سخنانی از فردوسی بزرگ

دانش ارزش آن را دارد که به خاطر آن رنج ها بکشی .
□□□
به این زمین گرد که بسرعت می گردد بنگر که درمان ما در آن است و درد ما نیز ، نگاه کن و ببین که نه گردش زمانه آن را می فرساید و نه رنج و بهبودی حال بشر آن را به آتش می کشد ، نه آرام می شود و نه همچون ما تباهی می پذیرد
□□□
روح و روان و دل جهان روشن است و زمین را بی دریغ روشن می سازد خورشید از خاور برخاسته بسوی باختر که مسیری درست و بی نظیر است ای آنکه همچون آفتاب لبریز از نور و خردی تو را چه شده است که بر من نمی تابی ؟!! .
□□□
چراغ مایه دفع تاریکی است ، بدی جوهر تاریکی در زندگی آدمی است ، که از آن دوری باید جست .
□□□
بی خردی است، که بگویم کسی بدی را بی بهانه (دلیل )انجام می دهد .
□□□
رنج منتهی به گنج را کسی خریدار نیست .
□□□
اگر برای انجام کاری بزرگ ، زمان نداری .بهتر است بی درنگ آن را به دیگران بسپاری .
□□□
کتاب زندگی گذشتگان ، جان تاریک را روشنی می بخشد .
□□□
این جهان سراسر افسانه است جز نیکی و بدی چیزی باقی نیست .
□□□
فرمان ایزد به جهانداران داد و دهش است .
□□□

http://muovafaghiat.blogsky.com

منبع : مطالب ارسال شده