طنز و طنزپردازی در ایران: پژوهشی در ادبیات اجتماعی‌سیاسی, انتقادی علل روانی و اجتماعی

نویسنده : بهزادی‌اندوهجردی - حسین
محل نشر : تهران
تاریخ نشر : ۱۳۷۹/۱۰/۱۹
رده دیویی : ۸fa۷.۰۰۹
قطع : وزیری
جلد : گالینگر
تعداد صفحه : ۹۴۸
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۳۲۰۰
شابک : ۹۶۴-۶۲۴۷-۲۲-۹

دکتر 'حسین بهزادی اندوهجردی 'در این اثر ضمن تشریح طنز, علل و اسباب پیدایش آن, نقش و تاثیر طنز, نیز تعاریفی از هزل و هجو و نظایر آن, و جلوه‌هایی از طنز و طنزپردازی در ایران را به دست می‌دهد .وی در تعریف طنز خاطر نشان می‌کند' :شیوه خاص بیان مفاهیم تند اجتماعی و انتقادی و سیاسی و طرز افشای حقایق تلخ و تنفرآمیز ناشی از فساد و بی‌رسمی‌های فرد یا جامعه را که دم زدن از آنها به صورت عادی و یا به طور جدی, ممنوع و متعذر باشد, در پوششی از استهزا و ریشخند, به منظور نفی کردن و برافکندن ریشه‌های فساد و موارد بی‌رسمی 'طنز 'می‌نامیم .به عبارت ساده‌تر, طنز را می‌توان انتقاد و نکته‌جویی آمیخته به ریشخند تعریف کرد .'در باب نخست کتاب, ضمن تعاریفی از طنز و فایده طنز, تفاوت آن با هزل و هجو تشریح می‌شود, نیز ارتباط طنز با جامعه‌شناسی, روان‌شناسی, اخلاق و تاریخ تبیین می‌گردد .در این باب همچنین عناصر اصلی طنز و برخی صنایع بدیعی که در خدمت طنز قرار می‌گیرند, معرفی می‌شود .علاوه بر آن, حکایات متعدد طنز در قالب 'طنز و دین', 'طنز و عقل', 'طنز صوفیانه', 'طنز عامیانه 'و نظایر آن در همین باب فراهم می‌آید .باب دوم کتاب به 'هزل 'و عناصر اصلی آن, نیز حکایاتی هزل آمیز مربوط می‌شود . در باب سوم علاوه بر تعاریف 'هجا 'و 'قدح 'معانی و مفاهیم هجو, نیز زمینه‌های روانی و اجتماعی آن بازگو می‌شود .