خورجین‌ بافی ، استان چهارمحال وبختیاری

خورجین از دست‌بافت‌های بی‌گره عشایر بختیاری است كه جنبه خود مصرفی دارد و توسط زنان بر روی دارهای افقی بافته می‌شود. خورجین در حمل و نگهداری اشیاء نفیس و قیمتی به ویژه در مواقع كوچ مورد استفاده عشایر قرار می‌گیرد و تقریباً حكم صندوقچه را دارد.
خورجین در اندازه‌های مختلف بافته می‌شود و ابعاد آن به طور متوسط حدود 3/5 متر در 90 سانتی‌متر است و چندین نوع تكنیك بافت در آن به كار می‌رود. یك قسمت آن گلیم بافت با تكنیك سوزنی و قسمت دیگر گلیم بافت ساده و بالاخره قسمتی با تكنیك قالی بافت بافته می‌شود.
نقوش این گونه خورجین‌ها هندسی است و معمولاً از گنجینه نقوش سنتی انتخاب و بافته می‌شوند. خورجین‌ها جزو جهیزیه دختر عشایری هم محسوب می‌شود؛ به همین دلیل به جز ارزش كاربردی از ارزش معنوی و هنری هم برخوردار است. برای بافت یك عدد خورجین حدود 8 كیلو خامه لازم است كه با دو نفر بافنده 1/5 تا 2 ماه طول می‌كشد. بهترین خورجین عشایری به وسیله طایفه اولاد حاج علی كه در اطراف سرخون زندگی می‌كنند بافته می‌شود و كارهای قدیمی این طایفه كه شامل خورجین و گلیم است به عنوان بافته‌های عتیقه معروف و كمیاب است.