اتوموبیل‌ها - CARS

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دارلا ک. آندرسن و توماس پورتر
کارگردان : جان لاسه‌تر و جو رنفت
فیلمنامه‌نویس : کیل مورای، فیل لورین، یورگن کلوبین، دن فوگلمن، لاسه‌تر و رنفت، برمبنای داستانی نوشتهٔ کلوبین، ساله‌تر و رنفلت
آهنگساز(موسیقی متن) : رندی نیومن
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۴ دقیقه. نقاشی متحرک
صدا : اوئن ویلسن، پل نیومن، بانی هانت، لری دِ کیبل گای، چیک مارین، جنیفر لوئیس و تونی شالهوب


̎لایتنینگ مکوئین̎ (ویلسن) شاید اتوموبیل مسابقه‌ای تازه‌کاری باشد ولی مطمئن است که اگر خودش را برای شرکت در مسابقات جام قهرمانی پیستون به موقع به کالیفرنیا برساند، امکان دارد زودتر از همه پرچم شطرنجی مسابقه را برایش بالا ببرند. اما وقتی ̎لایتنینگ̎ میان‌بُر می‌زند و توی بزرگ‌راه ۷۷ می‌اندازد و به شهر ̎دیدیتر اسپرینگز̎ می‌رسد به‌نظرش می‌آید که انگار رؤیاهایش نقش بر آب شده‌اند؛ البته معلوم می‌شود که شور و هیجانش در زیر پا گذاشتن کشور بیهوده نبوده و پس از دوست شدن با اتوموبیل‌های عجیب و غریب شهر مثل ̎سَلی دِ پورشه̎ (هانت)، ̎داک هادسن̎ (نیومن) و ̎ماتر دِ توتراک̎ (دِ کیبل گای)، اتوموبیل مسابقه‌ای جوان یاد می‌گیرد که گاه زندگی، بیش از آن‌که دربارهٔ نتیجهٔ مسابقه باشد، دربارهٔ خودِ سفر است.
● لاسه‌تر همه‌کار و مغز متفکر و هستهٔ خلاقیت کمپانی موفق پیکسار است. او پس از چند سال که کارگردانی را به دیگران واگذار کرده بود، با اتوموبیل‌ها دوباره به کارگردانی انیمیشن سه‌بُعدی برمی‌گردد. مثل همیشه، هفتمین کارتون بلند کمپانی دیزنی/ پیکسار هم فرصت مناسبی برای پی‌گیری و تماشای پیش‌رفت‌های فنی و زیبائی‌شناسی کمپانی در انیمیشن کامپیوتری است. پس از جان‌بخشی و به حرف درآوردن انواع و اقسام چیزها (از اسباب‌بازی و ماهی و لولو تا حشرات)، لاسه‌تر بنا به علاقهٔ قدیمی‌اش سراغ شخصیت‌های اتوموبیلی رفته و بهترین جنبهٔ فیلم هم طراحی عالی همین ماشین‌های جورواجور و متنوع است که حرف زدنشان هم کاملاً سینک است! غیر از این، فیلم در اغلب لحظه‌ها انگار بیشتر مخاطب بزرگ‌سال را درنظر داشته و برخلاف فیلم‌های قبلی پیکسار خیلی به مذاق بچه‌ها خوش نمی‌آید. نوستالژی رفاقت‌ها و معصومیت خاص آمریکائی دههٔ ۱۹۵۰ در اتوموبیل‌ها هم دست از سر هالیوود و فیلم‌نامه‌هایش برنداشته (نوستالژی نیم قرن پیش طبعاً برای کودک امروز باید چیز نامفهمو و نامربوطی باشد). اتوموبیل‌ها از زمان طولانی دوساعته‌اش هم لطمه خورده و از آن ضرباهنگ بی‌وقفه و جذاب فیلم‌های قبلی (به‌خصوص داستان اسباب‌بازی، ۱۹۹۵ و باورناپذیرها، ۲۰۰۴) خبری نیست، در حالی‌که حضور اتوموبیل‌ها و لاسه‌تر دو توقع تماشاگر را از ریتم فیلم بالا می‌برد. با همهٔ این‌ها فیلم آن‌قدر جذابیت دارد و شوخ و بامزه هست که علاقه‌مندان منتظر کار بعدی پیکسار بمانند. شخصیت ̎لایتنینگ مکوئین̎ (علاوه‌بر ادای احترام به گلن مکوئین، انیماتور درگذشتهٔ پیکسار) یادآور استیو مکوئین فقید و علاقهٔ فراوانش به اتوموبیل‌ است و یک‌ بازیگر دیگر هالوود (نیومن) در نقش یکی از شخصیت‌ها حرف زده است.