" Let It Be" اثر مک کارتنی

"Let It Be" اثر پاول مک کارتنی، در مارس سال ۱۹۷۰ به صورت تک آهنگ و در آلبومی به همین نام به بازار عرضه شده است ( هر چند برخی متن این ترانه را نتیجه همکاری مشترک مک کارتنی و لنون می دانند). الهام بخش این ترانه در حقیقت خوابی بوده که مک کارتنی در آن مادرش مری مک کارتنی (Mary McCartney) را در حالیکه جمله “Let It Be” را به او گوشزد نموده، دیده است.
در آن سال این ترانه رتبه اول را در آمریکا و رتبه دوم را در کشور انگلستان به خود اختصاص داد، به علاوه در استرالیا، نروژ و سوئیس به عنوان اولین آهنگ در جدول بهترین ها شناخته شد. در سال ۲۰۰۴ در رده بندی که تحت عنوان "۵۰۰ آهنگ برتر جهان " توسط مجله رولینگ استون (Rolling Stone) انجام شد نیز در رده بیستم قرار گرفت.
● منبع الهام ترانه
مک کارتنی خود در این باره می گوید :"زمانی که به شدت درگیر آماده سازی و تهیه مقدمات تور Get Back/Let It Be بودم، مادرم را که درسن ۱۴ سالگی در اثر ابتلا به سرطان از دست داده بودم، مجددا در خواب دیدم. دیدار مجدد او حتی در خواب بسیار خوشایند بود و اثر بسیار خوبی در روحیه من به جای گذاشت. " و جمله : Speaking words of wisdom, let it be Mother Mary comes to me ازا ین ترانه را به او تقدیم کرده ام. او بعدها در یکی از مصاحبه هایش، اشاره نموده که در این خواب مادرش به او گفته :" بالاخره همه چیز درست می شود" و در ادامه جمله " Let It Be" را به او متذکر شده است.
● تاریخچه ترانه و نسخه های متفاوت
نسخه اصلی این ترانه در ۳۱ ژانویه سال ۱۹۶۹ در استودیو اپل (Apple studio) به عنوان بخشی از پروژه Get Back انجام شد. در این اجرا مک کارتنی نوازندگی پیانو، لنون نوازندگی باس و بیلی پرستون نوازندگی ارگ را بر عهده داشتند، جرج هریسون و رینگو استار نیز نقش همیشگی خود را ایفا نمودند. اجرای مذکور که در آن لنون و هریسون با مک کارتنی به هم آوایی پرداخته اند، در فیلم " Let It Be" قابل مشاهده است.
در ۳۰ آوریل سال ۱۹۶۹، هریسون اجرای جدیدی از تک نوازی گیتار را به این ترانه افزود و در ۴ ژانویه ۱۹۷۰ نیز به اجرای مجدد آن پرداخت. تعدادی از سبک شناسان در زمینه موسیقی معتقدند که این تک نوازی ها در حقیقت توسط مک کارتنی اجرا شده اند. اولین تک نوازی فوق در اجرای اصلی ترانه به صورت تک آهنگ و دومین تک نوازی، در آلبوم اصلی به کار گرفته شدند. بسیاری از طرفداران این گروه، به اشتباه، این نسخه های ضبط شده را دو اجرای متفاوت از ترانه اصلی تصور می کنند که در تک نوازی گیتار و میکس تفاوت هایی به یکدیگر دارند.
● نسخه تک آهنگ "Let It Be"
عنوان این نسخه که عکس روی جلدش همان عکس آلبوم "Let It Be " بود، جمله " یک تجربه صمیمی با بیتلز" در نظر گرفته شده و در ۶ مارس سال ۱۹۷۰ به تهیه کنندگی جرج مارتین (George Martin) روانه بازار شد. در این نسخه که تحت نظارت مک کارتنی ضبط شد، orchestration و back vocal نیز اضافه شد.
لیندا مک کارتنی در این ترانه به عنوان back vocal با بیتلز همکاری نمود. در همین اثنی هریسون برای بار دوم تک نوازی گیتارش را با هدف ترکیب هر دو اجرای قبلی اش، به انجام رساند. اما نهایتا در نسخه نهایی تنها از اجرای دوم استفاده شد، مارتین از orchestration نیز در این میکس استفاده نمود.
نسخه تک آهنگی این ترانه در آلبوم مجموعه آثار سال های ۱۹۷۰-۱۹۶۷ این گروه نیز وجود دارد که در آن اشتباها مدت زمان این ترانه ۴:۰۱ دقیقه ذکر شده، در حالیکه نسخه تک آهنگی ۳:۵۲ از زمان را به خود اختصاص داده است.
● آلبوم "Let It Be"
در ۲۶ ماه مارس سال ۱۹۷۰، فیل اسپکتور (Phil Spector) - تهیه کننده و آهنگساز – ترانه مذکور را برای آلبوم " Let It Be" مجددا تنظیم نموده و در آن تغییراتی نسبت به نسخه تک آهنگ اعمال نمود. از جمله اینکه دو اجرای مختلف تک نوازی گیتار به طور همزمان در آن گنجانده شد و در انتهای ترانه جمله " There will be an answer" به جای یک بار دو بار تکرار می گردید. اجرای قدیمی این ترانه در آلبوم Anthology ۳ که در ۲۸ اکتبر سال ۱۹۹۶ روانه بازار شد، مجددا به گوش رسید.
● نسخه " Let It Be... Naked"
نسخه دیگری از این ترانه در آلبومی تحت عنوان " Let It Be… Naked " در سال ۲۰۰۳ عرضه شد. استار از نسخه ضبط شده اسپکتور چندان راضی به نظر نمی رسید، زیرا که نوازندگی درام او را دستخوش تغییراتی کرده بود، این بار در " Let It Be… Naked " از نوازندگی اصلی درام او استفاده شد.
تک نوازی گیتار به کار رفته در این نسخه نیز مشابه با نسخه تک آهنگی بود که در فیلم " Let It Be " نیز به تصویر کشیده شده است. زمان این نسخه از ترانه ۳.۵۴ دقیقه بود.
● تنظیمات دیگر
گلین جونز (Glyn Johns) تهیه کننده صاحب نام در ۲۸ ماه مه سال ۱۹۶۹ پس از اتمام میکس آلبوم "Get Back " به میکس مجدد این ترانه پرداخت، حاصل این کار نسخه ای بود که هیچگاه به بازار عرضه نشد.
در ۵ ژانویه سال ۱۹۷۰ او مجددا از همین اجرا استفاده نمود تا شاید بتواند نسخه قابل قبول تری را ارائه دهد، اما این نسخه نیز هیچگاه به صورت رسمی وارد بازار نگردید.
● نظرات و انتقادات
نظرات ارائه شده در مورد "Let It Be" عمدتا مثبت بوده است. در سال ۲۰۰۴ در رده بندی که تحت عنوان "۵۰۰ آهنگ برتر جهان " توسط مجله رولینگ استون (Rolling Stone) انجام شد، این ترانه در رده بیستم قرار گرفت. کتاب All Music Guide نیز از آن به عنوان یکی از بهترین و محبوب ترین آثار بیتلز یاد کرده است.
جان لنون در یکی از مصاحبه هایش که در سال ۱۹۸۰ انجام داده، هرگونه همکاری در نگارش این ترانه را تکذیب کرده و در این ارتباط می گوید :" در حقیقت این ترانه پاول مک کارتنی است و ربط چندانی به بیتلز و وینگز (Wings) ندارد. دقیقا نمی دانم در زمان نوشتن متن این ترانه او به چه می اندیشیده است. احساس می کنم در خلق این اثر از ترانه "&#۰۳۹;Bridge Over Troubled Waters" که توسط Simon and Garfunkel اجرا شده ، الهام گرفته است. البته این نظر شخصی من است، او قصد داشته چیزی مشابه با "Bridge Over Troubled Waters" بنویسد."
همانطور که بعد ها توضیح داده شد، لنون در این مورد اشتباه می کرد، "Bridge over Troubled Water" نمی توانست الهام بخش مک کارتنی باشد، زیرا "Let It Be" درست یک سال پیش از این ترانه ضبط شده و روانه بازار شده بود. هر چند بر طبق اطلاعات ارائه شده در All Music Guide ، Simon and Garfunkel ترانه مذکور را اولین بار به صورت زنده در سال ۱۹۶۹ اجرا نمودند، اما به نظر بعید می آید که مک کارتنی این ترانه را پیش از ضبط رسمی و ارائه به بازار ۳۱ ژانویه ۱۹۶۹ - شنیده باشد.
در سال ۱۹۹۸ پاول مک کارتنی، جرج هریسون و رینگو استار "Let It Be" را بار دیگر در مراسم یادبود لیندا مک کارتنی در کلیسای St Martin-in-the-Fields لندن اجرا نمودند.

سحر افشانیاز

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی گفتگوی هارمونیک