ارغنون

سازی كه مركب بوده است از لوله هایی به طولهای مختلف كه با دمیدن در آنها تولید صوت می شده است. در یونان قدیم تعداد لوله ها هفت بوده ولی در ایران به دوازده رسیده است. این ساز را مزامیر نیز می نامیده اند. در عمارت چهل ستون اصفهان، در نقاشی مجلس شاه عباس كبیر و شاه همایون ( پادشاه هند )، در بین نوازندگان یك نفر ارغوانی می نوازد كه تعداد لوله های آن از دوازده متجاوز است. بتدریج كه بر تعداد لوله ها افزوده شد، برای دمیدن در آنها انبان بكار بردند. این ساز، را كه یكی از قدیمیترین آلات موسیقی است به زبان فرانسه ارگ می نامند. در قدیم، ارغنون همچنین به سازی اطالق می شد كه مثل « كارگاه نساجان » دارای او تار متعدد بوده است. كلمه ارغنون در مورد مطلق ساز نیز در زبان فارسی بكار رفته است. و آن را به صورتهای ارغن، و ارغون نیز ضبط كرده اند.

منبع : سایت موسیقی سازهای ایرانی