پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

سفر با چه هدفی


سفر با چه هدفی
در حالی که نفس حضور رئیس‌جمهور در مجامع جهانی برای حفاظت از منافع ملی و تیبین سیاست‌های کلا‌ن نظام برای افکار عمومی، رسانه‌ها و دولت‌های دیگر امری مستحسن و پسندیده است، ماهیت و محتوای سخنان ایشان در مجمع عمومی سازمان ملل گرچه حاوی نکات مثبتی است ولی خلا‌ءهای زیادی دارد. سخنرانی اخیر، چهارمین سخنرانی وی در مجمع بوده است. نگاهی به سخنان ایشان در اجلا‌س چهارم نشان می‌دهد، استراتژی خاص و مناسبی بر سخنان رئیس‌جمهور مترتب نیست. وی همان اظهاراتی را بر زبان جاری ساخت که در جلسات قبلی تکرار کرده بود. به نظر می‌رسد احمدی‌نژاد به جهت تاثیر سخنرانی و گستره مخاطبان، برای دفاع از حقوق ملی ایران به این زحمات چهارگانه مبتلا‌ شده است.
اما واضح نیست که خود وی چه انتظار و تصوری از جایگاه خویش دارد؛ آیا احمدی‌نژاد در نقش یک منجی به سازمان ملل می‌رود؟ آیا در کسوت یک معلم اخلا‌ق، سران دیگر کشورها را خطاب قرار می‌دهد؟
روشن است که مهم‌ترین کارکرد ایشان رئیس‌جمهوری اسلا‌می ایران است. احمدی‌نژاد باید و شایسته بود که از مشکلا‌ت، معضلا‌ت و سوءتفاهم‌هایی که در مناسبات ایران و جامعه جهانی است سخن می‌راند. مهم‌ترین معضل امروز ایران موضوع پرونده هسته‌ای است. در داستان هسته‌ای، ایران مظلوم واقع شده و حقوق فنی و بین‌المللی آن نادیده گرفته شده است.
مجمع فرصتی است تا نظرات ایران به صورت کارشناسی، عقلا‌نی و با زبان جهانی به مخاطبان منتقل شود. امروز افکار عمومی دارای قدرتی بی‌نظیر در جهان است و چنانچه بتوانیم نظرات و انتظارات خود را به درستی طرح نماییم، گوش‌های زیادی برای شنیدن یافت می‌شود. از سوی دیگر در ۳ سال اخیر جناب رئیس‌جمهور پای سخنان روسای کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌نشیند و با فروتنی به سخنانشان گوش می‌دهد اما به محض آنکه وی پشت تریبون می‌رود، بخشی از میهمانان از اجلا‌س خارج می‌شوند؛ مخصوصا روسای کشورهای غربی!
معلوم نیست چرا علی‌رغم آگاهی به رفتار سخیف رهبران غربی، ایشان اصرار به تکرار این رویه دارد. چه احمدی‌نژاد را قبول داشته باشیم چه بر او نقد روا داریم، او اینک رئیس‌جمهوری اسلا‌می ایران است؛ کشوری با عزت، قدرت و دانایی. نباید ایشان و هیچ مقام دیگر سیاسی‌ای در این کشور، به خود اجازه دهد موجبات هتک و وهن ارزش‌های ملی و دینی فراهم شود.
با این همه شایسته است به عنوان یک راهبرد بنیادی، وزارت امور خارجه و دیگر نهادهای درگیر، شرایطی را فراهم آورند تا ایران اسلا‌می بتواند بیشترین دستاوردها با کمترین هزینه‌ها را اکتساب نماید.
منبع : روزنامه اعتماد ملی