مسیح دوباره مصلوب

پخش فیلم مصائب مسیح به کارگردانی "مل گیبسون" به دلیل به تصویر کشیدن نقش برخی‌ازعلمای یهود در به‌صلیب کشیدن حضرت مسیح بانهایت لابی‌های صهیونستی مواجه شد و به رغم تایید فیلم از سوی پاپ‌ژان پل دوم رهبر مسیحیان کاتولیک جهان، بخشهایی از این فیلم که نقش مستقیم روحانیون یهود را در شهادت عیسی به نمایش می‌گذاشت حذف شد.
برخی،این حذفیات را به‌دلیل فصل‌الخطاب قراردادن دین یهود توجیه می‌کردند، عده‌ای براین اعتقاد بودند که‌حتی درقالب هنر نیز نباید به ادیان توهین شود والبته هدف اصلی‌از حذف صحنه‌های مورد نظر در فیلم مصائب‌مسیح بیشتر جلوگیری از دامن زدن به احساسات ضد صهیونیستی بود تا ضد یهود.
درسالهای اخیر در قالب انواع هنرها شاهد، توهین به دین اسلام بوده‌ایم به گونه‌ای که عده‌ای به منظور موجه جلوه‌دادن این توهین‌ها، طالبان والقاعده را مصداق و نماینده اسلام قرار داده وبه بهانه حرکتهای نسنجیده وبه دوراز شان اسلامی، این گروه‌ها به هر طریق اسلام را مورد هجمه قرار داده‌اند.
آیاواقعا اسلام، دینی است که حامی تروریست است ؟ یا این چهره دلخواه غرب ازاسلام است که سعی درمعرفی اسلام به عنوان‌یک دین‌خشن دارد، آیاحافظه تاریخی غربی‌ها آنقدرضعیف شده که جنگ‌های صلیبی و کشتارمسلمانان را ازیاد برده‌اند؟ قداست‌زدایی ازامورمقدس در غرب تاآنجا پیش رفته که حتی به پیامبر خودشان حضرت مسیح نیز توهین می‌کنند، نگارش کتاب "آخرین وسوسه‌های مسیح" از مصادیق این بی‌حرمتی‌هاست که کشورهای اسلامی نیز آنرا محکوک کردند.
سالها قبل نیز کارخانه کوکاکولا دریک پوسترتبلیغاتی خود، تصویر مسلمانان را که درحال سجده به‌یک بطری کوکاکولا بود به‌تصویر کشیدند که همین امر باعث تحریم مصرف این کالا از سوی برخی کشورهای اسلامی شد.
اماواقعا چه چیزی باعث شده تا هتاکی به ادیان در جوامعی که براساس اصول دمکراسی کسی حتی حق ندارد عقیده غلط یک نفر را مورد توهین قرار دهد، پس چگونه‌است اعتقادات یک ونیم میلیارد مسلمان مورد توهین قرار می‌گیرد، بسیار ساده انگارانه است اگر این مسئله را تنها یک حرکت مطبوعاتی بدانیم.
چاپ کاریکاتور پیامبر (ص) پس از نشریات دانمارک در نشریات دیگر کشورهای اروپایی یک پیام دیگر را نیز برای مسلمانان به‌همراه داشت و آن این بود که کشورهای غربی حتی درایده غلط خود، پیرامون اسلام اتفاق نظردارند واین چیزی است که در میان امت اسلامی مغفول مانده است.
به‌قول یکی از متفکران کشورمان "ماجدا جدا آمدیم اما با هم شکست خوردیم" آیا حرکتهای توهین آمیز هر از چندگاه غرب را نمی‌توان به عنوان محکی برای سنجش وضعیت کشورهای اسلامی ارزیابی کرد.
برخورد متناقض غرب با ایران به‌رغم تاکید براصول دمکراسی درچند ماه اخیر بسیار قابل تامل بوده است.
آنها به‌خود اجازه هر گونه قضاوت پیرامون جوامع، عقاید و مذاهب مختلف را می‌دهند، اماافسانه خواندن هولکاست و کشتار یهودیان توسط آلمان را برمبنای دمکراسی بر نمی‌تابند و به این دیدگاه که باتوجه به‌اصول دمکراسی ارائه شده و قابل بررسی است به دلیل منافعی که دارند، حمله می‌برند.
حتی اگر هولکاست صحیح باشد، آنکه باید از این واقع بیش از همه احساس شرمساری کند جوامعی هستند که به‌آن دست زده‌اند، بهتر است خانم مرکل به جای تهدید ایران به نشاندن سرجایش، از یهودیانی که اجدادش را در کوره‌های آدم سوزیشان خاکستر کرده‌اند عذرخواهی کند.
گناهی اگر در چنین قضایایی است نه بر گردن ملت مسلمان که خود همواره قربانی چنین جنایاتی بوده‌اند که بر گردن غربیان است، وهم‌اکنون ملت مسلمان فلسطین تاوان اجداد مرکل را می‌پردازند.
امروز آنچه بیش‌از پیش نیاز کشورهای مسلمان است، بازگشت به خویشتن آگاهی و وحدت است این پیامهای بزرگ ‪ ۲۵‬سال سکوت امام علی(ع)، صلح امام حسن(ع) و قیام امام حسین(ع) برای جهان اسلام است تا دوباره جهان شاهد به صلیب کشیدن مسیح دیگری نباشد و فراموش نکنیم که:
قطره را تا که به دریا جایی است پیش صاحب نظران دریایی است گر ز دریا به کنار آید زود شور آن قطره ناچیز که بود قطره، دریاست اگر با دریاست ورنه‌او قطره ودریا، دریاست

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ ایرنا