لولو روی پل - LULU ON THE BRIDGE

سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : گرگ جانسن، ایمی کافمن و پیتر نیومن
کارگردان : پل آستر
فیلمنامه‌نویس : پل آستر
فیلمبردار : آلیک ساخاروف
آهنگساز(موسیقی متن) : جان نُوری و گریم رِوِل
هنرپیشگان : هاروی کایتل، ریچارد ادسن، دانا لین بارون، دان بایرون، کوین کرویگان، میرا سوروینو، ویکتور آرگو، جینا گرشن، مندی پاتینکین، ویلم دافو و ونسا ردگریو
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه


̎ایزی ماورر̎ (کایتل)، ساکسوفونیستِ جاز که موقع تیراندازی در یک کلوب شبانه، مورد اصابت گلوله قرار گرفته و دیگر نمی‌تواند ساز بزند، دچار افسردگی روحی شده است. ̎هانا̎ (گرشن)، همسر سابقش که حالا با ̎فیلیپ کلاینمنِ̎ تهیه کننده (پاتینکین) روابطی دارد، ناغافل سر می‌رسد تا از او مراقبت کند. ̎ایزی̎، ̎کلاینمن̎ را ملاقات می‌کند و ضمناً با ̎کاترین مورِ̎ بازیگر ـ کارگردان (ردگریو) آشنا می‌شود که خیال دارد ̎جعبهٔ پاندورا̎ را روی صحنه ببرد. ̎ایزی̎ هنگام پیاده‌روی در منهتن، جسد مردی را می‌یابد و شمارهٔ تلفن و سنگی را که نوری آبی با قابلیت‌های شفابخش از خود ساطع می‌کند. وقتی با همان شمارهٔ تلفن تماس می‌گیرد، ̎سلیا̎ی بازیگر (سوروینو) جوابش را می‌دهد که دست بر قضا به موسیقی‌اش گوش می‌کرده است. آن دو دل‌باخته هم می‌شوند و ̎سلیا̎ برایش کاری در رستورانی که خودش در آن مشغول است، پیدا می‌کند. اما در پی دعوا با یکی از مشتری‌ها که التفاتی بیش از اندازه به ̎سلیا̎ نشان داده، هر دو را از رستوران اخراج می‌کنند. هنگامی‌که ̎سلیا̎ برای بازی در فیلمی به ایرلند می‌رود، سروکلهٔ ̎دکتر وان هورن̎ (دافو) پیدا می‌شود که دنبال سنگ شفابخش می‌گردد...
● فیلم ناامید کننده و بی‌رمقی از آستر، هم‌کار وین‌ونگ و به اصطلاح ̎مستقل̎ نوگرا. تلاش برای متفاوت‌نمائی در قالب داستان بیش از حد آشنای مرد از همه‌جا بی‌خبری که پایش به ماجرائی مرموز و خطرناک باز می‌شود، به جائی نرسیده است. سوروینو قرار است نقش ̎لولو̎ را در اقتباسی از جعبهٔ پاندورا ـ به کارگردانی ردگریو ـ بازی کند، ولی انتظار هر گونه افسون یا ابهام از او بیهوده است. کایتل هم با گفت‌وگوهای قلنبه سلنبهٔ آستر راحت نیست. دافو باز یک آدم‌بدهٔ دل‌زده کننده است. جنبه‌های مثلاً جادوئی داستان ـ مربوط به سنگی که نوری آبی از خود می‌تاباند و لمس کنندگانش را عاشق و معشوق می‌کند ـ صرفاً ساده‌انگارانه جلوه می‌کنند.