میرزا احمد وقار شیرازی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد شفیع وصال
تولد و وفات: (۱۲۳۲ -۱۲۹۸) قمری
محل تولد: ایران - فارس - شیراز
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر ، ادیب و خطاط
وی فرزند بزرگ وصال شیراز بود. بعد از فراگیری مقدمات به تحصیل فقه و اصول و حکمت الهی پرداخت و پس از اتمام تحصیل به تألیف و تصنیف همت گماشت. وی در اصناف شعر متبحر و در فن انشاء مهارت داشت. وقار در ۱۲۶۶ق با برادر خود میرزا محمود حکیم به هندوستان رفت و در مدت توقفش در بمبئی ، کتاب "مثنوی" مولوی را در مدت چهار ماه با خط خوش نوشت و به چاپ رسانید و سپس به زادگاه خود بازگشت. در ۱۲۹۰ق به زیارت عتبات عالیات رفت و در راه بازگشت ، به تهران آمد و مورد حمایت ناصرالدین‌شاه واقع شد. وقار علاوه بر نستعلیق ، خطوط نسخ و رقاع شکسته نستعلیق را استادانه می‌نوشت و بویژه در خط نسخ کمتر نظیر داشت. وی در شیراز درگذشت و درجوار پدر خود به خاک سپرده شد. از آثار او انجمن دانش" ، به سبک "گلستان" سعدی؛ "رموزالامارهٔ" ، ترجمه و شرح نامه حضرت علی (ع) به مالک اشتر؛ مثنوی "بهرام و یهروز"؛ "روزنامهٔ خسروان پارسی" ، که فرهنگ شیرازی ان را "تاریخ ملوک عجم" خوانده است؛ مثنوی "خضر و موسی" ، "قانون الصدارهٔ"؛ "مرغزار" که نثر مسجع به روش "کلیله و دمنه" دارد؛ کتاب "مجالس‌السنهٔ و محافل الازمنهٔ" ، به سبک "کشکول" شیخ بهائی؛ "عشرهٔ کامله" ، در ذکر مصائب امام حسین (ع) و اصحاب و اولادش؛ رساله‌ای در تفسیر آیهٔ "لیغفر لک‌الله ما تقدم من ذنبک و ماتأخر"؛ "شرح شش رباعی محتشم" ، در دوازده فصل؛ "تاریخ چهارده معصوم" ، که توسط فرزندش ، همت شیرازی ، تکمیل شده است "دیوان" شعر و چند رسالهٔ کوچک و ناتمام دیگر. از خطوط او: قرآن نیم ورقی ، جلد روغنی کار علی اشرف ، متن نسخ کتابت خوش و ترجمهٔ نستعلیق کتابت خفی متوسط و پایان رقاع کتابت خوش ، با رقم: "حرره...خادم‌الفقراء احمد‌المتخلص بوقار... ۱۲۸۱"؛ قرآن وزیری نسخ کتابت خفی خوش و حواشی نستعلیق و شکسته خفی خوش ، سر سوره‌ها و آخر رقاع کتابت خوش ، با رقم: "کتبه و حرره احمد الشیرازی المتخلص بالوقار...۱۲۷۸:؛ یک نسخه "صحیفهٔ سجادیه" ، نسخ کتابت خفی خوش ، با رقم: "...احمد الوقار فی سنهٔ ۱۲۸۵"؛ یک نسخه "شرح اسماء قدسیه" ، نسخ کتابت جلی و خفی و رقاع خوش ، با رقم: "کتبه العبد...احمد الوقار ابن‌المرحوم الوصال الشیرازی المتخلص بالوقار... سنهٔ ۱۲۸۱".

منبع : مطالب ارسالی