چربی بدن ما کجا ذخیره می شود؟

بسیاری از ما فکر می کنیم که چربی های بدن ما در شکم تجمع می کنند و از این نکته غافلیم که چربی فقط در شکم تجمع نمی کند و در بسیاری دیگر از اعضای بدن هم ممکن است تجمع کنند.
چربی های ذخیره شده در بدن دو نوع است، که یک نوع از آن اصلا قابل دیدن نیست در حالی که نقش موثری در کیفیت سلامت فرد دارد.
زمانی که متخصصان رژیم لاغری در مورد چربی صحبت می کنند،منظور همان دو نوع چربی است: چربی زیر پوستی و چربی احشایی یا درونی.چربی های زیر پوستی ، چربی هایی هستند که شما دقیقا میتوانید ببینید و حتی لمس کنید. یعنی آن مقدار چربی که می توان با دست گرفت .
این نوع چربی در تمام نقاط بدن وجود دارد و در بعضی از نقاط بدن مثل ران، زیر کتف و شکم با حجم بیشتری وجود دارد.اما به طور کلی در تمام نقاط بدن حتی کف پا نیز وجود دارد.
مقدار متعادل از این نوع چربی برای بدن لازم است و می تواند مفید باشد . مثلا بدن را از سرما حفظ می کند. ولی مقدار زیاد آن نیز مضر و درد سر ساز است . چرا که موجب افزایش وزن و بروز چاقی می شود .همین وضعیت سبب می شود که فرد اعتماد به نفس خود را را جع به ظاهر یا فیزیک شخصی خود از دست بدهد. خوشبختانه این نوع چربی با رعایت رژیم های ویژه شکمی قابل رفع است.
اما نوع دوم چربی (چربی درونی یا احشایی) خطر ناک تر است و به سختی زدوده می شود.این نوع چربی اطراف ارگانهای بدن را فراگرفته است، مثلا اطراف قلب، کبد و سایر ارگانهای مهم.باید گفت ممکن است علی رقم اینکه فرد لاغر است اما به مقدار زیاد از این نوع چربی داشته باشد. این نوع چربی به صورت مخفی است ولی باید گفت که نقش موثری در کاستن عمر افراد دارد.
چربی احشایی زیاد، از جمله علائم سندرم متابولیک یا سندرم X است . سایر علائم این اختلال عبارتند از: فشار خون بالا، کلسترول و سطح انسولین بالا.
داشتن تنها یکی از این شرایط کافی است که فرد مبتلا به بیماری های جدی و خطرناک شود. اما مجموع این علائم می تواند به طور تصاعدی باعث بروز بیماری شود.
چربی احشایی ارتباط مستقیمی با انواع بیماری ها دارد که بعضی از آنها عبارتند از: فشار خون بالا، سکته مغزی ، سکته قلبی، کلسترول بالا، دیابت، سرطان سینه و زوال عقل.
یکی از مهم ترین دلایل کشنده بودن چربی احشایی ، به دلیل نقش منحصر به فرد آن در التهاب (نوعی پاسخ ایمنی به هر نوع بیماری مزمن)است . چربی احشایی علاوه بر چاقی، نقش موثری در تصلب شراین زنان بزرگسال دارد.تحقیقات ثابت کرده است که زنان با چربی شکمی بالا نسبت به زنانی که این مقدار چربی را در بخش ران و کپل دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تصلب شراین هستند.
و اما دلیل این حقیقت: مقدارتقریبی از چربی احشایی در اطراف کبد باعث افزایش تولید کلسترول LDL (کلسترول نوع بد)می شود . این نوع چربی در دیواره رگها جمع شده و ایجاد پلاک می کند . در طول زمان پلاک ها موجب التهاب و باریک شدن مجاری رگها می شود. باریک شدن مجاری رگ ها باعث افزایش فشار خون، فشار آوردن به قلب و آسیب به مویرگ ها می شود. و سرانجام این وضعیت باعث افزایش خطر تولید لخته خون و ایجاد گرفتگی و سکته می شود.
چربی احشای همچنین باعث ایجاد مقاومت انسولین می شود، وضعیتی که نهایتا موجب بیماری دیابت می شود.مقاومت انسولین وضعیتی است که در آن سلولهای بدن به هورمون انسولین پاسخ نمی دهد و از طرفی غده پانکراس تحت فشار برای تولید بیشتر انسولین به منظور زدودن گلوکز خون می شود. در طول زمان ، این وضعیت باعث بروز دیابت با درجه بالا می شود و این نوع از دیابت نیز آسیب جدی به سیستم گردش خون، قدرت بینایی، حافظه می زند و باعث عدم بهبود زخم می شود. همچنین ثابت شده است که افراد دارای چربی شکمی بالا ۱۴۵% بیشتر از سایر افراد در معرض خطر زوال عقل هستند . دلیل این امر نیز همان التهاب است.این مقاله می تواند تا اندازه ای به شما انگیزه کنترل و زدودن چربی شکمی را بدهد. اما ممکن است، علی رقم تمرینات ورزشی منظم و کاهش کالری مصرفی باز هم نتوانید از شر این نوع چربی رها شوید.تحقیقات ثابت کرده که برای رهایی از هر دو نوع چربی احشایی و زیر پوستی باید از چربی های صحیح تغذیه کرد . منظور از چربی های صحیح ، روغن های اشباع نشده است که در علم پزشکی به آن موفا (MUFAs)نیز می گویند.

منبع : سلامت نیوز