روی خط تحقیقات

کافئین در دو سایت اصلی بدن چربی‌سوزی را ارتقاء می‌دهد. که یکی سلول‌های چربی و دیگری سلول‌های عضله است عملکرد کافئین در سلول چربی به‌نظر می‌رسد به‌نحو قابل ملاحظه‌ای پشتیبان سیگنال‌های تولیدشده به وسیله فرستنده‌های عصبی و داروهای محرک‌ گیرنده‌های بتا آدرنرجیک است. این گیرنده‌ها به وسیله آدرنالین تحریک می‌شوند. بدون توجه به این موضوع گیرنده‌های بتا آدرنرجیک به‌طور مداوم در حال تحریک شدن تا درجاتی به‌منظور متعادل ساختن فشار خون، تمرکز ذهنی، سطح انرژی (گلوکز و چربی) و ... هستند. در زمان استراحت و در مواقعی که کافئین وارد بدن نشده است. آزادسازی چربی و یا افزایش کالری‌سوزی صورت نمی‌گیرد دلیل این امر هم خنثی کردن تأثیر غیرواقعی کاری از گیرنده‌های آدرنرجیک به نام (A۲ -adrdnergic) است. با وجودی که گیرنده‌های بتا چربی‌سوزی و کالری‌سوزی را ارتقاء می‌دهند گیرنده‌های A۲ عکس این کار را انجام می‌دهند.
در این خصوص دن دوجین به‌منظور بلوکه کردن A۲ مصرف مکمل Yohimbine را توأم با مصرف چربی‌سوزها توصیه می‌کند.
کافئین یک مکمل با ساختار ساده است. یکی از عملکردهای کافئین، ارتقاء سیگنال‌های تولیدکننده CAMP به وسیله داروها یا هورمون‌های بتا آدرنرجیک است. کافئین این کار را با عمل کردن به شکل یک قند ادانسیون انجام می‌ٔهد. یعنی با جلوگیری و بروز اختلال با سیگنال‌هائی که به‌صورت معمولی از تولید CAMP جلوگیری می‌کند. کافئین باعث افزایش آزادسازی چربی‌های ذخیره شده بدن با به درازا کشاندن سیگنال‌های تجزیه‌کننده چربی تولید شده از طریق آدرنالین و اندرین و داروهای از این دست می‌شود.
کافئین یک ماده و یا بهتر بگویم یک داروی رایج برای ارتقاء توانائی‌های فیزیکی بین ورزشکاران، سربازان و سایرین که می‌خواهند با خستگی مبارزه کنند به‌حساب می‌آید. افزون بر این کافئین تأثیر خود را به‌عنوان یک ماده چربی‌سوز علی‌الخصوص وقتی با یک‌سری دارو یا مکمل دیگر که افزایش‌دهنده خاصیت سمپاتیک هستند. به وسیله عملکرد مثل هورمون آدرنالین نشان داده است. کافئین افزایش نرخ چربی‌سوزی را از طریق یک‌سری عصب‌ها انجام می‌دهد. کافئین هم‌چنین به وسیله افزایش فعالیت عضله به شکل یک همراه شیمیائی به هورمون شبیه به آدرنالین و داروهای این تیپی کمک می‌کند و در نتیجه نرخ کالری‌سوزی را افزایش می‌دهد و همین تشدید کالری‌سوزی نهایتاً چربی‌سوزی بیشتر را در پی خواهد داشت.
مصرف کافئین به تنهائی تأثیر متوسط تا کمی در خصوص چربی‌سوزی ایفا می‌کند ولی وقتی این ماده با داروهای دیگری هم‌چون افدرین مصرف شود تأثیر آن به مراتب بیشتر خواهد بود که البته به موازات آن ریسک و خطرات آن بر روی دستگاه تنفسی بدن نیز افزایش می‌یابد. (افدرین داروئی است که برای درمان آسم نایژه‌ای و برگشت‌پذیر مجاری تنفسی، رفع احتقان بینی و یک محرک سیستم عصبی مرکزی مورد استفاده قرار می‌گیرد از این‌رو مصرف آن به‌ هیچ‌وجه به ورزشکاران عزیز توصیه نمی‌شود.

منبع : مجله دانش ورزش