یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا
بیماری نیوکاسل
بیماری نیوكاسل در اكثر مناطق بویژه خاورمیانه رایج می باشد. عامل بیماری سروتیپ ۱ پارامیكسوویروس(PMV۱ ) بوده كه انواع پرندگان (اهلی و وحشی) را آلوده نموده و عمدتاً دستگاه گوارشی، تنفسی و عصبی را در حدت های مختلف تحت تأثیر قرار داده و تلفات بالا و افت شدید تولید تخم مرغ را در پی دارد. این ویروس جهش یافته و ویرولانس(بیماریزایی) خود را سریعاً افزایش می دهد. بیماری نیوكاسل در همه سن ها از جوجه تا مرغ تخم گذار بالغ مشاهده می شود. استفاده از تكنیك های ایمونولوژیكی بویژه آنتی بادی های منوكلونال، نشان می دهد كه تغییرات آنتی ژنیكی در بین سویه های مختلف ویروس نیوكاسل بسیار اندك می باشد و این تفاوت ها در عمل، هیچ تأثیری بر روی واكسیناسیون و یا ایجاد ایمنی در پرندگان ندارد.
از آنجایی كه سویه های واكسن بر اساس سویه PMV۱ ویروس نیوكاسل تهیه می شوند لذا ایمنی ایجاد شده از نظر آنتی ژنیكی مطابق با ویروس وحشی(PMV۱ ) می باشد. پس در حالت كلی درجه ایمنی ایجاد شده بر علیه بیماری نیوكاسل به برنامه واكسیناسیون ( زمان و روش واكسیناسیون) و مصرف صحیح واكسن بستگی خواهد داشت. آنتی بادی های مادری بر علیه نیوكاسل با ایجاد ایمنی هومورال درازمدت، جوجه ها را در چند هفته نخست زندگی ایمن می سازند.
تحقیقات نشان می دهد كه این آنتی بادی ها در جوجه های یكروزه ۷۵% ایمنی ایجاد می نمایند اما در صورت استفاده از واكسن Hitchner B۱ در جوجه های یكروزه به روش قطره چشمی، ایمنی ایجاد شده تا ۹۰% افزایش می یابد و این افزایش در اثر ایجاد ایمنی لوكال(موضعی) می باشد كه به ایمنی هومورال پاسیو(آنتی بادی های مادری) اضافه می شود.
اما این ایمنی ایجاد شده پس از ۲ هفته به یكباره كاهش می یابد و لذا در سن ۱۸ تا ۲۵ روزگی یك تزریق یادآور ضروری می باشد. در مواردی كه خطر بروز بیماری بسیار بالاست استفاده از تركیب واكسن زنده تخفیف حدت یافته و یك واكسن كشته در طول ۲ هفته نخست دوره پرورشی توصیه می شود. ایمنی ایجاد شده با این تكنیك در مقایسه با مصرف واكسن زنده، از درجه بالاتری برخوردار بوده و تقریباً تا ۱۰ هفته دوام دارد، در حالی كه ایمنی ایجاد شده توسط واكسن كشته فقط ۱۵ تا ۲۱ روز پس از مصرف مؤثر می باشد.
در حقیقت علت طولانی بودن دوره ایمنی ایجاد شده با استفاده از این تكنیك (تلفیق دو واكسن) از طریق تركیب ایمنی لوكال ایجاد شده توسط واكسن زنده با ایمنی هومورال (آنتی بادی های خون) حاصل از واكسن كشته می باشد. سن تزریق این نوع واكسن های تركیبی در شرایط مزرعه ای بین ۱ تا ۱۲ روزگی متغیر است.
واكسن های تهیه شده با ویروس های لنتوژنیكHitchner B۱ ، La Sota به علت ایجاد درجه بالای ایمنی در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می گیرند، بویژه واكسن لاسوتا كه برای تزریق دوز یادآور در جوجه های گوشتی و پولت ها در سنین ۱۸ تا ۲۱ روزگی ضروری می باشد. این واكسن ها ارزان و قابل دسترس می باشند.روش اسپری و قطره چشمی برای واكسن های زنده نیوكاسل مناسب می باشند، بخاطر اینكه هر دو نوع سیستم ایمنی لوكال و ایمنی هومورال را تحریك و درجه ایمنی بالا و طولانی مدت را ایجاد می نمایند.
منبع : موسسه مرغداری ایران
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران حسین امیرعبداللهیان حجاب سازمان همکاری اسلامی انتخابات جنگ امیرعبداللهیان مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم مجلس حسن روحانی افغانستان
هواشناسی زاهدان سیل تهران شهرداری تهران فضای مجازی باران یسنا سامانه بارشی آتش سوزی سازمان هواشناسی هلال احمر
قیمت خودرو مالیات ارز خودرو قیمت دلار بانک مرکزی تورم مسکن دلار قیمت طلا بازار خودرو حقوق بازنشستگان
تلویزیون جهان دفاع مقدس صدا و سیما مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
غزه اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس ترکیه اوکراین انگلیس نوار غزه ایالات متحده آمریکا یمن
فوتبال پرسپولیس رئال مادرید استقلال سپاهان لیگ برتر بارسلونا باشگاه پرسپولیس بازی باشگاه استقلال علی خطیر جواد نکونام
هوش مصنوعی اینستاگرام اپل ناسا عکاسی تبلیغات گوگل مایکروسافت
توت فرنگی کبد چرب