شهید علی براتی

روز اول فروردین سال ۱۳۳۰ در روستای مرخز از توابع شهرستان سقز، در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در مدرسه روستا سپری كرد و سپس برای ادامه تحصیل به سقز و بعداز مدتی، به سنندج رفت. در سنندج، همزمان با تحصیل در دوره دبیرستان، به مطالعه علوم دینی پرداخت و سرانجام توانست علی رغم مشكلات اقتصادی و معیشتی، دیپلم متوسطه اش را در رشته ادبیات اخذ كند. وی به مدت ۶ سال در روستاهای قروه و دهگلان و سنندج به تدریس پرداخت و با توجه به معلوماتی كه پیشتر در زمینه علوم دینی كسب كرده بود، تلاش نمود تا اهالی روستا را بیش از پیش با تعالیم و دستورات دین مبین اسلام آشنا كند. چنان كه آموزش قرائت قرآن مجید به دانش آموزان روستا، در كنار تدریس موظفی، از برنامه های جنبی اما همیشگی او بود. شهید براتی، آن چنان خود را وقف مردم كرده بود كه فرصتی برای پرداخت به خواسته های شخصی خود نداشت. تا آنجا كه علیرغم گذشت ۲۵ سال از عمرش، ازدواج نكرده و تشكیل خانواده نداده بود. شهید علی براتی، سال ۱۳۵۸ به سقز منتقل شد و كار تدریس را آنجا پی گرفت. یاد ماندگار او در خاطره ساكنین روستاهای آن شهرستان، به عنوان معلمی دلسوز و مشاوری قابل اعتماد و امین نقش بسته است. او عاشق پاكباخته طریقت ناب محمدی(ص) بود و سرانجام نیز، جان پاك خود را، بر سر این عشق و ایمان سودا كرد. روز ۱۷ دی ماه ،۱۳۵۹ شهید علی براتی و دوستش عبدالله زارع، از بانه به سقز برمی گشتند كه در روستای تموغه، توسط نیروهای معاند و ضدانقلاب دستگیر شدند و مدت چهار ماه و ده روز، در اسارت دشمن به سر بردند. سرانجام پس از گذشت این مدت، پیكر آنان را در حد فاصل روستاهای قشلاق و تموغه، در میان برفها پیدا كردند و پیكر پاك شهید علی براتی را، در زادگاهش به خاك سپردند.

منبع : روزنامه جوان