مرکز ثقل ژرمن ها

تورستن فرینگس، فعالیت ورزشی خود را در شش سالگی در باشگاه قرمز- سفید آلسدورف آغاز كرد و از سال ۱۹۸۸ نیز در رنانیاآلسدورف و از سال ۱۹۹۰ تا دسامبر ۱۹۹۶ هم در تیم آلمانیا آخن بازی كرد. از آنجا در ژانویه سال ۱۹۹۷ به اس. فا.وردربرمن پیوست؛ تیمی كه توانست از آنجا به تیم ملی راه پیدا كند. از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ با بوروسیا دورتموند قرارداد بست. برای فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ به بایرن مونیخ پیوست. در این تیم تبدیل به یك بازیكن ثابت شد و رویایش در مورد قهرمانی لیگ به حقیقت پیوست. معذالك برای فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ دوباره به وردربرمن رفت. به گفته خودش وی نتوانست با هیاهوی تیم بایرن و روحیه حاكم بر این تیم كنار بیاید. وی اكنون در وردربرمن به همراه فرانك باومان، تیم بوروفسكی و میروسلاوكلوزه جزو بازیكنان باتجربه تیم محسوب می شود.
اولین حضور فرینگس در تیم ملی برمی گردد به تاریخ ۲۷ فوریه سال ۲۰۰۱ در پاریس و در شكست یك بر صفر آلمان مقابل فرانسه. در جام كنفدراسیونها در سال ۲۰۰۵ پس از تعویض بالاك و اشنایدر، برای اولین بار بازوبند كاپیتانی تیم ملی را به بازویش بست.
در جام جهانی ۲۰۰۲ با تیم ملی كشورش نایب قهرمان جام شد. در دیدار نهایی آلمان دو بر صفر مغلوب برزیل شد. در سال ۲۰۰۴ به همراه تیم ملی آلمان در جام ملت های اروپا در پرتغال حضور یافت و در اولین بازی از مرحله گروهی یك گل زیبا در مقابل هلند به ثمر رساند. در دیدار افتتاحیه جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل كاستاریكا در دقیقه ۸۷ از فاصله ۳۰ متری موفق به گلزنی شد. پس از دیدار مقابل آرژانتین در مرحله یك چهارم نهایی و در جریان درگیری بازیكنان و سرپرستان دو تیم، به دلیل ضربه ای كه به كروز آرژانتینی واردكرد از سوی فیفا از بازی نیمه نهایی مقابل ایتالیا محروم شد. به علاوه۵۰۰۰ یورو نیز جریمه و از یك بازی دیگر نیز محروم شد. خود وی در این باره اظهار داشت: «اینها همه سیاست است. آرژانتینی ها به ما حمله كردند و من از خودم دفاع كردم. ایتالیایی ها هم تحریك می كنند. آن وقت فیفا با این محرومیت فقط می خواهد نشان دهد كه آلمان در جام جهانی در كشور خودش حمایت نمی شود. برای همین هم به این محرومیت رأی داد.» البته بدون توجه به حق و یا ناحق بودن تصمیم فیفا، نبود فرینگس در نیمه نهایی جام جهانی به وضوح باعث تضعیف تیم ملی آلمان شد.
اكنون فرینگس ۲۹ ساله در بوندس لیگا و در دومین فصل حضورش در وردربرمن برنامه های زیادی دارد. هیچ كس مثل او آشكارا از قهرمانی سخن نمی گوید و هیچ كس مانند او اینقدر اعتماد به نفس ندارد. او مغز متفكر وردربرمن، پس از رفتن یوهان میكود به بوردو است.
هافبك برمن در گفت وگو با روزنامه «دی ولت» در مورد قهرمانی لیگ، یوهان میكود و مربی جدید تیم ملی صحبت می كند.
● آقای فرینگس، شما هفته گذشته با وردربرمن در اولین دیدار این فصل بوندس لیگا به مصاف هانوفر ۹۶ رفتید و در تاریخ این باشگاه، اولین بار است كه به عنوان مدعی عنوان قهرمانی وارد لیگ می شوید.
- ما سال گذشته گفتیم كه می خواهیم كاملاً در بالای جدول بازی كنیم و با كسب رتبه دوم جدول فصل خوبی را پشت سر گذاشتیم و مسلماً امسال می خواهیم قهرمان شویم. شرایط آن را هم داریم و البته هواداران هم جز این از ما نمی خواهند. اگر بگوئیم فقط در صحنه های بین المللی می خواهیم حضور داشته باشیم، همه به ما خواهند خندید.
● آیا بازیكنانی قوی تر و بهتر از بازیكنان بایرن در اختیار دارید؟
- از نظر من بایرن اولین مدعی قهرمانی است حتی اگر مثل الان با مشكلاتی هم روبه رو باشند. اگر اوضاع تیمشان مرتب باشد همیشه بالای جدول خواهند بود. آنها۲۰ بازیكن هم ردیف و هم ارزش دارند، برای همین هم كمی از ما جلوتر هستند، چون ما هنوز در راه رسیدن به جایگاه آنها هستیم.
● در دیدار نهایی جام اتحادیه كه یك هفته قبل از شروع بوندس لیگا انجام شد، سزاوارانه بر بایرن غلبه كردید. آیا آن بازی نشانه ای از قدرت شما در طول فصل خواهد بود؟
- نباید جام اتحادیه را زیاد بزرگ كنیم، ما در یك جام كوچك قهرمان شده ایم كه اهمیت چندانی ندارد. نباید فقط به خاطر اینكه بایرن را شكست داده ایم فكر كنیم دیگر كار تمام شده و از پیش قهرمانیم. مهم این بود كه با پیروزی های مقابل هامبورگ و بایرن نشان دادیم كه می توانیم در بالای جدول جای بگیریم. همین برای ما باعث ایجاد حس اعتماد به نفس در شروع فصل جدید شد.
● شما بارها تأكید كرده اید كه كادر بازیكنان برمن را قدرتمند ترین در لیگ می دانید. چه چیز شما را اینقدر مطمئن كرده است؟
- ما در سال گذشته فوتبالی عالی را به نمایش گذاشتیم و با شایستگی نایب قهرمان شدیم. به علاوه در چند برهه از فصل كمی هماهنگی تیم دچار خلل شد و من تصور می كنم كه دیگر در این فصل شاهد چنین اتفاقی نباشیم، چرا كه ما با تیم جدیدمان به پیشرفت هایی رسیده ایم و واقعاً قدرتمندتر از قبل شده ایم.
● پس از رفتن یوهان میكود، هافبك طراح تیم، دیگو بازیكن ۲۱ ساله برزیلی اف.ث.پورتو جایگزین او شده است. آیا او می تواند نقش میكود را بازی كند؟
- من دیگو را به عنوان بازیساز نمی بینم، چون یك نفر به تنهایی نمی تواند این كار را انجام دهد. تمام خط هافبك به هم وابسته است. دیگو هنوز خیلی جوان است و در طول فصل هم زمان هایی پیش خواهد آمد كه چندان با قدرت بازی نكند و برای بازیكنی مثل میكود نمی توان به این راحتی جایگزین پیدا كرد. ولی دیگو بازیكن برجسته ای است كه كمك زیادی به ما خواهد كرد.
●تفاوت های میكود و دیگو در چیست؟
- میكود جلوه ای غیرقابل تصور داشت، چون تجربه زیادی داشت. برای همین همه احترام زیادی برایش قائل می شدند. دیگو تازه در اول راه است و باید كم كم این احترام را كسب كند. بازیكنان با تجربه مثل باومان، كلوزه و من از او حمایت كرده و در این راه به او كمك خواهیم كرد.
● شما در تیم ملی هم بازیكنی رهبر هستید. نظرتان در مورد تغییر سرمربی تیم ملی از یورگن كلینزمان به یواخیم لو چیست؟
- من از این بابت خوشحالم چون او در دو سال اخیر همواره در كنار ما بوده است. به همین خاطر هم می داند كه وضعیت تیم چگونه است و ما هم با كار و روحیه او آشنا هستیم.لو ذاتاً كمی آرامتر از كلینزمان است ولی همیشه كمی در سایه وی قرار می گرفت. من مطمئنم كه او به خوبی كلینزمان خواهد بود.
● آیا با تصمیم كلینزمان مبنی بر ترك تیم ملی موافقید؟
- كاملاً. آنقدر او از سوی مطبوعات مورد انتقاد قرار گرفت كه می توانم كاملاً او را درك كنم. با وجود اینكه وی در مورد بازگشت به آمریكا قبلاً و در موقع عقد قرارداد با فدراسیون فوتبال آلمان به توافق رسیده بود، باز هم به شدت در این خصوص از او انتقاد می شد. او نمی توانست قدمی بردارد بدون اینكه در مطبوعات انعكاس پیدا كند. همواره از او انتقاد می شد، بخصوص پس از شكست در مقابل ایتالیا، گرچه او همیشه نشان داده كه چه كارهایی به عنوان مربی انجام داده است. كاملاً منطقی است كه او نتواند زمان قبل از جام جهانی را فراموش كند.
● كلینزمان در ایجاد انگیزه در تیم هنرمند بود و همین گونه توانست تیم آلمان را به مقام سومی جهان برساند. در حالی كه او در سخنانش منطقی تر به نظر می رسد. آیا الان دیگر این روحیه وجد و شادی در تیم وجود ندارد؟
- ابداً این طور نیست چون ما هنوز روحیه زمان جام جهانی را در خود داریم. ما می دانیم كه می توانیم فوتبالی هیجان انگیز ارائه دهیم. این موضوع تا حد زیادی به خود ما بازیكنان مربوط می شود كه بتوانیم هنوز هم این حس شادی و سرور را زنده نگه داریم.
● نقش خودتان را در تیم ملی چگونه می بینید؟
- من به خاطر تجربه ام یك بازیكن پیشرو و رهبر هستم و همین نقش را هم در تیم ایفا خواهم كرد. وظیفه من در كنار بقیه بازیكنان با تجربه این است كه در بازیكنان دیگر ایجاد انگیزه كنیم، آن هم بازیكنانی كه روی نیمكت نشسته اند، نه آنهایی كه در زمین بازی می كنند. این طوری می توانیم انگیزه و هیجان را در تیم بالا ببریم.

مریم دری منش

منبع : روزنامه همشهری