بررسی ارزش علایم و نشانه های بالینی هشدار دهنده در تشخیص زودرس و بهبودی مبتلایان به تومورهای نخاعی

تومورهای نخاعی از علل نادر ولی در عین حال جدی پیدایش علایم عصبی در اندام ها هستند. نحوه بروز علایم در این بیماریها به حدی متغیر است که بعضا تشخیص تومورهای نخاعی را مشکل می سازد، امروزه از روشهای تصویرنگاری پیشرفته برای تشخیص بیماری استفاده می شود، ولی عدم توجه به پاره ای از علایم بالینی هوشدار دهنده باعث می شود تا تشخیص با تاخیر انجام شود که این خود شانس برگشت علایم عصبی را کمتر میسازد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش بالینی علایم هشدار دهنده در تشخیص زودرس و تاثیر آن در بهبود مبتلایان به تومورهای نخاعی است.
این مطالعه یک مطالعه توصیفی و مقطعی بوده که بر روی تمام بیماران مبتلا به تومور نخاعی انجام شده و سعی شده تا ارزش بالینی پاره ای از علایم و نشانه های کلیدی در افزایش شانس تشخیص زودرس بالینی و افزایش شانس بهبود بیماران مبتلا به تومورهای نخاعی نشان داده شود. در مجموع کلیه ۳۰ تومور نخاعی عمل شده طی چهار سال در بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج از معاینه مستقیم بیماران و یافته های قبل و بعد از عمل جراحی در مراجعه های بعدی بیماران به کلینیک تخصصی در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت گردید.
۵۳ درصد بیماران مورد مطالعه زن و ۴۷ درصد آنها مرد بودند. ۲۶.۸ درصد بیماران در گروه سنی ۵۱-۶۰ سال قرار داشتند. یافته ها نشان داد شایعترین محل تومور با ۵۰ درصد در ناحیه توراسیک و شایعترین پاتولوژی مننژیوم (%۲۳.۷) بود. سندرم پلژی - پارزی اندام ها با ۲۱.۸ درصد شایعترین تظاهر بیماری بود. تومورهای ناحیه توراسیک و سرویکال همواره با علایم عصبی پلژی - پارزی و اختلال حسی و اسفنکتری تشخیص داده شدند، در حالیکه در ناحیه لومبار و لومبوساکرال درد و پارستزی علامت برجسته بیماری بود. بدلیل تاخیر در تشخیص و عدم توجه به پاره ای از علایم بالینی کلیدی در ۱۰ درصد بیماران متعاقب عمل جراحی تفاوتی در علایم بالینی ظاهر نشد و در ۶۰ درصد بیماران نیز به همین دلیل بعد از حدود سه ماه فقط یک درجه بهبود در معیار FRANKEL ظاهر شد. یافته نشان داد دقت در معاینه اولیه شامل توجه به نحوه انتشار درد و کیفیت درد در طول شبانه روز، وجود علایم BABENSKI & LHERMITTE و دفورمیتی ستون فقرات پزشک معالج را بطرف تشخیص اولیه هدایت کرده و معیار بسیار مناسبی برای کاندید کردن بیماران جهت انجام روش های تصویرنگاری گرانقیمت است. از طرفی تشخیص تاخیری خود به تنهایی باعث عدم بهبودی و یا بهبودی ناقص بیماران میگردد.

سعید ابریشم کار
جعفر مهوری
حمیدرضا آرتی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی