نشانه‌هایی از مهندسی انتخابات از سوی احزاب و گروه‌ها

فضای انتخاباتی دوره دهم ریاست جمهوری آنقدر با تبلیغات زود هنگام و پر از ابهام آغاز شده که موضع گیری زود هنگام افراد و جناح‌ها و احزاب سیاسی نسبت به مسائل کشور نه تنها به برطرف شدن ابهامات این فضا کمک نمی‌کند، بلکه هر دم بر آن می‌افزاید.
در نشست فصلی خانه احزاب، موضوع دو مرحله‌ای شدن انتخابات دوره دهم از طرف دبیر کل حزب الله ایران مطرح شد و اکثر نمایندگان احزاب با آن موافقت و در واقع نظر مثبت خود را اعلام کردند، براین مبنا که احزاب نمایندگان خود را از میان اعضا انتخاب کنند، فرد مورد نظر و برنامه‌هایش به کلیه حزب‌ها معرفی شود و در ابتدا انتخاباتی میان نمایندگان احزاب انجام شود و افراد منتخب به عنوان کاندیدای نهایی به مردم معرفی شوند.
مرحله دوم زمانی آغازمی‌شود که افراد منتخب حزب فعالیت انتخابی خود را شروع کنند. این مرحله تا جایی ادامه دارد که مردم در روز موعود پای صندوق حاضر شوند و به فرد مورد نظرشان رای دهند.
در این میان عده‌ای الگوی موفق را انتخابات دو مرحله‌ای را آمریکا می‌دانند و منتقدین در جوابشان می‌گویند در ایران با تکثر کاندیدا و تعداد زیادی از احزاب فعال مواجه‌ایم و این نوع انتخابات هزینه هنگفت را بر بودجه دولت تحمیل می‌کند، ضمن آن‌که ظرف زمانی قابل ملاحظه‌ای را باید برای تحقق این امر از دست بدهیم.
جریانی دیگر معتقدند انتخابات دو مرحله‌‌ای باید مانند سایر طرح‌ها بومی شود و می‌پذیرند آمریکا در حالی این انتخابات را به درستی برگزار می‌کند که همه افکار متفاوت سیاسی و اقتصادی رادر لوای دو حزب عمده دموکرات و جمهوری خواه سامان داده و در همه مراحل با نمایندگان دو حزب رقابت را کنترل می‌کنند. در این میان احزاب برای تامین نیاز مالی خود به کمک‌های مردمی وابسته‌اند. پس این الگو در ایران راه به جایی نمی‌برد.
این افراد در ادامه روند انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری را دو مرحله‌ای تلقی می کنند و همان را برای دوره دهم پیشنهاد می‌کنند، یعنی از میان کاندیدا دو نفر که بیشترین رای را آوردند به مرحله دوم راه پیدا کنند و انتخابات نهایی مردم را ملزم می‌کند از میان دو کاندید فرد شایسته ریاست جمهوری را انتخاب کنند. به این ترتیب هم دو مرحله‌ای شدن انتخابات را اجرایی کردیم و هم این طرح را با موفقیت بومی کرده ایم.
در میان نظرات موافق افراطی و میانه رو موافق دو مرحله‌ای شدن انتخابات ریاست جمهوری، مشاور رئیس جمهور و مدیر بخش ارتباطات بین الملل دانشگاه آمریکن در واشینگتن موضعی مخالف اتخاذ کرده و آن را انتخاب از میان دو گزینه محدود تلقی کرده است که به زعم نویسنده مهمترین اظهار نظراز سوی مخالفان این طرح قلمداد می‌شود.
در خصوص اجرایی شدن یا نشدن طرح دو مرحله‌ای انتخابات، سید محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین ایران اظهار داشته است اگر او در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکند، انتخابات دو قطبی نمی‌شود. در واقع اساس این طرح را که همان ایجاد جریان دوقطبی شدن است را زیرسوال برده است.
چندی پیش مهدی کروبی عنوان کرده بود خاتمی را نمی‌دانم، ولی وی مصمم است این طرح اجرا شود.
دو فرد ازیک خط فکری (اصلاحات) دو واکنش متفاوت را نشان می‌دهند و این موضوع کمی سرنوشت اجرایی شدن انتخابات دو مرحله‌ای را نا معلوم می‌سازدف نه به آن معنا که این دو اظهار نظر آنقدر در جامعه سیاسی مهم است که جریان حاکم بر انتخابات را منحرف کند، بلکه مقصود این است که چطور این طرح که در صورت اجرایی شدن علاوه برمشارکت دوچندان مردم در فضای انتخاباتی نفوذ اجتماعی را برای احزاب به ارمغان می‌آورد و وجهه سیاسی آنها را تحکیم می‌بخشد، چطور در میان چهره‌های اصلاحات با واکنش‌های متفاوتی رو به رو شده است؟؟
گفتنی است جدا از خط سیر فکری رقیبان اصلاح طلب، پیش بینی می‌شود محوریت دوباره ناطق نوری درمیان احزاب اصولگرا و تمایل او به کاندیدا توری، انتخابات دوره دهم را دو قطبی و در نهایت به دور دوم می‌کشاند. اما به نظر می‌رسد در صورتی که احزاب و گروه‌ها، برنامه‌ها و طرح‌های خود و گزینه مورد نظر خود برای اجرا معرفی کنند، هزینه‌های کمتری چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ اقتصادی به کشور تحمیل خواهد شد.

زهرا السادات محمدی

منبع : خبرگزاری موج