دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا
روزنامه‌های سال ۲۰۲۰
در سمینار دوم، فرصتی پیش آمد تا به مرور آن‌چه در سمینار اول طرح شده و در واقع پیشگویی شده بود، پرداخته شود. محور اصلی سمینار اول این بود كه روزنامه‌ها در آغاز قرن بیست و یكم از چه شكل و شمایلی برخوردار خواهند بود و تا سال ۲۰۲۰ چه قیافه‌ای به خود خواهند گرفت و این در واقع نوعی پیشگویی برای دو دهه پیش رو بود.
راجر بلك از شركت مشاوره‌ای راجر بلك كه یك شركت برجسته دست‌اندركار امور طراحی است هم در سال ۱۹۸۸ و هم در سال ۱۹۹۹ برگزاركننده نشست‌های انتقادی در این زمینه بود. بدون این‌كه جای تعجبی وجود داشته باشد اكثر فرض‌ها و پیش‌بینی‌ها بر این نكته متمركز بود كه روزنامه‌ها در سال‌های آینده با تغییرات و دگرگونی‌های عمده مواجه نخواهند شد.
به عبارت بهتر، مضمون و نگاه غالب در آن سمینار این بود كه استفاده از گرافیك در روزنامه‌ها گسترش می‌‌یابد، مطالب روزنامه‌ها كوتاه‌تر میشود و عرض صفحات روزنامه‌ها هم باریك‌تر میشود. برخی از شركت‌كنندگان هم معتقد بودند یك نوع سیستم توزیع شخصی به وجود میآید كه میتوان از طریق آنها روزنامه‌ها را برای فاكس‌ها و یا پرینترهای افراد در منازل ارسال كرد.
اما آن‌چه در آن نشست كاملاً مورد غفلت قرار گرفت پیشبینی درباره سیستم‌های توزیع الكترونیك و روزنامه‌های مبتنی بر صفحات نمایش بود. البته در مورد آن نشست باید به سه استثنا هم اشاره كنم. یكی از آن موارد مربوط به موارد فینبرگ از <اریزونا رپابلیك> بود كه روزنامه‌ای را در فرمت اپل هایپر كارت ارایه كرد كه حكم یك روزنامه شخصی را داشت.
مورد دیگر از آن دیوید گری از <پورویدنس ژورنال بولتن> بود كه پیشبینی نوعی PCپرتابل را كرد كه شبیه مورد موسوم به <داینابوك> بود كه آن را آلن كی ارایه كرد. این ابتكار به خوانندگان این امكان را می‌‌داد تا روزنامه شخصی خودشان را به راه بیندازند.
این كار از طریق گردآوری مطالب از طریق منابع گوناگون و خود نویسنده عملی می‌‌شد. طبق این ابتكار، روزنامه‌ها می‌‌توانستند تا سال ۲۰۰۰ نسخههای الكترونیك خود را كه توسط ابزارهای الكترونیك پرتابل قابل مطالعه بود، به راه بیندازند.البته این موارد استثنایی از آنجایی كه در آن مقطع غیرقابل دسترس به نظر می‌‌رسیدند، كم‌تر بحث به راه انداختند و زیاد مورد توجه قرار نگرفتند.
یازده سال بعد، همه شركت‌كنندگان به این امر معترف بودند كه شركت‌های دست‌اندركار تولید روزنامه قادرند تا در آینده‌ای نزدیك نسخههای الكترونیك قابل مطالعه خود را بر روی دستگاه‌های اطلاع‌رسان سیار به نمایش درآوردند، این دستگاه‌ها و ابزارها می‌‌توانست شامل مواردی چون لپ‌تاپ‌ها، كتاب‌های الكترونیك (ابزارهای مطالعه كتاب‌های الكترونیك) و نیز تبلت‌ها (Tablets) شود. البته این امر به موازات ارایه همزمان نسخههای چاپی صورت می‌‌گرفت.
ناگفته نماند كه عده معدودی هم بودند كه معتقد بودند كاغذ دیگر نمیتواند كمافی‌السابق یك حامل مطلوب برای انتقال مطالب روزنامه باقی بماند و ابزاراهای گوناگون نمایش میتوانند جایگزین كاغذها شوند و این امر تا سال ۲۰۲۰ به وقوع خواهد پیوست.
عده‌ای از شركت‌كنندگان نیز معتقد بودند كه روزنامه‌های مكتوب به طرز عمیقی در فرهنگ‌های گوناگون ریشه دوانده‌اند و مانیتورهای كامپیوترها نمی‌‌توانند به سهولت آنها را از میدان به در كنند و در واقع نمی‌‌توان مطمئن بود كه خواندن از روی صفحه نمایش به‌زودی جای خواندن مطالب بر روی كاغذ را بگیرد. اما باید به این نكته هم اشاره كنم كه وقتی بیل هیل مطالب خودش را ارایه كرد آن اطمینان به عدم جایگزین شدن مانیتورها، تا حدودی رنگ باخت.
بیل هیل عضو شركت مایكروسافت بود و در بخش توسعه نرم‌افزارهای مربوط به مطالعه كتاب‌های الكترونیكی این شركت كار می‌‌كرد.
او در همان نشست بود كه نوع اولیه نرم‌افزار مایكروسافت برای مطالعه كتاب‌های الكترونیك (Microsoft e-book Reader)را در برابر چشم دیگران به نمایش گذاشت و شك‌ها را تا حدود زیادی در این باره برطرف كرد.
افزون بر این، بیل هیل یك نوار ویدیویی را هم به نمایش گذاشت كه باورهای افراد را تا حد زیادی به چالش طلبید. در ویدئویی كه بیل هیل در سخنرانی‌اش به نمایش درآورد، شركت مایكروسافت، آینده نشر را به نمایش گذاشته بود. این ویدئو در واقع نشان می‌‌داد كه نیویورك تایمز آخرین نسخه چاپی‌اش را در سال ۲۰۱۸ منتشر میكند.
در حالی كه جمع زیادی مایل نبودند بپذیرند كه روزنامه‌های چاپی باید همان راه ارابه‌های اسبی را بپیمایند و در واقع صحنه را خالی كنند، اما هیچكس قادر نبود با قاطعیت منكر آینده دیجیتال و ظهور نسخههای الكترونیك روزنامه‌ها شود.
سخنرانی من هم كه پس از سخنرانی بیل هیل برگزار شد، بر مقوله تبدیل شدن روزنامه‌ها به توزیع دیجیتال و رسانه‌های مبتنی بر صفحات نمایش برای دو دهه آینده دور می‌‌زد.حالا می‌‌خواهم محورهای آن سخنرانی‌ام را این‌جا بیاورم.●برگرداندن چاپ به قلمرو عملی خودش
وقتی به تحولات دو دهه گذشته نگاه می‌‌كنیم، كاملاً متوجه می‌‌شویم كه روزنامه‌ها در عرصه محتوا، طراحی و تكنولوژی در سراسر جهان دچار تغییرات عمیق شده‌اند.در حال حاضر اكثر روزنامه‌ها مطالب خود را به‌صورت دیجیتال به چاپخانه‌ها می‌‌فرستند كه این امر باعث افزایش تنوع در گرافیك و رنگ روزنامه‌ها شده است.
حتی بانوی خاكستری پیر (The Old Gray Lady)یعنی روزنامه نیویورك تایمز هم عكس‌هایش را عمدتاً در صفحه اول به‌صورت رنگی چاپ میكند و این اتفاق واقعاً در سال ۱۹۷۹ یك اتفاق ناممكن به نظر می‌‌رسید.
نكته دیگر قابل اشاره این است كه كیفیت و طراحی مطالب هم در روزنامه‌ها به طرز بی‌‌سابقه‌ای ارتقا یافته است.اما با این همه، هنوز هم امكان ارتقای بیشتر در عرصه‌های چاپ و طراحی برای روزنامه‌ها وجود دارد. من عمیقاً معتقدم كه روزنامه‌های مبتنی بر مركب و چاپ اكنون به قلمرو عملی خودشان رانده شده‌اند و منظورم از این موضوع این است كه آنها دیگر نمی‌‌توانند با طراحی مجدد یا ارتقای محتوا و یا با استفاده از ماشین‌های چاپ رنگی بهتر، مخاطبان رسانه‌های الكترونیك و رسانه‌های سایبر را جابه‌جا كنند و یا آگهی‌ها و مخاطبان از دست رفته خود را دوباره احیا كنند.
اگر مالكان این نوع رسانه‌ها به بقا می‌‌اندیشند و می‌‌خواهند در قرن آینده باقی بمانند، باید آخرین آثار به جا مانده از نشر در عصر صنعتی یعنی چاپخانه‌ها و ماشین‌های توزیع را رها سازند. تنها شانس بقا برای روزنامه‌ها پذیرش معیارهای نشر در عصر سایبر ظرف دو دهه آینده است. افق محتوم روزنامه‌های چاپی به نمایش درآمده است، این افق را آنها باید بر روی تصاویر مانیتورها ببینند وگرنه شانس بقا را از دست خواهند داد.
●روندهای تكنولوژیك
اگر تحولات تكنولوژیك دو دهه پیش با همین ولع سیری‌ناپذیر ادامه یابد، آنگاه میتوان به طرز واقع‌گرایانه‌ای موارد زیر را تا سال ۲۰۲۰ قابل پیشبینی دانست:
- قدرت پردازش و محاسبه از جنبه حجم به شدت افزایش خواهد یافت. حتی میتوان این انتظار را داشت كه مایكروپروسسورهای كامپیوترهای شخصی بتوانند تا ۴۰۰ میلیارد دستور را در ثانیه اجرا كنند.
- ظرفیت حافظه و انباشت كامپیوترهای شخصی به ترابایت خواهد رسید.
- برنامه‌های كامپیوتری به طرز پیشرفته‌ای با هوش مصنوعی گره خواهند خورد و به این ترتیب قادر به اجرای وظایف پیچیده (همزمان و بدون مداخله انسان) خواهند شد.
- میكروچیپ‌های شبكه‌ای از امروز بسیار قوی‌تر خواهند شد و حتی در لباس‌ها، قلب و مغز قرار خواهند گرفت.
- طیف وسیعی از ابزارهای اطلاع‌رسان كه با دوام بوده و از انرژی و باطری به نیروی اندكی احتیاج دارند تقریباً فراگیر خواهند شد.
- شبكه‌های ارتباطی دوربرد جهانی با ظرفیت باند وسیع و متكی بر مولتی مدیا گسترش خواهد یافت.
●پیشبینی در مورد روزنامه‌ها
اما در مورد روزنامه‌ها هم پیشبینی من مبتنی بر فرض‌های قبلی است:
- تا سال ۲۰۱۰ محرك‌های اقتصادی و مزایای بازار نشر الكترونیك اكثر پیشتازان عرصه نشر را مجاب خواهد كرد تا اكثر منابع خود را به نسخههای دیجیتال خود اختصاص دهند و از عملیات مكانیكی در حوزه‌های چاپ و توزیع فاصله بگیرند.
- تا پیش از سال ۲۰۲۰ شركت‌های دست‌اندركار نشر روزنامه درگیر نبرد زندگی یا مرگ با ناشران غیر سنتی خواهند شد. از جمله این شركت‌ها میتوان به سی.ان.ان، ای‌تی.اندتی و سایر مشتاقان كارآفرین در شركت‌های دات‌كام اشاره كرد كه در این عرصه نیز میتوان به شركت‌هایی نظیر ای‌بی و آمازون اشاره داشت. محور این نبرد مرگ و زندگی مخاطبان و دلارهای آگهی‌ها خواهد بود.
- از سال ۲۰۰۵ به بعد از حجم صفحات ویژه نامه‌های پایان هفته روزنامه‌ها كاسته خواهد شد. نیازمندی‌ها و نرخ سهام كه فعلاً در روزنامه‌ها هم چاپ میشود، عمدتاً به خدماتی از كانال تلویزیون و محیط وب و یا گاهنامه‌ای دیجیتال تبدیل میشود و از انحصار روزنامه‌ها خارج خواهد شد.
- اكثر روزنامه‌ها در آمریكا و سایر نقاط جهان تا سال ۲۰۲۰ از نسخههای چاپی پایان هفته دست می‌‌كشند و آنها را بر روی كاغذ منتشر نمی‌‌كنند.
- خبرهای تازه، اطلاعات عمومی و آگهی‌ها آنقدر در رسانه‌های آنلاین و پخش‌های زنده فراگیر خواهند شد كه جایی برای روزنامه‌ها باقی نخواهد ماند و در واقع چاپ و انتشار آنها بر روی كاغذ نوعی عرضه مطالب كهنه به حساب خواهد آمد.
- افزون بر این، رسانه‌ها هم قدرت رقابت خود را با رسانه‌های دیجیتال و خدمات مبتنی بر تلویزیون و محیط وب، از دست خواهند داد. فقط میتوان برای ضمیمه‌های تخصصی چاپی یا سرگرم‌كننده با تبلیغات چاپی كه به‌صورت اینترنت در آنها ارایه میشود، شانس بقا قایل شد.
- بهترین گزارشگران خبری، سردبیران و طراحان از روزنامه‌های چاپی به سوی نشر الكترونیك خواهند رفت.
صفحه‌آرایی برای روزنامه‌های چاپی تا سال ۲۰۲۰ كاملاً اتوماتیك خواهد شد و این امر به این معناست كه دیگر نیازی به متخصصان طراحی خبری وجود نخواهد داشت. البته نقش عامل انسانی و در این‌جا سردبیران را نمی‌‌توان در روند گردآوری، ساماندهی و بسته‌بندی محتوا نادیده گرفت. كارگزاران دیجیتال در خدمت این افراد درخواهند آمد و به‌كار چك‌كردن تیترها، فاكت‌ها، شرح عكس‌ها و ادیت خواهند پرداخت و خبرهای سرویس‌های جهانی را مانیتور خواهند كرد.
تا سال ۲۰۲۰ به تعداد گاهنامه‌های دیجیتال افزوده خواهد شد، به طوری‌كه تعداد آنها از همتایان چاپی‌شان بیشتر خواهد شد. البته این موارد عمدتاً در خدمت بازارها و مخاطبان تخصصی خواهد بود. باید در انتظار این پدیده برخاسته از جهانی‌سازی هم بود: بروز روزنامه‌های دیجیتال با حدود ۲۰۰ میلیون مخاطب روزانه.
نویسنده: پروفسور راجر فیلد
مترجم: دكتر یونس شكرخواه
مترجم: دكتر یونس شكرخواه
منبع : مجله صنعت چاپ
![بهترین گوشی ها برای تولید محتوا [اردیبهشت ۱۴۰۳] - زومیت](/news/u/2024-05-06/zoomit-ld09r.jpg)
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران رافائل گروسی رهبر انقلاب حج مجلس شورای اسلامی کردستان عراق دولت شورای نگهبان انتخابات دولت سیزدهم حسین امیرعبداللهیان رسانه
تهران شهرداری تهران هواشناسی قوه قضاییه حجاب آموزش و پرورش فضای مجازی قتل پلیس سیلاب سازمان هواشناسی شهرداری
ایران خودرو خودرو بانک مرکزی قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان مسکن قیمت بورس
تئاتر سریال سریال افعی تهران محمدعلی علومی نمایشگاه کتاب موسیقی تلویزیون دفاع مقدس سینمای ایران صدا و سیما صداوسیما سینما
مغز دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان گوشی هوشمند
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین حماس جنگ غزه آمریکا روسیه اوکراین طوفان الاقصی رفح نوار غزه
پرسپولیس فوتبال استقلال لیگ برتر نساجی ذوب آهن لیگ برتر ایران رئال مادرید بازی سپاهان جواد نکونام لیگ برتر فوتبال ایران
هوش مصنوعی اپل سامسونگ آیفون گوگل باتری مایکروسافت پهپاد اینستاگرام تلفن همراه ناسا
رژیم غذایی بیمه چاقی زیبایی ویتامین چای کاهش وزن آلرژی دندانپزشکی