پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

میرزا جلال‌الدین سید محمد ذهبی مجدالاشراف


جنسیت: مرد
نام پدر: میرزاابوالقاسم حسینی شریفی
تخلص: قدسی شیرازی
تولد و وفات: (۱۲۴۳/۱۲۴۹ -۱۳۳۰/۱۳۳۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، حکیم ، عارف ، خطاط ، شاعر
ملقب به مجدالاشراف و جلال‌الدین. نسبت او به سید شریف جرجانی می‌رسد. وی سرسلسلهٔ ذهبیه و متولی امامزاده شاه‌چراغ بود. مقدمات ادبیات عرب ، اصول و کلام ، حدیث و تفسیر ، حکمت و فلسفه و ریاضی را در خدمت پدرش ، میرزاابوالقاسم راز ، مشهور به میرزابابا ، و میرزا حسن‌حکیم‌باشی فسائی ، صاحب "فارس‌نامهٔ ناصری" و دیگر اساتید فراگرفت. برخی از دروس با صاحب تذکرهٔ"مرآت‌الفصاحه" همشاگردی بود. مجدالاشراف سپس به خراسان رفت و دروس خارج را در مشهد فرا گرفت و به تکمیل فلسفه و حکمت در یزد پرداخت. وی هم‌زمان با تحصیل علوم به سیر و سلوک و ریاضیات پرداخت. او از خوشنویسانی بود که خطوط سه‌گانه (نستعلیق ، نسخ ، شکسته) را نیکو می‌نوشت. در شیراز درگذشت و در ایوان شاه‌چراغ به خاک سپرده شد. مریدان وی در مدحش اشعاری سرودند که در "رسالهٔ جلالیه" جمع‌آوری شده است. از آثارش: "تحفهٔ‌الوجود" ، در حکمت و عرفان؛ "تام‌الحکمهٔ" که دیباچهٔ "قوائم‌الانوار و طوامع‌الاسرار" پدرش ، میرزا ابوالقاسم راز شیرازی ، می‌باشد؛ "خلاصهٔ‌لاذهب" ، "تاریخ حیات قطب الدین شیرازی"؛ "مجلل‌الانوار" یا "کشکول سلسلهٔ‌الذهب"؛ "مرآت‌الکاملین"؛ "وصیت‌نامه"؛ "دیوان" شعر.
منبع : مطالب ارسالی