ارزیابی وضعیت امداد و نجات در سه ماه اول بعد از وقوع زلزله

علی رغم اینکه بلایا نسبتاً‌ رخ می دهند، اما بسیار مخرب بوده، که یکی از این بلایای طبیعی زلزله است . از آنجایی که به نظر می رسد در کشور ما فرهنگ صحیح امداد و نجات و همچنین خدمات رسانی در میان معدودی از امدادگران وجود دارد. خدمات رسانی و امداد رسانی در سه ماهه اول بعد از وقوع زلزله بم می باشد. برای رسیدن به اهداف پژوهش، ابزار و جمع آوری اطلاعات پرسش نامه بود که از طریق مصاحبه و مشاهده حضوری در محل اسکان زلزله زدگان بم توسط مجریان تکمیل گردید. پرسش نامه اداری چند بخش بود که در هر بخش حداقل ۱۰ سوال وجود داشت که براساس پاسخ زلزله زدگان تکمیل می گردید. از آنجایی که کل شهر بم به ۱۴ منطقه تقسیم شده بود، هر منطقه به عنوان یک خوشه به طور تصادفی حداقل ۲۰ چادر انتخاب شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد: که در ۵۷/۷۸% موارد نیروها بومی به یاری زلزله زدگان رسیدند، در ۲۴ ساعت اولیه ۷۶/۱۸% نیروهای امدادی حضور داشتند، در ۳۷/۸۶% افراد بیماری خودشان را با وسایل شخصی منتقل کرده اند، ۶۲/۵۲% علت تأخیر امدادرسانی را عدم تجهیزات کافی می دانستند، ۶۸/۹۴% و ۷۸/۸۱% موارد در بیمارستانهای امام و افلاطونیان امکان ارائه خدمات وجود نداشت، در ۵۴/۷۶% موارد بیماران تا ۱۲ ساعت در فرودگاه منتظر ماندند، در ۱۲/۸۰% موارد بیماران از مراکز درمانی صحرایی با وسایل شخصی به فرودگاه رفته اند، ۴۲/۶۷% مردم از خدمات نیروهای ایرانی بهره مند بوده اند، ۸۲/۹۶% موارد امکانات شهری برای کمک غیرقابل استفاده بود، به ۷% موارد در ۲۴ ساعت اولیه امکانات زیستی تحویل شده است،۷۸۷/۷۷% موارد برخورد ارائه دهندگان خدمات را غیر محترمانه می دانستند، ۳۲۵/۸۶% موارد امکانات رفاهی ویژه را ناکافی می دانستند. امید است که اطلاعات و نتایج بدست آمده از این پژوهش مورد استفاده مدیریت بحران قرار گیرد و به کاهش بی نظمی ها و افزایش سرعت خدمات رسانی منجر شود.

علیرضا شهیدی،
محمدخاکساری،
حمید نجفی،
دکترعربزاده،
جعفررشیدی

منبع : پایگاه اینترنتی امدادگران ایران