال های ۴۷ تا ۷۴ به عهده داشته است.
«سه قدم دورتر از مادر»، «صد دانه یاقوت»، «زیباتر از بهار»، «صدای ساز می آید» و «جشن جوانه ها» ازجمله کتاب هایی هستند که توسط زنده یاد میخائیلی تصویرگری شده اند.وی در سال جاری نامزد جایزه معتبر آسترید لیندگرن در سوئد بود، اما پیش از برگزاری این جایزه بزرگ با عالم خاکی وداع کرد.
● مهدی سلیمی
مهندس مهدی سلیمی، مدیرعامل موزه سینما و قائم مقام معاونت اداری و مالی سازمان صدا و سیما، شامگاه سه شنبه ۲۵ مهرماه بر اثر ایست قلبی درگذشت. وی با بیش از ۲۷ سال فعالیت در عرصه فرهنگ کشور، به عنوان قائم مقام مرکز آموزش فیلمسازی و قائم مقام معاونت امور سینمایی، ایفای نقش کرده بود. زنده یاد سلیمی عضو هیات امنا و از بنیانگذاران موسسه سینماشهر بود. علاوه بر آن، ۱۹ دوره عضویت در شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر و مدیرعاملی موسسه توسعه سیاحتی کیش در کارنامه فرهنگی وی دیده می شود.
● احمد قدکچیان
احمد قدکچیان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون صبح جمعه ۱۷ آذرماه به علت عارضه قلبی از دنیا رفت. وی متولد ۱۲۹۹ در تهران بود و فعالیت خود را با تحصیل در هنرستان هنرپیشگی و بازی در نمایش «اسکندر و دارا» در سال ۱۳۲۱ آغاز کرد بعد از آن در نمایش هایی، چون «اتللو»، «دختر گل فروش»، «سقوط کابینه» و نمایش های دیگر نقش آفرینی کرد و ۲۳ نمایش را در کارنامه هنری خود به ثبت رساند.
زنده یاد قدکچیان از سال ۱۳۳۰ بازی در فیلم های سینمایی را با «خواب های طلایی» آغاز کرد و بعد از آن در بیش از ۱۱۷ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت که می توان از «گرداب»، «گناهکار»، «خواب و خیال»، «مردی که رنج می برد»، «نردبان ترقی»، «بچه ننه»، «دوستان یک رنگ»، «دیوانه وار»، «راه و بی راه»، «ارثیه»، «بگذار زندگی کنم»، «خط قرمز»، «جدال»، «حسرت» و «بی تو تنهایم» نام برد. این هنرمند فقید در مجموعه های تلویزیونی «این خانه دور است»، «امام علی (ع)»، «گل های کاغذی»، «تنها در تاریکی» و چندین مجموعه دیگر هم ایفای نقش کرده بود.
● ایرج زند
ایرج کریم خان زند (ایرج زند) که از ششم آذرماه در بخش طبی بیمارستان پارس (تهران) بستری بود، ۲۳ آذرماه در سن ۵۴ سالگی دارفانی را وداع گفت. این نقاش و مجسمه ساز، شاگرد مستقیم محسن وزیری مقدم، قدیمی ترین مدرنیسم ایرانی، در دوره های هنرستان و دانشگاه تهران بود. او سپس برای ادامه تحصیل به دانشکده هنر های زیبای پاریس رفت. شانزدهم آذرماه درحالی که این هنرمند در بیمارستان بستری بود، آثارش بدون حضور او در نگارخانه «خاک» به نمایش درآمدند. دقایقی پس از درگذشت این هنرمند نقاش و مجسمه ساز معاصر، اعضای انجمن مجسمه سازان ایران به بیمارستان پارس رفته و از صورت او برای ساخت مجسمه ای از چهره اش، ماسک برداشتند.
● فرخ غفاری
فرخ غفاری، کارگردان قدیمی سینمای ایران و پایه گذار فیلم خانه ملی ایران، یکشنبه ۲۶ آذرماه در فرانسه به رفتگان خاک پیوست. غفاری که در سال ۱۳۰۰ در تهران متولد شد، در نوجوانی برای تحصیل به اروپا رفت، ابتدا در بلژیک و سپس در فرانسه تحصیل کرد و اواخر دهه ۱۳۲۰ شمسی به ایران بازگشت. فرخ غفاری، فیلم هایی همچون «شب قوزی»، «جنوب شهر» و «افسانه های هزار و یک شب» را ساخت.
او سال ها معاون تلویزیون ملی ایران بوده است و گفته می شود که از جمله پایه گذاران سینمای روشنفکری ایران است. غفاری که سال ها در فرانسه اقامت گزیده بود، به دلیل عوارض ناشی از بیماری قلبی در ۸۶ سالگی در شهر پاریس از دنیا رفت.● ناصر عبداللهی
ناصر عبداللهی خواننده و آهنگساز، ۲۹ آذر ماه در سن ۳۷ سالگی به دیار باقی شتافت. عبداللهی که در نخستین روز های آذر ماه در کما بسر می برد، در بیمارستان شهید هاشمی نژاد درگذشت. وی هنگام اذان ظهر فوت کرد. عبداللهی در دهم دی ماه ۱۳۴۹ در بندرعباس به دنیا آمد و تحصیلات خود را در بندرعباس گذراند. وی فعالیت های هنری خود را از سال های نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و امور تربیتی استان هرمزگان آغاز کرد.
زنده یاد ناصر عبداللهی با خواندن ترانه ای به نام «ناصریا» به شهرت فراوانی دست یافت و از جمله آلبوم های او می توان به «عشق است»، «دوستت دارم »، «غزلک» و «بوی شرجی» اشاره کرد.این هنرمند فقید همچنین ترانه هایی را درباره ائمه اطهار(ع) اجرا کرد که از معروف ترین آنها می توان به «یا فاطمه بنت نبی» اشاره کرد.
● پرویز یاحقی
پرویز یاحقی، نوازنده پیشکسوت ویولن، ۱۳ بهمن ماه به دیار باقی شتافت.این هنرمند عرصه موسیقی، قطعات زیبای ویولون را در آهنگ های «گل ها» به جای گذاشته است. یاحقی در طول ۶۰ سال حیات هنری خود در احیای هنر موسیقی اصیل و سنتی ایران و زنده کردن گوشه های غنی دستگاه های آن، تلاشی چشمگیر کرد.از آثار ارزنده این هنرمند فقید، ساختن و اجرای چهارمضراب های مختلف در قطعات موسیقی ایران بود.
«پرویز صدیقی پارسی» معروف به پرویز یاحقی در سال ۱۳۱۵ شمسی در تهران خیابان صفی علی شاه تولد یافت و پدرش از مردان تحصیلکرده زمان خود بود.او که در دوران کودکی نزد دایی اش زندگی می کرد، هنرمندی خود را مدیون استاد حسین یاحقی است. «امید دل من کجایی» با صدای استاد غلامحسین بنان از نخستین آثار معروف وی محسوب می شود.
● حسن اسماعیل زاده
بیستم بهمن ماه، حسن اسماعیل زاده معروف به استاد «چلیپا»، یکی از آخرین بازماندگان نسل هنرمند نقاشی قهوه خانه ای ایران، در تهران وفات یافت.
استاد چلیپا سال ۱۳۰۳ در شهر زنجان متولد شد. در کودکی همراه خانواده اش به تهران آمد؛ هفت ساله بود که مادرش او را برای شاگردی به استاد محمد مدبر سپرد. او تابلو های بسیاری در زمینه حماسه های مذهبی، ملی و موضوع های رزمی و بزمی کشیده است.
این هنرمند فقید مدت ها بود به خاطر ضعف بینایی در خانه اش طراحی می کرد و تا پایان حیاتش، به برپایی نمایشگاه های متعدد انفرادی و شرکت در چند نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی پرداخت.
● محمد بهارلو
محمد بهارلو، نوازنده پیشکسوت ویولون صبح روز یکشنبه ۲۲ بهمن ماه به دلیل عارضه قلبی در سن ۷۸ سالگی درگذشت.وی متولد سال ۱۳۰۷ بود و از نوازندگان برجسته و صاحب سبک ویولون به شمار می رفت.
● محمد خواجوی ها
محمد خواجوی ها معروف به «مانی» هنرمند عرصه صدا و دوبله ۲۸ بهمن ماه دارفانی را وداع گفت.زنده یاد مانی اهل لاهیجان بود و از سال ۱۳۲۸ به مدت نیم قرن به صورت حرفه ای در دوبله فعالیت داشت. این پیشکسوت دوبله فعالیت خود را از سال ۱۳۳۰در رادیو و دوبلاژ آغاز کرد و برنامه های رادیویی همچون داستان شب، سلام بامدادی رادیو ایران و برنامه پنج و سه دقیقه را به همراه اربابی اجرا می کرد.
وی به عنو ان بنیانگذار دوبله فیلم های تلویزیونی از سال ۱۳۴۰ مدیریت دوبلاژ فیلم ها و سریال های قبل از انقلاب ازجمله پلیس بین الملل و کلانترتگزاسی را به عهده داشت. از کار های به یادماندنی مانی می توان گویندگی تیتراژ و روایت سریال «جنگجویان کوهستان» را نام برد.
‌● علیرضا اسپهبد
علیرضا اسپهبد، هنرمند نقاش معاصر، پنج اسفندماه در تهران با جهان رنگ ها وداع کرد. این هنرمند نقاش، به عارضه سکته قلبی مبتلا شد و در راه بیمارستان در آمبولانس اورژانس، دارفانی را وداع گفت.
زنده یاد اسپهبد به هنگام مرگ، تنها ۵۵ بهار را پشت سر گذاشته بود. تابلوها وطرح جلد های فراوانی ازوی به یادگارمانده است.
● منصور یونسی
منصور یونسی سینکی نوازنده تار و استاد هنرستان موسیقی پسران تهران ششم اسفندماه به عالم رفتگان پیوست.وی در سال ۱۳۳۳ دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۴۴ وارد هنرستان موسیقی ملی شد. زنده یاد یونسی زیر نظر استاد هوشنگ ظریف به تحصیل ساز تار پرداخت و پس از اخذ دیپلم وارد هنرکده موسیقی شد. وی از همان زمان به تدریس این ساز در هنرستان موسیقی اصفهان مشغول شد.
همکاری با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، همکاری با گروه مولانا به سرپرستی جلیل عندلیبی، همکاری با گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان، همکاری با گروه درویش به سرپرستی رضا شفیعیان و تدریس مرکز آموزش علمی و کاربردی موسیقی از جمله فعالیت های مستمر وی در عرصه موسیقی کشور به شمار می رود.
● نرسی گرگیا
این بار هم عارضه قلبی یکی دیگر از اهالی سینما را به دیار رفتگان فرستاد؛ نرسی گرگیا بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون، ۲۹ مهرماه در سن ۶۸ سالگی درگذشت.
این بازیگر فقید در سال ۱۳۴۱ و با ایفای نقش در فیلم «زمین تلخ» پا به عرصه سینما گذاشت و با حضور در فیلم هایی چون «ببر کوهستان»، «عشق هرگز»، «الماس ۳۳»، «کشتی نوح» و «شب فرشتگان» از بازیگران پرکار سینما در سال های قبل از انقلاب اسلامی محسوب می شد. «تشکیلات»، «سرب»، «بندر مه آلود»، «قانون» و «مجروح جنگی» ازجمله فیلم هایی هستند که زنده یاد گرگیا در بعد از انقلاب به ایفای نقش در آنها پرداخت.
● پرویز ملک زاده
پرویز ملک زاده، فیلمبردار نام آشنای ایران، به دلیل عارضه سرطان، سه شنبه ۲ آبان ماه درگذشت.وی متولد سال ۱۳۲۳ بود و کارش را در سینما با دستیاری فیلمبرداری در سال ۱۳۴۸ آغاز کرده بود.زنده یاد ملک زاده به عنوان مدیر فیلمبرداری در آثار متعددی حضور داشت که ازجمله می توان به این آثار اشاره کرد؛ «دست شیطان» (۱۳۶۰)، «مرگ سفید» (۱۳۶۲)، «دخترک کنار مرداب» (۱۳۶۹)، «بهترین بابای دنیا» (۱۳۷۰)، «راز خنجر و مستاجر» (۱۳۷۲)، «نان و شعر»، «ضربه آخر» (۱۳۷۲)، «آرزوی بزرگ» و «به خاطر هانیه» (۱۳۷۴)، «قله دنیا» و «بچه های آسمان» (۱۳۷۶)، «بودن یا نبودن».
● صمد قاسمی
صمد قاسمی، هنرمند عکاس به علت سکته قلبی در سن ۷۱ سالگی دیده از جهان فروبست. وی ساعت ۱۸ روز پنجشنبه ۴ آبان، در محل کارش -فتوپرس- درگذشت. زنده یاد قاسمی که از نام های ماندگار در تاریخ عکاسی خبری، جنگ، فیلم و مستند اجتماعی ایران است، در معرفی خود چنین نوشته بود؛ از ۱۵ سالگی شروع به عکاسی کردم. پس از کسب تجربه به عضویت کانون خبرنگاران عکاس ایران درآمدم و طی دوران فعالیتم که قریب ۵۰ سال است، با بسیاری از روزنامه ها و نشریات کار کردم، عکاس مخصوص وزارت اقتصاد و دارایی بودم؛ مدیریت عکاسی های علمی، کالج، پرس و عضویت در انجمن بهار خاقانی از دیگر فعالیت هایم بوده است.
● امیر شروان
امیرشروان، کارگردان قدیمی سینمای ایران به دلیل عارضه سکته مغزی، ۱۱ آبان ماه وفات یافت. وی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۲۸ با بازی در فیلمی به کارگردانی پرویز خطیبی آغاز کرد و پس از حضور در چند فیلم، از سال ۱۳۴۳ وارد عرصه کارگردانی شد و تا سال ۵۷ به فیلمسازی مشغول بود.
از فیلم های مهم این کارگردان فقید می توان به «درخت ها ایستاده می میرند» اشاره کرد که با فیلمنامه ای از فریدون گله ساخته شده بود. شروان پس از انقلاب اسلامی در آمریکا سکونت داشت و در آنجا نمایش هایی را به روی صحنه برد. وی در سن ۷۵ سالگی دارفانی را وداع گفت و به درخواست خانواده اش، اعضای بدن او اهدا شد.
● مسعود بختیاری
بهمن علاءالدین معروف به مسعود بختیاری - خواننده و ترانه سرای ایرانی - ۱۱ آبان ماه بر اثر سکته قلبی درگذشت. وی ۲۰ مهرماه سال ۱۳۱۹ در لالی متولد شد و در سن ۶۶ سالگی، در بیمارستان کسری کرج دارفانی را وداع گفت. مسعود بختیاری دوران دبستان را در مدرسه «فردوسی» و دوران دبیرستان را در دبیرستان «امیرکبیر» مسجدسلیمان سپری کرد.
علاءالدین پس از سال ها خدمت در آموزش و پرورش و تدریس در مدرسه های باغملک و مدرسه راهنمایی «ماندانا» (شهید شجرات) اهواز در مهرماه سال ۷۳ بازنشست شد و سال ۷۹ از خوزستان به کرج نقل مکان کرد.او بر مقام های موسیقی بختیاری و آوازهای بختیاری به طور کامل مسلط بود و همه شعرها، تصنیف ها و ملودی های موجود در آثارش ساخته خود اوست. آلبوم های «مالکنون»، «هیجار»، «تاراز»، «برافتو» و «آستاره» از آثار اوست.
● عبدالعلی همایون
عبدالعلی همایون بازیگر قدیمی سینمای ایران، شنبه ۲۷ آبان ماه بر اثر عارضه قلبی، زندگی را بدرود گفت. این بازیگر فقید از سال ۱۳۲۵ با فعالیت در تئاتر کار هنری خود را آغاز کرد و طی سال های ۱۳۲۸ تا ۱۳۵۶ در حدود ۲۵ فیلم ایفای نقش کرد که از میان آنها می توان به «واریته بهار»، «استوار و پاسبان» و «ستارخان» اشاره کرد.یکی از نقش های او «سرکار استوار» بود.
وی سال ها در خارج از کشور سکونت داشت، اما دو سال آخر عمر خود را در ایران سپری کرد.
● بابک بیات
بابک بیات، چهره نامدار موسیقی معاصر ایران، یکشنبه ۱۵ آذرماه، جهان هنر را با فقدان خود سوگوار کرد. وی بیش از یک ماه به دلیل عوارض ناشی از بیماری کبدی در بیمارستان ایران مهر بستری بود.
این آهنگساز ۶۰ ساله برای بیش از یکصد فیلم سینمایی، موسیقی ساخته بود که ازجمله می توان به «کشتی آنجلیکا»، «نقطه ضعف»، «اتوبوس»، «ولایت عشق»، «پهلوانان نمی میرند»، «سلطان و شبان» و... اشاره کرد. کاست هایی که ماحصل همکاری زنده یادان بیات و احمد شاملو هستند، آثاری ماندگار به شمار می روند.
● رسول ملاقلی پور
رسول ملاقلی پور، درست در نیمه اسفندماه با مرگ نابه هنگام خود اهالی فرهنگ را در بهتی غریب فرو برد. او برای بازدید صحنه های فیلم جدیدش «عصر روز دهم»، به نوشهر رفته بود که در همان جا به علت عارضه قلبی درگذشت. بدین ترتیب پرونده «عصر روز دهم» برای همیشه بسته شد و هیچ بازیگری مقابل دوربین این فیلم نرفت.
زنده یاد ملاقلی پور که همین امسال با فیلم غم انگیز و تاثیرگذار «میم مثل مادر»، بسیاری را به سالن های سینما کشانده و با چشم های اشک آلود روانه کرده بود، این بار خود، موضوعی برای گریستن شد. «میم مثل مادر» به عنوان آخرین فیلمی که در کارنامه این فیلمساز ثبت شده است، با فروشی ۹۰۰ میلیون تومانی، نقطه عطفی در سینمای ملاقلی پور بود.
فیلم های «نینوا»، «بلمی به سوی ساحل»، «افق»، «هیوا»، «نسل سوخته»،«قارچ سمی»، «مزرعه پدری» و مجموعه تلویزیونی «سفر به چزابه» ازجمله یادگارهای ملاقلی پور هستند که از فیلمسازان توانمند عرصه دفاع مقدس به شمار می رفت. سالی نو در راه است و باد بهاری، عطر شکوفه های نارنج و بادام را با خود می آورد.
آنان که نامشان در این نوشته آمد، با ما به تماشای سال نو نمی نشینند. از نبودن آنها غمگین و دلتنگیم، اما افسوس نمی خوریم؛ «زیرا که مردگان این سال / عاشق ترین زندگان بوده اند.» (زنده یاد احمد شاملو)

محسن فرجی

منبع : روزنامه کارگزاران