آل پاچینو

الفردو پاچینو در سال ۱۹۳۹ در یك خانواده ایتالیایی تبار در نیویورك دیده به جهان گشود .
او نیز از چمله بازیگرانی است كه برای خروج از پشت دیوار بلند گمنامی و قرار گرفتن در جایگاه شایسته خود به یك اتفاق خجسته نیاز داشت .
او كه تا ۳۲ سالگی در پیچ و خم تئاترهای برادوی و آموزشهای اكتورز استودیو به پروزش انرژی نهفته در صحنه خود را با نقشهایی نه چندان موفق به آستانه سینما رسانده بود در سال ۱۹۷۲ این امكان را یافت كه با درخشش در ۲ فیلم " ناتالی و من " و " وحشت در نیدل پارك " استعداد كم نظیر خود را بروز دهد.
از این پس پاچینو گام در راهی نهاد كه تا به امروز او را به عنوان یكی از بزرگترین بازیگران سینمای جهان و یكی از اساتید مسلم بازیگری رهنمون كرده است .
بدون شك ایفای نقش " مایكل كورلئونه " در فیلم بی نطیر ( پدرخوانده ۱) گامی موثر به سوی قله های ترقی بود .
پس از موفقیت پدر خوانده , پاچشنو نوار موفقیتهای خود را با دو فیلم سرپیكو و مترسك ادامه داد.
سرپیكو بار دیگر او را مانند پدر خوانده نامزد جایزه اسكار كرد .
نقش افرینی دوباره او به نقش مایكل كورلیونه و این بار در فیلم پدرخوانده ۲ و این بار نیز در مقابل یكی دیگر از نوابغ بازیگری چهان یعنی دونیرو بار دیگر او را نامزد جایزه اسكاری كرد كه به نظر می رسید زمان زیادی را باید برای به دست آوردن آن تلاش كند .
پاچینو دهه ۷۰ را با سه فیلم دیگر به پایان برد كه برای دو فیلم " بعد از ظهر سگی " و : عدالت برای همه " بار دیگر نامزد جایزه اسكار شد .
دهه ۸۰ دهه سقوط پاچینو بود , شاید تنها بتوان به فیلم بی نظیر برایان دی پالما " صورت زخمی " در این دهه اشاره كرد . گرفتار شدن پاچینو در دام الكل و كوكایین پاچینو را به سمت نابودی می كشید
پاچینو با ترك اعتیاد خود دوباره به عالم سینما بازگشت و بار دیگر شخصیت مایكل كورلئونه را این بار در شكل و شمایلی جدید و در آخرین قسمت از ۳ گانه پدرخوانده " پدرخوانده ۳ " تجسم بخشید..
پس از ترك اعتیاد پاچینو دوباره با قدرت به نقش آفرینی های خود ادامه داد و انقدر در كار خود استمرار بخشید تا اینكه در سال ۱۹۸۲ آكادمی اسكار او را برای ایفای نقش سرهنگی كور شده در فیلن " بوی خوش زن " شایسته دریافت جایزه اسكار اعلام كرد .
بازگشت باشكوه پاچینو به عالم سینما همچنان ادامه دارد و او همچنان با نقش آفرینی های بی نظیر خود بر پرده سینماها می درخشد .
● فیلمنگاری :
▪ ناتلالی و من ۱۹۶۹
▪ وحشت در نیدل پارك ۱۹۷۱
▪ مترسك ۱۹۷۳
▪ سرپیكو ۱۹۷۳
▪ پدرخوانده ۲ ۱۹۷۴
▪ بعد از ظهر سگی ۱۹۷۵
▪ بابی دیرفیلد ۱۹۷۷
▪ عدالت برای همه ۱۹۷۷
▪ دریانوردی ۱۹۸۰
▪ نویسنده , نویسنده ۱۹۸۰
▪ صورت زخمی ۱۹۸۳
▪ انقلاب ۱۹۸۵
▪ بازجویی ۱۹۸۶
▪ دریای عشق ۱۹۸۸
▪ دیك تریسی ۱۹۸۹
▪ فرانكی و جانی ۱۹۹۰
▪ پدرخوانده ۳ ۱۹۹۰
▪ گلن گری گلا راس ۱۹۹۲
▪ بوی خوش زن ۱۹۹۲
▪ راه كارلیتو ۱۹۹۳
▪ مخمصه ۱۹۹۵
▪ شهرداری ۱۹۹۶
▪ درجستجوی ریچارد ۱۹۹۶
▪ دنی براسكو ۱۹۹۹۷
▪ وكیل مدافع شیطان ۱۹۹۷
▪ خودی / نفوذی ۱۹۹۸
▪ هریكشنبه موعود ۱۹۹۹
▪ قهوه چینی ۲۰۰۰
▪ بی خوابی ۲۰۰۲
▪ سیمونه ۲۰۰۲
▪ مردمی كه می شناختم ۲۰۰۲
▪ تازهكار ۲۰۰۳
▪ گیگلی ۲۰۰۳

منبع : ایران کلاسیک