نکات کاربردی در مدیریت پروار بندی

۱) حداقل تاسیسات و امکانات لازم قبل از شروع عملیات پروار بندی بایستی مهیا باشند.
۲) بعضی مواقع از سال بعلل مختلفی تقاضا بالا رفته و متناسب با آن قیمت گو.شت نیز بالا می رود، که باید با برنامه ریزی از این فرصت ها استفاده گردد.
۳) در بعضی مواقع از سال، منابع حیوانی جهت پروار بندی بیشتر و با قیمت مناسبتری در دسترس پرواربندان می باشد.
۴) قبل از شروع پروار بندی، مواد خوراکی لازم را تهیه نمائید. داشتن منابع مالی کافی و نیز خرید در زمان مناسب باعث صرفه جوئی در هزینه های تغذیه ای می گردد.
۵) حیوانات مناسبی را برای پرواربندی انتخاب کنید.
۶) برای پروار بندی با حیوانات جوان، وزن، بیشتر از سن اهمیت دارد.
۷) در صورت نداشتن حیوانات قابل پروار حاصل از تولید خود واحد دامپروری، سعی نمائید حیوانات را از منابع مطمئن خریداری نمائید.
۸) حیوانات حذفی که وضعیت جسمانی خوبی ندارند، می توانند قبل از فروش تحت یک برنامه پرواری فشرده قرار گیرند. هر چند که از لحاظ اقتصادی درآمد چندانی نصیب پروار بند از این ناحیه نمی شود.
۹) وسائل توزین دام و رکورد گیری موجود بوده و باید از کار صحیح آنها مطمئن بود.
۱۰) برای اطمینان از سلامتی دستگاه گوارش، قبل از شروع برنامه پروار بندی از داروهای ضد انگل استفاده گردد.
۱۱) قبل از شروع پرواربندی تعیین هویت و ثبت مشخصات دامها بعمل آید.
۱۲) با توزین بموقع از روند افزایش وزن دامها در طول برنامه پرواربندی مطلع شده و در صورت مناسب نبودن آن، اقدامات اصلاحی لازم را در برنامه های تغذیه ای و مدیریتی انجام دهید.
۱۳) با اقدامات مختلف، تنظیم سرعت رشد و فرستادن به بازار برای پروار بند میسر است.
۱۴) کنترل شرایط محیطی به بازده بهتر می انجامد.
۱۵) اگر پرواربندی در بره ها در فصول گرم انجام می گیرد، پشم چینی در قبل از شروع آن و حمام دهی در طول برنامه پروار می تواند تا حد زیادی اثرا ت تنش گرمائی را کاهش دهد.
۱۶) در مناطقی که خطر طغیان کنه وجود دارد، باید از حمام ضد کنه استفاده شود.
۱۷) کنسانتره مورد استفاده باید بتدریج افزایش یابد.
۱۸) با عمل آوری و استفاده از راهکارهای مدیریت تغذیه ای، سرعت تجزیه کنسانتره ها را در شکمبه کاهش داده و از بروز اختلالات گوارشی جلو گیری کنید.
۱۹) حداقل علوفه و مواد خشبی لازم را در جیره های غذائی تامین نمائید.
۲۰) تغییرات جیره های غذائی را بتدریج انجام دهید.
۲۱) وقوع اسهال و اختلالات گوارشی مشابه، تاثیر سوئی در روی استفاده از مواد مغذی و افزایش وزن دارد، با اتخاذ برنامه های مدیریتی موثر، از وقوع آنها جلو گیری کنید.
۲۲) با کنترل میزان کلسیم جیره های غذائی از بوجود آمدن سنگهای دستگاه ادراری جلو گیری کنید.
۲۳) مهار حیوانات در یکجا و جلو گیری از فعالیت طبیعی آنها ضمن اینکه عامل استرس زائی محسوب می شود، بلکه در طولانی مدت مشکلات مفاصل و اندامهای حرکتی را بهمراه خواهد داشت.
۲۴) برای تامین ویتامین د مورد نیاز، از نگهداری دائمی آنها در محیط های سر بسته و سایه دار جلو گیری کنید.
۲۵) حیوانات شرور و آسیب رسان را از بقیه جدا کنید.
۲۶) استفاده از اخته کردن برای کاهش تحرک حیوانات هنوز هم توسط بعضی از پروار بندان اعمال می شود.
۲۷) استفاده از محرکهای رشد و افزودنیهای مجاز را به اندازه توصیه شده در برنامه پروار بندی داشته باشید.
۲۸) حیواناتیکه از لحاظ سلامتی مشکلی پیدا می کنند اقدامات درمانی در اولین فرصت در مورد آنها بعمل آید.
۲۹) در صورتیکه مشکلات جدی در اندامهای حرکتی و نیز زبان و دهان ( از قبیل بیماری تب برفکی) بوجود آید، ضمن جدا سازی حیوانات مریض، اگر به اقدامات درمانی پاسخ مناسب نمی دهند در اولین فرصت آنها را بفروش رسانید.
۳۰) طول مدت پروار را با توجه به سرعت رشد حیوان طولانی نکنید.
۳۱) با برنامه ریزی در زمینه پروار از تاسیسات پروار بندی حداکثر استفاده را بکنید.
۳۲) در روستا ها با انجام پروار بندی در فصول بیکاری کشاورزان و دامپروران ضمن استفاده از اوقات بیکاری نتیجه خوبی نیز حاصل می گردد.
۳۳) حیواناتیکه برای پرواربندی خریداری می شوند، ضمن داشتن شناسنامه باید چند روز در قرنطینه و تحت نظر قرار گیرند.
۳۴) افزایش ذخایر چربی بدن دامها از جنبه های مختلف به ضرر پروار بند می باشد، لذا با تنظیم جیره های غذائی متوازن و متناسب با نیاز حیوانات و نیز زمان مناسب فرستادن دامها به بازار حدالمقدور، این مشکل را کاهش دهید.
۳۵) با توزین منظم و آگاهی از افزایش وزن روزانه، در صورت نیاز تغییرات لازم را در جیره های غذائی در جهت کسب نتیجه ایده آل بعمل آورید.
۳۶) استفاده از مواد خشبی زیاد و جیره های غذائی حجیم، باعث افزایش حجم و اندازه دستگاه گوارش گردیده که این، مسئله افت درصد لاشه را بهمراه خواهد داشت.
۳۷) با استفاده از منابع غذائی ارزان قیمت نظیر اوره در جیره های غذائی، قیمت تمام شده خوراک را بحداقل برسانید.
۳۸) در صورتیکه پرواربند امکانات عرضه مستقیم فر آورده های گوشتی را داشته باشد، بهترین و اقتصادی ترین راه است. زیرا با کوتاه کردن فاصله تولید و مصرف، هم تولید کننده و هم مصرف کننده سودمند می شوند.
۳۹) فروش دامهای پرواری را در صورت بصرفه بودن، از طریق مزایده و در خود واحد انجام دهید.
۴۰) در صورتیکه مجبور به فروش در محل دیگری هستید، اقدامات لازم را در این مورد انجام دهید.
۴۱) در صورتیکه حیوانات را جهت فروش به مناطق دور منتقل می کنید، قبل از اقدام، مسائل اداری را حل نموده و مجوزهای لازم را از مراجع ذیصلاح دریافت نمائید.
۴۲) مصرف خوراک را در زمان معینی متوقف کرده و قبل از انتقال از غذاهائی استفاده ننمائید که موجب اسهال و شلی مدفوع گردد.
۴۳) قبل از انتقال آب کافی به حیوانات بدهید.
۴۳) هویت دامهای فروشی باید مشخص گردد.
۴۴) کلیه عملیات بارزنی و انتقال حیوانات باید در نهایت آرامش صورت گیرد.
۴۵) از سکوی مخصوص سوار و پیاده کردن استفاده گردد.
۴۶) از وسیله نقلیه مناسبی برای حمل و نقل استفاده شود.
۴۷) در صورتیکه دامها را به مناطق دور منتقل می کنید، بایستی منابع غذائی کافی تدارک دیده و در محل های مشخصی به آنها آب و غذا داده شود.
۴۸) خارج از ظرفیت وسیله نقلیه استفاده نکنید.
۴۹) در حین حمل و نقل مواظب سلامتی حیوانات بوده و ضمن احتیاط در رانندگی، آن عده از حیوانات که به زمین می افتند، باید برای جلو گیری از آسیب رسیدن بلند شوند.
۵۰) لوازم لازم برای موارد استثنائی نظیر چاقوی تیز برای سر بریدن حیوانات آسیب دیده و در آستانه تلف شدن بهمراه داشته باشید.
۵۱) بعد از رسیدن به مقصد، حدود ۱۵ دقیقه به حیوانات داخل وسیله نقلیه استراحت داده و بعد تخلیه نمائید.
۵۲) در صورتیکه حیوانات را زنده قپان می فروشید سعی کنید در اولین فرصت این کار را انجام دهید و قبل از توزین از صحت کار وسیله توزین مطمئن بشوئید.
۵۳) ذبح در اولین فرصت بعد از رسیدن به مقصد و از بین رفتن تنش های ناشی از حمل و نقل انجام گیرد.
۵۴) هر گونه آسیب دیدگی و کوفتگی در جریان عملیات حمل و نقل اثر خود را در روی کیفیت گوشت می گذارد.
۵۵) بعد از ذبح باید لاشه از لحاظ سلامتی مورد بازرسی متخصصین مربوطه قرار گیرد.
۵۶) با قطعه بندی و بسته بندی خوب ضمن در نظر گرفتن سلیقه و نیاز مشتری، سود بیشتری نیر حاصل می گردد.

طلوع حیات
http://www.eadam.blogfa.com