یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

دو سه چیزی که درباره‌اش می‌دانم - Deux Ou Trois Choses Que Je Sais D'elle


دو سه چیزی که درباره‌اش می‌دانم - Deux Ou Trois Choses Que Je Sais D'elle
سال تولید : ۱۹۶۷
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : رائول له‌وی
کارگردان : ژان لوک گدار، برمبنای نامه‌ای نوشته کاترین ویمنه در نوول ابزرواتور.
فیلمنامه‌نویس : ژان لوک گدار، برمبنای نامه‌ای نوشته کاترین ویمنه در نوول ابزرواتور.
فیلمبردار : رائول کوتار
آهنگساز(موسیقی متن) : لودویگ وان بتهوون.
هنرپیشگان : مارینا ولادی، آنی دیپره، روژه مونسوره، ژان ناربونی، کریستوف بورسی‌یر، ماری بورسی‌یر، له‌وی و ژوزف ژرار.
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه.


هفدهم اوت سال ۱۹۶۶. گزارشی از زندگی یک شهر و یک زن. "ژولیت ژانسون" (ولادی) با دو فرزند خود "کریستوف بورسی‌یر" و "سولونی" (ماری بورسی‌یر) و همسرش، "روبر" (مونتسوره) در آپارتمانی مدرن در شهرک عظیمی در حومه پاریس زندگی می‌کند. "روبر" در گاراژی کار می‌کند و "ژولیت" برای بالا بردن سطح زندگی خانواده گه‌گاه به خیابان‌گردی می‌پردازد. یک روز صبح پس از این‌که "کریستوف" به مدرسه می‌رود، "ژولیت" دخترش را به "موسیو ژرار" (ژرار)، پرستار بچه، می‌سپارد که در عین حال به‌طور ساعتی اتاق کرایه می‌دهد. سپس برای خودش لباس می‌خرد و در کافه‌ای به انتظار مشتری می‌نشیند. به‌زودی نیز با یک کارگر مترو رهسپار یک هتل می‌شود. پس از آن‌ به سلمانی می‌رود تا سراغ مشتری بعدی، روزنامه‌نگاری آمریکائی (له‌وی)، را که مانیکوریستش، "ماریان" (دیپره)، برایش پیدا کرده بگیرد. سرانجام نیز شبانگاهان با "روبر" به خانه باز می‌گردد تا بچه‌ها را بخواباند...
٭ از بهترین‌های گدار در دهه ۱۹۶۰ (در فاصله آثار بشاش شمایل شکن اولیه و سیاسی بعدی) که با محتوائی تکان دهنده (همراه با نقل قول‌هائی از بزرگان، از ویتگنشتاین گرفته تا کارل مارکس) و فرمی نو (از جمله در استفاده از تدوینی ناپیوسته و آرایش رنگ‌ها) با تماشاگر به چالش بر می‌آید که چگونه فیلم می‌بیند و چگونه زندگی می‌کند. به تعبر خود استاد، فیلم مقاله‌ای جامعه‌شناسانه در قالب داستانی بلند است که نه با کلمه، بلکه با نت‌های موسیقی نوشته شده است: "شخصیت اصلی فیلم نه "ژولیت"، بلکه شهر پاریس با تمام مظاهر مدنیت و تجدد است. در پس این آراستگی ظاهری، دنیائی از فساد و اضمحلال وجود دارد. اگر شخصیت اصلی من یک خیابان‌گرد متجدد است، به این دلیل است که می‌خواستم ماهیت واقعی پاریس را نشان بدهم."