پرسپولیس باید با نفس خود بجنگد

نمی دانیم چشم چه کسی اینقدر شور بود که زود افاقه کرد اما دراینکه پرسپولیسی ها خودشان را چشم زده اند شکی نیست. آنقدر گفتند دلیل اصلی موفقیت ما، یکدل بودن ویکدست شدن است که فراموش کردند که این یکدلی ویکدستی چطور بوجود آمد. چطور باید حفظ اش کرد. اگر چنین ادعایی داریم به خاطر اتفاقاتی است که این روزها شاهدش هستیم و آن طور که باید جدی گرفته نمی شود. چند روزی هم دندان روی جگر گذاشتیم تا به آنچه روی می دهد دامن زده نشود اما حالا که همه درباره اش سخن می گویند زمان تلنگر زدن است .
قبل از ا ینکه ضربات هولناک اختلاف، این جام بلورین را بشکند که شیشه عمر موفقیت سرخپوشان است. پرسپولیس امروز از یک التهاب درونی رنج می برد. مثل روزهایی که از خواب بیدارمی شویم وبه نظر همه چیز عالی است اما در درون خودمان ناراحت وبی قرار هستیم همین احساس آزار دهنده است که تجربه اش کمک می کند، مشکل امروز سرخپوشان پایتخت را بهتر درک کنیم. حتی می توانیم بگوییم؛ پرسپولیسی ها امروز دچار اختلاف های درونی هم نیستند.
آنها بیشتر از یکدیگر دلخور شده اند وبا انبوهی از اخبار درباره همکاران و هم تیمی های خود روبرو هستند که نمی توانند بین درست و غلطش تمیز قائل شوند. از سوی دیگر نمی توانند بدون فکر کردن آنچه می شنوند به چهره یکدیگر نگاه کنند . آنها مشتاقانه می خواهند به طرف مقابل اطمینان کنند ومورد اعتماد او باشند، اما کم کم دچار تردید شده اند. اگر بگویند اینگونه نیست یا به دیگران دروغ می گویند که اهمیت ندارد یا با خودشان رو راست نیستند که بسیار خطرناک خواهد بود . حالا اگر بازهم فکر می کنید مدیریت وبزرگی در پرسپولیس وابسته به پول است، مشکل خودتان است. درست همین جاست که توانایی های مدیریتی و ظرفیت های شخصیتی بروز پیدا می کند .
وقتی هم می گوییم، مدیریت، منظور مدیر عامل نیست . منظور تمام اعضای باشگاه و تیم هستند که باید خودشان روابطشان و افراد دیگر مجموعه را مدیریت کنند. راه اخبار وحرف های درگوشی را هم نمی توان بست. اینجا نقطه ایست که چهره ها باید بزرگی خود را به رخ بکشند. بخواهند خودشان را هم به کوچه علی چپ بزنند، کار درست به همانجایی می رسد که باید انتخاب کنند. انتخاب اینکه، چه کسی باشد و چه کسی نباشد. راه دیگر هم این است که بخواهیم به زور ۲ قطب همسوی آهن ربا را به هم بچسبانیم. هم مضحکه دیگران می شویم هم انرژی هر ۲ آهن ربا را از دست داده ایم. اینها همه اتفاقاتی است که دلیلی برای روی دادن آنها وجود ندارد. این دافعه می تواند وجود خارجی پیدا نکند.
در حال حاضر فقط صحبت از کمی دلخوری است، شاید در چند مورد بتوانیم کمی چاشنی بدبینی وکم اعتمادی راهم اضافه کنیم. هیچ یک هم دوست ندارند چنین فضای وجود داشته باشد. اما باید درست عمل کرد. راهش را هم خودشان باید پیدا کنند .
کمی دلگیری ا ین حرف ها را ندارد. تعارف دوای دردنیست. سؤالات باید صریح مطرح شود و جواب ها نیز باید کامل باشد و آن گاه تمام این اتفاقات دوره گذاری می شود که سطح اعتمادها و دوستی ها را بالاتر می برد. موفقیت در این مرحله یعنی استحکام بیشتر روابط والبته بسته به میزان این استحکام، آزمون بعدی دشوارتر خواهد بود واین روند الی آخر ادامه خواهد داشت. استیلی با تجاربی که دارد قطعاً باید بداند از چه سخن می گوییم، سرخپوشان، قطبی و کاشانی هم باید بدانند که هیچ راه دیگری وجود دارد. یکسری اختلاف ها ، کشمکش ها ودرگیری ها هست که همه انتظار روی دادنشان را می کشیم این اتفاقات روی خواهد داد در این بخش شبهه وجود ندارد .
شبهه موجود در نوع برخورد سرخپوشان با این دست حوادث است.البته اگر قرار باشد مرتب به این و آن گیر بدهند و با کوچکترین اشاره دیگران برای یک جنگ تمام عیار، شال و کلاه کنند، دیگر مجالی برای پرداختن به مسائل درونی باقی نمی ماند. اصلاً از آن غافل می شویم . اگر یک تیم را مانند یک بدن ببینیم، آنچه می گوییم، همان روایت است که می گوید؛« بالاترین جهاد، جهاد بانفس است.»
پرسپولیس هم امروز باید با نفس خودمبارزه کند، نه اینکه به واسطه دیگر درگیریها از این قائله غافل شود. گو اینکه ممکن است ، دیگران بخواهند، درگیریهایی را به همین د لیل ایجاد کنند، اما این بزرگان مجموعه هستند که باید درایت لازم را از خودنشان دهند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی