آینه و دود: ابهام در سیاست جمهوری اسلامی

این مقاله با عنوان "دود و آینه - ایران حتی درک خارجیان مهربان از شرایط این کشور را دشوار می‌کند" چاپ شده و در آن آمده است که جمهوری اسلامی در خلال بیست و نه سال موجودیت خود ناظران را با ابهام مواجه ساخته و حتی سردرگم کرده است.
به نوشته اکونومیست نگرش ایران پس از انقلاب همواره ناظران را گرفتار ابهام کرده است.
هفته نامه اکونومیست چاپ لندن، در مقاله‌ای در شماره ۲۹ مه این نشریه، آنچه را که ابهام در درک نگرش و سیاست‌های جمهوری اسلامی می‌خواند مورد بررسی قرار داده است.
این مقاله با عنوان "دود و آینه - ایران حتی درک خارجیان مهربان از شرایط این کشور را دشوار می‌کند" چاپ شده و در آن آمده است که جمهوری اسلامی در خلال بیست و نه سال موجودیت خود ناظران را با ابهام مواجه ساخته و حتی سردرگم کرده است.
به نوشته اکونومیست، رهبران جمهوری اسلامی در یک نفس، از جنگ و صلح سخن می‌گویند و همزمان وانمود می‌کنند که هم دموکراسی و هم دینسالاری را به اجرا گذاشته‌اند.
این هفته نامه با یادآوری گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، می‌نویسد که آژانس بین‌المللی در گزارش خود که روز ۲۶ مه انتشار یافت در مورد ماهیت طرح‌های هسته‌ای ایران ابراز تردید کرد و همزمان، دیپلمات‌های جمهوری اسلامی گفتند که این گزارش نشان‌دهنده حسن نیت دولت متبوع آنان است و سپس اظهار داشتند که پیشاپیش به تمامی سئوالاتی که در این گزارش مطرح شده پاسخ داده‌اند.
اکونومیست می‌نویسد که سرانجام، علی لاریجانی، رئیس جدید مجلس و مذاکره کننده هسته‌ای سابق ایران، آژانس بین‌المللی را به خاطر آنچه که دورویی این نهاد می‌خواند هدف حمله قرار داد و آن را متهم کرد که اطلاعات مربوط به برنامه‌های اتمی جمهوری اسلامی را در اختیار دشمنان ایران قرار می‌دهد و هشدار داد که ممکن است این کشور مجبور شود همکاری خود را با آژانس مورد تجدید نظر قرار دهد.
این هفته نامه به عنوان نمونه‌ای دیگر از ابهام در رفتار جمهوری اسلامی، می‌افزاید که در ماه آوریل، انفجار در یک مسجد در شهر شیراز، به کشته شدن دوازده نفر از شرکت کنندگان در یک مراسم دینی منجر شد.
به نوشته اکونومیست، بلافاصله پس از انفجار در شیراز، مقامات جمهوری اسلامی آن را یک حادثه غیرعمدی اعلام کردند اما دو هفته بعد این انفجار را به تروریست‌ها نسبت دادند و پس از آن، چندین نفر را به دست داشتن در این توطئه و ارتباط با آمریکا، یا بریتانیا یا اسرائیل یا سلطنت طلبان در تبعید متهم ساختند و آنان را بازداشت کردند.
این هفته نامه در ادامه می‌نویسد که محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران، خود را قهرمان حمایت از فقرا و مصمم به اصلاح ساختار اداری جمهوری اسلامی معرفی کرده اما به گفته منتقدان، برنامه‌های اجتماعی اسراف‌آمیز او به بروز افزایشی دردناک در نرخ تورم منجر شده در حالیکه تغییراتی که در نظام اداری داده صرفا به تنبیه افراد لایق و پاداش به طرفداران دولت منجر شده است.
اکونومیست می‌افزاید که دیدگاه‌های رئیس جمهور نیز باعث شده است که محافظه کاران همفکر او دچار دودستگی شدید شوند و به این ترتیب، بر سردرگمی‌های موجود درباره ایران بیافزایند در حالیکه انتظار می‌رود که افراد معتدل‌تر هم یک اقلیت پر سرو صدا را در مجلس جدید تشکیل دهند.
اکونومیست یادآور می‌شود که اوایل ماه جاری، وزیر خارجه ایران یک طرح ابتکاری را برای گفتگو در زمینه‌های متنوع با شورای امنیت اعلام داشت در حالیکه شورای امنیت به دلیل برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی، علیه این کشور تحریم‌های بین‌المللی وضع کرده است.
به نوشته این هفته نامه، طرح ابتکاری ایران، با تاکید بر تلاش برای تحقق صلح و همبستگی جهانی (منهای اسرائیل که جمهوری اسلامی نابودی آن را پیش بینی می‌کند و خواهان آن است)، عملا شامل هیچ پیشنهاد جدیدی نبود و تنها به حدس و گمان‌هایی در این زمینه دامن زد که ممکن است دولت ایران با تظاهر به دست زدن به اقدامی دیپلماتیک، درصدد جلوگیری از گام بعدی شورای امنیت و یا کاهش انتقادات در داخل این کشور بوده است.
اکونومیست می‌نویسد که البته این نوع رفتارها باعث سرخوردگی کسانی در داخل و خارج ایران می‌شود که می‌خواهند این کشور دارای روابط عادی با جهان خارج باشد اما با وجود تمامی ابهامات سیاست آینه و دود -یعنی شفافیت و ابهام- محافظه کاران تندرو مسلط بر ایران در پیگیرد هدف‌های خود ناموفق هم نبوده‌اند.
این هفته نامه در توضیح دستاوردهای حاکمان ایران ادعا می‌کند که آنان توانسته‌اند رقیبان خود را پاکسازی کنند، منتقدان لیبرال را به جای خود بنشانند، آمریکا را در عراق تنبیه کنند، از موفقیت عوامل خود در لبنان، یعنی حزب الله، لذت ببرند و به پیشبرد برنامه‌های هسته‌ای خود ادامه دهند در حالیکه همراه با اظهارات دیپلمات‌های غربی در مورد تشدید تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، زمزمه پاداش‌های بزرگی هم برای این کشور به گوش می‌رسد با این شرط که در زمینه ساختن بمب اتمی کوتاه بیاید.

منبع : دسترنج