زین‌های شعله‌ور - Blazing Saddles

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : مل بروکس
فیلمنامه‌نویس : نورمن استاینبرگ، اندرو برگمن، ریچارد پرایر، آلن یوگر و بروکس، برمبنای داستانی نوشته برگمن.
فیلمبردار : جوزف بیروک
آهنگساز(موسیقی متن) : جان موریس
هنرپیشگان : کلیون لیتل، جین وایلدر، اسیلم پیکنز، دیوید هادلستن، مادلین کان، لیام دان، الکس کاراس، جان هیلرمن، هاروی کورمن و بروکس.
نوع فیلم : رنگی، ۹۳ دقیقه.


«بارت» (لیتل)، کارگر سیاه‌پوست راه‌آهن، به‌دلیل حمله به یک سفیدپوست محکوم به اعدام می‌شود. «هدلی لامار» (کورمن)، وکیل دعاوی که در می‌یابد خط آهن باید از وسط شهر «راک بریج» عبور کند، برای تخلیه شهر و تصاحب زمین‌های آن با فرماندار (بروکس) تبانی می‌کند تا برای تضعیف روحیه مردم شهر، «بارت» را به‌عنوان کلانتر به آنجا بفرستد. «بارت» پس از تحمل مشکلات اولیه، به کمک «جیم» (وایلدر)، تیراندازی ماهر که حالا الکلی شده، کنترل امور شهر را به‌دست می‌گیرد و حمله «مونگو» (کاراس) را که برای ترساندن مردم شهر آمده، خنثی می‌کند. «بارت» با حیله ساختن یک شهر مقوائی ساختگی، حمله نهائی گروه آدم‌کش‌ها را هم بی‌نتیجه می‌گذارد و بعد «راک بریج» را ترک می‌کند تا به‌راه خود برود.
* زین‌های شعله‌ور نخستین تجربه بروکس در هجو ژانرهای سینمائی به‌شمار می‌آید و انتخاب ژانر و سترن - که حتی در زمان ساخته شدن این فیلم هم مدت‌ها بود دوران طلائی‌اش را پشت‌سر گذاشته بود - برای نقطه شروع، چندان عجیب به‌نظر نمی‌رسد؛ ولی بروکس با انتخاب یک سیاه‌پوست به‌عنوان قهرمان داستان، شوخی با مسائل نژادی را هم - که در آن سال‌ها، مسئله روز است - به‌فیلم اضافه می‌کند (حتی رئیس یک قبیله سرخ‌پوست هم - که خود بروکس نقشش را به‌عهده دارد - از رنگ پوست «بارت» ابراز تنفر می‌کند). شوخی‌های فیلم - مثل تمام آثار بروکس - یک دست نیست، اما به‌طور کلی، صحنه‌هائی که وایلدر در آنها حضور دارد با مزه‌تر از کار در آمده‌اند.