سفر امید - REISE DER HOFFNUNG

سال تولید : ۱۹۹۰
کشور تولیدکننده : سوئیس
محصول : علی سینیگر و پتر فوئتر
کارگردان : گزاویه کولر
فیلمنامه‌نویس : فریده چیچک اوغلو و کولر
فیلمبردار : المر راگالی
هنرپیشگان : نچمتین چوپانوغلو، نور سرر، ارمین سیواس، اردینچ آکباس، یامان اوکای، یاسار گز و یامان تارکان
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه


ـ دهکده‌ای کوچک در جنوب ترکیه، ̎حیدر̎ (چوپانوغلو) کارت پستالی از پسر عمویش که تازگی‌ها به سوئیس مهاجرت کرده، دریافت می‌کند که هرچند هنوز کار پیدا نکرده، ولی سوئیس را بهشت روی زمین توصیف می‌کند. ̎حیدر̎ گوسفندها و زمینش را می‌فروشد تا بلیت و گذرنامه‌های جعلی بخرد و همراه همسرش، ̎مریم̎ (سرر) و پسر هفت‌ساله‌شان، ̎مهمت علی̎ (سیواس) به راه می‌افتد و شش فرزند دیگرش را پیش افراد فامیل می‌گذارد. آنان قاچاقی به ایتالیا می‌روند، ولی نمی‌‌توانند با پنهان شدن در یک کامیون وارد سوئیس شوند. ̎حیدر̎ هرچه که دارند می‌فروشد تا به کمک یک شبکهٔ مسافران قاچاق به مقصد برسد. اما به هنگام عبور از مرز، او و ̎مهمت علی̎ گم می‌شوند. سرانجام ̎مهمت علی̎ از سرما می‌میرد و ̎حیدر̎ نیز بازداشت می‌شود.
ـ سفر امید، برندۀ اسکار بهترین فیلم خارجی سال، با تصویر جذابی که از دهکدهٔ ̎حیدر̎ ارائه می‌کند، از جهاتی به ̎تراژدی یک مرد هالو̎ بدل می‌شود. مردی که با خوش‌بینی ساده‌لوحانه‌اش، برای همراهانش هم یک عنصر مزاحم به شمار می‌آید. اما جهت‌گیری‌های سیاسی فیلم چندان جدی نیستند و در حد چند اشارهٔ کلامی باقی می‌مانند، طوری که به نظر می‌رسد مسئلهٔ تبعیض‌های نژادی برای کولر تنها یک دل مشغولی فرعی است. پایان فیلم ـ جائی که رانندهٔ کامیون سوئیسی به ملاقات ̎حیدر̎ می‌آید و ̎حیدر̎ پیشنهاد کمکش را رد می‌کند ( ̎ترجیج می‌دادم با هم دوست باشیم̎ ) ـ با وجود ظاهر ناامیدانه‌اش، زیادی سخاوتمندانه است: اگر اصلاً سر و کلهٔ راننده پیدا نمی‌شد، واقعی‌تر نبود؟