پرسپولیس و استقلال نه دولتی و خصوصی بلکه بلاتکلیف هستند

تا چشم برهم بزنید، لیگ برتر دوره هفتم شروع شده و دوباره حاشیه های مدیریتی و مالی ۲ باشگاه قدیمی و پرطرفدار پرسپولیس و استقلال سر زبان ها خواهد افتاد. این ۲ تیم كه سال ها ستون های اصلی تیم ملی ایران به شمار می رفتند چند سالی است جای خود را به تیم های اماراتی، اروپایی، سپاهان، فولاد و... داده اند.
البته این ۲ باشگاه آغازكننده فروش ستارگان به كشورهای دیگر بوده اند اما در ادامه و به دلیل بی ثباتی مدیریت از یك سو و تأمین نشدن منابع مالی لازم و كافی از سوی دیگر باعث شد تا پرسپولیس و استقلال رفته رفته ابهت خود را از دست بدهند و حتی گاهی هویت آنان به عنوان قطب های اصلی فوتبال ایران زیر سؤال برود. با این همه هیچ كس نمی تواند استقلال و پرسپولیس و نفوذ آنان را در دل هواداران ده ها میلیونی فوتبال ایران انكار كند. با این همه، وضعیت ۲ تیم وخیم است و اگر اوضاع به همین منوال پیش برود، معلوم نیست چه بر سر آنها بیاید. پس برای جلوگیری از ادامه این روند نزولی و نگران كننده باید چاره ای اندیشید.
● تكلیف را مشخص كنید
قبل از هر كاری باید سازمان تربیت بدنی تكلیف این۲ باشگاه را مشخص كند. باید شخص علی آبادی اعلام نماید كه استقلال و پرسپولیس دولتی هستند یا خصوصی؟ اگر دولتی هستند طبق اصل ۴۴ قانون اساسی باید هرچه سریعتر به بخش خصوصی واگذار شوند تا كوچك سازی دولت در عرصه ورزشی نیز مصداق عینی داشته باشد.
اگر می خواهند این ۲ باشگاه را به عنوان باشگاه هایی دولتی اداره كنند پس باید ضوابط محكمی بر آن حاكم باشد و هر آن دستخوش توفان های «سونامی» و «گونو» نشوند. اما اگر این ۲ تیم خصوصی هستند پس چرا سازمان تربیت بدنی دست از سر آنها برنمی دارد؟ البته كه باشگاه های یادشده خصوصی نیستند اما شبیه مراكز نیمه دولتی - نیمه خصوصی اداره می شوند آن هم با حداقل ثبات در عرصه مدیریت و تصمیم گیری های كلان.
استقلال و پرسپولیس با آن همه هوادار و پخشمستقیم مسابقات خود آن قدر در عرصه جذب اسپانسر ضعیف عمل می كنند كه جای بسی تأسف است. بی ثباتی مدیریت این ۲ باشگاه كه سربار دولت شده اند، باعث بی اعتمادی اسپانسرها به آنها شده است.اگر یك فرد بانفوذ در كابینه دولت پیدا بشود و یك بار موضوع پرسپولیس و استقلال را در هیأت دولت مطرح و برای آن چاره ای پیدا كند، می توان به شفاف سازی در خصوص این باشگاه ها امیدوار بود و در ادامه به سر و سامان گرفتن آنها، خوشبین شد.
اما اگر قرار باشد هرزگاهی هیأت مدیره سرخابی ها با مدیرعامل در بیفتد یا وی را اخراج كند و در ادامه برای كسب تكلیف همگان منتظر تشكیل جلسه هیأت مدیره با هماهنگی سازمان تربیت بدنی باشند، دیگر چه جای صحبت از بهبود شرایط.
● خوش خیالی یا...!
روزی كه محمدحسن انصاری فرد در یك برنامه تلویزیونی از رفع مشكلباشگاه پرسپولیس با هزار تومنی های هواداران سخن به میان آورد، دانستیم اوضاع در باشگاه از اینی كه هست شاید بدتر هم شود چون وقتی بالاترین مقام مدیریت این گونه می اندیشد دیگر چه جای امیدواری به دیگر مسؤولان و مشاوران این باشگاه؟
واقعاً در اروپا تیم های سطح اول این گونه می اندیشند و امور خود را پیش می برند؟ استقلال و پرسپولیس كه به راحتی می توانند در بازار نقل و انتقالات میدانداری كنند و به خاطر پخش مسابقات خود به صورت زنده بهترین و متمول ترین اسپانسرها را جذب كنند آیا باید به فكر چاره كار با هزار تومنی های هواداران باشند؟
راستش نمی خواستیم درخصوص باشگاه پرسپولیس و استقلال بیشتر از این پیش برویم اما باور كنید بارها از گوشه و كنار شنیده ایم كه برخی از لیدرهای هواداران ۲ باشگاه هرزگاهی معادلات را به نفع فرد موردنظر خود یا مسؤولی كه از آنان حمایت می كند، به هم می زنند. شعارهایی كه بعضی وقت ها در جهت خلاف جریان های پیش آمده در بازی های پرسپولیس و استقلال از سوی گروهی از هواداران سرخابی سر داده می شود، می تواند در این راستا تلقی شود. با این اوصاف باید برای نجات باشگاه های سرخابی چه كرد؟
تیم هایی كه مدیریت باثبات ندارند، پول كافی ندارند و تكلیف آنها از سوی سازمان تربیت بدنی مشخص نمی شود و بیشتر اوقات را در بلاتكلیفی و ابهام سپری می كنند به طور حتم نمی توانند چون چند فصل اخیر دل هواداران خود را شاد كنند و حتی اگر قهرمان ایران نیز شوند، هرگز به سرمنزل مقصود نمی رسند كه شاهد زنده آن استقلالی است كه ۲ فصل قبل قهرمان شد اما پایش به آسیا نرسید.

سیدحمید صادق‌زاده

منبع : روزنامه ابرار ورزشی