دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

می خواهم آرامش داشته باشم


می خواهم آرامش داشته باشم
آرامش راه و رسمی است که هیچ گاه انسان را به سرگردانی و بحران نمی کشاند. می توان اضطراب، ترس، تشویش و نگرانی را به صبر، شادی، نشاط و آرامش تبدیل کرد.
در پیوندهای انسانی هنگامی فرا می رسد که هر چه تلا ش ما، برای رفع و ناچیز ماندن تفاوت ها بیشتر باشد، درگیری و کشمکش آن قدر دردناک می گردد که دیگر چیزی احساس نمی شود و دنیا با همه زیبایی هایش، با ایجاد تضادهای بی رحمانه، صرفا به ناراحتی ها می افزاید.
امروزه فرصت های برقراری پیوندهای شخصی هر چه بیشتر از ما گرفته می شود، به دست آوردن فرصت های شکل بخشیدن به پیوندهایی بادوام بیشتر، دشوار می شود.
ولی اگر ما بدانیم که آدمی هیچ نیست، مگر بافته ای از پیوندها، ارتباطات و یکی بودن ها در آن صورت دوست داریم با هم باشیم و با هم شیرینی زندگی را تجربه کنیم.
رعایت کردن موارد ذیل در برقراری ارتباط، در واقع سنگ بنای پیوند سالم و مهرآمیز و سازنده زیباترین نغمه ها، به شمار می آیند.
- در برقراری ارتباط با دیگران، بیشتر به مشترکات خود با آنها، توجه کنید.
- تقویت کننده مثبت باشید، نه این که ارتعاشات منفی را انتقال دهید.
- با رفتارتان، اشاره هایتان و حرف هایتان به دیگران بگویید که دوستشان دارید و برایشان احترام قائلید.
- در ناراحتی، تنهایی و افسردگی دیگران را به حساب آورید. شاید در آنان قدرت آرامش بخشیدن به شما وجود داشته باشد.
- اگر دیگران کاری را شایسته و به جا انجام می دهند، تشویق شان کنید و اگر در انجام آن دچار شکست شدند، بی اعتبارشان نسازید.
- افکار و احساسات پر از شادی تان را بیان کنید، اینها به پیوندها، آرامش، نیروهای حیات و زندگی می بخشد.
- به صدای دیگران گوش فرا دهیم، دیگران را به حساب آوریم و برایشان ارزش قائل شویم.
چه قدر زیباست که انسان ها را با چشم دل ببینیم.
- بدون هیچ پیش داوری و تصویر از پیش ساخته ای به حرف دیگران گوش دهیم، این که شما سخن دیگران را بشنوید، به اندازه ای که آنان را ببینید، حیاتی است.
- سکوت و خلوت دیگران را محترم بشماریم، راه چاره ما برای مشکلا ت، خلا قیت و نیازهای روحی مان در لحظات سکوت شناخته می شوند.
اصولا بقای انسانی به برقراری پیوند سالم بستگی دارد. والا ترین و دشوارترین گونه رفتار آدمی، فرایند پیچیده و مستمر روابط انسانی با یکدیگر است. در هر مرحله از حیات، ایجاد پیوندهای دلنشین، خود راهی است برای کسب آرامش. (رابینز ۱۳۸۱)
همواره تفکرات مثبت داشته باشید و این جملا ت را تکرار کنید:
- اکنون می دانم زندگی ام از آرامش و هماهنگی برخوردار است.
- همه چیز را همان گونه که هست می پذیرم.
- من به زندگی احترام می گذارم و برای بهبود آن تلا ش می کنم.
- من در حال زندگی می کنم و در هر لحظه زندگی ام کاملا حضور دارم.
- من به آینده امیدوارم.
- من فقط حرف نمی زنم، عمل می کنم.
- من به همه چیز به دیده مثبت می نگرم.
- اکنون آرامش بیشتری را به زندگی ام راه می دهم.
- همه را دوست دارم و معتقدم همه نیز مرا دوست دارند.
- به مکان آرام و ساکتی بروید یا زیر درختی یا کنار جوی آبی روان بنشینید و با طبیعت سخن بگویید.
- آرام و بی حرکت، عمیق و آهسته نفس بکشید، با مردم خوبی ها را وارد کنید و پلیدی ها را از درون به بیرون منتقل سازید.
آخر سخن این که: آنچه در پیوند و آرامش حرف نخست را می زند، این است که ما سعی کنیم در زندگی با هم بخندیم، با هم شروع به گریستن کنیم، با هم خوشی ها و تلخ کامی ها را پشت سر بگذاریم. این یعنی با هم بودن، با هم زیستن و پیوندی دوست داشتنی که منجر به آرامش می شود.

نویسنده : عالیه عسگری صومعه
منبع : روزنامه مردم‌سالاری