حضور زیرکانه مظاهری در اتاق بازرگانی

حضور رئیس کلّ محترم بانک مرکزی در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران ، آنهم برای توضیح آنچه که بارها از ایشان شنیده بودیم و مطرح نمودن راهکاری که ارائه دادند بسیار جالب توجه بود . ایشان به فعالان بخش خصوصی در نهایت احترام و دوستی فرمودند که سه جهنّم وجود دارد .
یکی آتش سوزان ، دیگری آتش سوزان با اژدهای هفت سر و سوّمی هم آتش سوزان با ببر درنده ! آری ، رئیس کل محترم بانک مرکزی این را اعلام کرد و آنچنان که هر شخص عاقلی آتش سوزان بدون ببر و اژدها را ترجیح میدهد ،سرمست پیروزی ،پس از جلسه اعلام فرموند که بخش خصوصی توصیه ی خودش را گفت و خواسته هایش را مطرح نمود و در آخر جلسه هم قرار شد که جهنّم سوزان را بدون اژدها و ببر درّنده برای او ایجاد کنیم و با ژستی رضایت مندانه به ملّت فرمودند که : (( بخش خصوصی به آنچه ما گفتیم راضی است ! و نسخه ی سیاستی بانک مرکزی را قبول دارد ! )) . آری ، ایشان یکطرفه به قاضی رفتند و با وانمود کردن این نکته که در آن جلسه بخش خصوصی همراه ایشان بود ! راضی برگشتند .
ایشان برای اینکه بتوانند مبارزه ی خود را با کاهش نرخ بهره تئوریزه کنند ، میفرمایند که دادن تسهیلات با نرخ بهره ۱۰ درصدی رانت ایجاد میکند ! و در تکمیل این فرمایشات عنوان میکنند که عدّه ای وام ۱۰ دردصدی میگیرند و در بانک دیگری سپرده گذاری میکنند و بهره های بالای ۱۸ و ۱۹ درصدی میگیرند و در جیبشان میگذارند و بدین ترتیب نتیجه گیری میکنند که نرخهای بهره ی ۱۲ و ۱۰ درصدی موجب بوجود آمدن رانت است و بهره باید بالا برود تا این رانت حذف شود ! . ولی سئوالی که در این میان مطرح میشود و ایشان هم هیچ جوابی به آن نداده این است که مسئول نظارت بر رفتار و عملکرد بانکها و از بین بردن اینگونه بازیها چه کسی است ؟ و بانک مرکزی در این میان چه میکند ؟ آیا در این مورد مسئولیتی دارد یا نه ؟
اگر مسئولیتی ندارد ، نظارت بر عملکرد بانکها و رفتار آنها نسبت به اختصاص تسهیلات به بخشهای مولّد اقتصادی و جلوگیری از انحراف جریان پولی کشور بر عهده ی چه کسی است ؟ چه سازمانی است که مسئول انحراف پرداخت تسهیلات از بخشهای مولّد بطرف بخشهای غیر مولّد و ایجاد تورّم و رکود در اقتصاد کشور است ؟ آیا بانک مرکزی در این موارد هم مسئولیتی دارد یا نه ؟ و اگر مسئولیتی دارد چرا به مسئولیت اصلی خودش عمل نمی کند و بجای سامان دادن به پرداخت تسهیلات به بخشهای مولّد کشور و سامان دادن به وضع تامین مالی صنایع ، به فکر قفل کردن پرداخت تسهیلات افتاده اند ؟ و مرتّب فریاد وانقدینگی سرمیدهند و اینگونه فعالان بخشهای مولّد اقتصاد کشور را همراه و موافق تصمیمات ضدّ تولید خود معرّفی میکنند ؟ و چرا دائما در حال یارگیری برای تایید نظراتی هستند که هیچ مرجع رسمی علمی برای آنها نمیتوان یافت ؟ آیا وظیفه ی رئیس کلّ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران ، تلاش برای نابود کردن تولید ملّی وهرچه بالاتر بردن نرخ بهره و سیاه نمائی اوضاع اقتصادی کشور است ؟
یا اینکه ایشان باید مانند تمامی روئسای بانکهای مرکزی جهان در تلاش برای ایجاد رونق اقتصادی و قدرت گرفتن پول ملّی که فقط در سایه ی حمایت همه جانبه از تولید ملّی کشور و آسان سازی و ارزان سازی فعالیتهای اقتصادی کشور قابل تحقق است ، باشند ؟ اگر برای این سئوالات جوابی دارند ، خوشحال میشویم که برای روشن شدن اذهان عمومی بفرمایند .

محسن سیروس
مشاور رئیس و عضو شورای سیاستگذاری
خانه صنعت و معدن