سریع و سهمگین

ازدیاد ضبط گواهینامه ها در فرانسه، رانندگان جاده را برای حفظ شغلشان دچار مشكل كرده است.بیلان جرائم سالانه فرانسه نشان می دهد كه موارد رانندگی بدون گواهینامه در سال ۲۰۰۵ (۳۳/۰۳۰) افزایش چشمگیری نسبت به سال ۲۰۰۴ (۹/۷۵۶) داشته است و ازدیاد این تخلف بیش از هر چیز به دلیل ضبط گواهینامه ها توسط مأموران پلیس است. طبق قوانین راهنمایی و رانندگی فرانسه، هر گواهینامه دارای ۱۰ امتیاز است كه به ازای هر تخلف از قوانین، امتیاز مشخصی از آن كسر شده و با پایان امتیازات، گواهینامه ضبط می شود.
بیشتر موارد مشاهده شده رانندگی بدون گواهینامه، مربوط به افرادی است كه شغل آنها رانندگی است و پس از ضبط گواهینامه شان به دلایل حرفه ای چاره ای جز رانندگی بدون گواهینامه ندارند. به همین دلیل اخیراً پیشنهادی برای اصلاح قوانین مربوط به امتیازات گواهینامه داده شده، ولی این موضوع بحث های فراوانی را برانگیخته است.فرانسوا ویلن، شهردار و نماینده كامبره در مجلس پیشنهاد داده است كه در صورت نیاز اساسی به گواهینامه رانندگی جهت فعالیت های حرفه ای، راننده بتواند چهار امتیاز از امتیازات از دست رفته اش را بازیابد. این تخفیف تنها یك بار به راننده داده می شود و تصمیم نهایی با پلیس و براساس شرایط سن، طول زمان توقیف گواهینامه و طول زمان فعالیت حرفه ای خواهد بود. این تخفیف در صورتی اجرا می شود كه راننده هنگام درخواست دارای حداقل امتیاز باشد، كاهش امتیازات به دلیل هیچ جرمی نباشد و بالاخره او با گذراندن یك دوره آموزشی موافقت كند.
به عقیده این نماینده شمال فرانسه، تفاوت زیادی میان فلسفه تصویب قانون گواهینامه با امتیاز در سال ۹۲ و شرایط فعلی وجود دارد. فرانسوا ویلن می گوید: در آن زمان تلفن همراه وجود نداشت، نبستن كمربند ایمنی موجب از دست رفتن سه امتیاز نمی شد و كنترل به این اندازه نبود. در شرایط فعلی افراد باید به كارشان ادامه دهند، ولی گواهینامه هایشان ضبط شده است.
اما این پیشنهاد مخالفانی نیز دارد. اولین موج اعتراض از سوی اتحادیه مبارزه با جرائم جاده ای شنیده شد. ژانویو یورگنسن، سخنگوی این اتحادیه این تصمیم را غیرمنطقی و غیرقابل اجرا می داند: برای اجرای این قانون باید شغل هایی را كه می توانند از این تخفیف بهره مند شوند، مشخص كنید. این در حالی است كه سایرین از این امتیاز محروم می شوند.
فردی را در نظر بگیرید كه راننده جاده ای نیست، ولی محل كارش فاصله زیادی با خانه اش دارد و به دلیل نبودن وسیله نقلیه عمومی، مجبور است هر روز از اتومبیل شخصی اش استفاده كند. آیا قانون پیشنهادی چنین فردی را شامل می شود؟ یورگنسن هم به این مورد اشاره می كند: امكان بازیابی امتیازات وجود دارد، ولی گزینشی است و همین مسئله می تواند مشكل ساز شود. در عوض حمایت عظیمی از افزایش تدابیر امنیتی وجود دارد.
ژان سالن، نایب رئیس سازمان پیشگیری جاده ای هم واكنش مشابهی دارد: تلاش های سه ساله اخیر، سیاست امنیت جاده ای را به سمتی هدایت كرده كه برخورد قانون با همه یكسان باشد، ولی تصویب چنین قانونی همه چیز را بر باد خواهد داد. رانندگان جاده ای اما موافقان این قانون هستند. آنها بیش از هركسی با كنترل جاده ای روبه رو می شوند و همیشه با خطر از دست دادن امتیازات روبه رو هستند. كریستف لاندرو، یكی از رانندگان كامیون، در این مورد می گوید: ما ساعات زیادی را در جاده ها هستیم و امكان اشتباه و جریمه شدن ما بالاتر می رود. این در حالی است كه بازیابی امتیازات بسیار دشوار است و ضبط گواهینامه موقعیت شغلی ما را به خطر می اندازد.در شرایطی كه بحث بر سر این پیشنهاد بالا گرفته، هنوز تغییری در وضعیت رانندگان داده نشده است و با وجود كنترل های شدید و رادارهای پلیس، تعداد گواهینامه های ضبط شده در فرانسه روز به روز بالا می رود. آیا می توان به یافتن راه حل دیگری امیدوار بود؟
●كمربند پاریس
فارغ از مشكلات قانونی و فراقانونی در اعطای گواهینامه و یا حتی برخورد با آنانی كه گواهینامه رانندگی ندارند، فرانسه از دیرباز با مشكلاتی نظیر ترافیك و بار ترافیكی و پیدا كردن راهكارهایی جهت كاهش معضلات حمل و نقل مواجه بوده است. از مهمترین مراكز تجمع انسانی فرانسه كه همواره با مشكلاتی از این دست روبرو بوده، پاریس را می توان برشمرد. شهری كه از زمان ورود و تأسیس اولین كارخانه های اتومبیل سازی در فرانسه همواره با معضلات ناشی از رانندگی و ترافیك دست و پنجه نرم كرده است. از جمله راهكارهایی كه به منظور كاهش بار ترافیك شهری اتخاذ شده، ساخت جاده های كمربندی، آن هم از نوع زیرزمینی، برگرد پاریس است. بلوار پریفریك واژه ای است كه فرانسویان برای اطلاق بر جاده، بزرگراه و یا آزادراهی كه شهر را مانند كمربندی احاطه می كند، به كار می برند. اما كمربندی پاریس حكایت دیگری دارد، این كمربندی پرترددترین كمربندی اروپا با ترافیكی میان ۱/۱ میلیون تا ۲/۱ میلیون خودرو در روز محسوب می شود. آزادراهی با هشت باند تحت عنوان بزرگترین كمربندی پاریس این شهر بزرگ را احاطه كرده است. این آزادراه بزرگ در محدوده فضای خالی كه از دیواره های دفاعی شهر به جای مانده بود، ساخته شد. برج و باروی پاریس در سال ۱۹۲۰ ویران شد و پس از پنج دهه و در اوایل دهه ۱۹۷۰ ساخت این كمربندی آغاز شد. كار احداث كمربندی یا پریفریك پاریس در سال ۱۹۷۳ پایان یافت. این كمربندی از سوی دولت شهر پاریس اداره می شود و طول آن ۰۴/۳۵ كیلومتر است.

منبع : روزنامه همشهری