جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

گرترود - Gertrud


گرترود - Gertrud
سال تولید : ۱۹۶۴
کشور تولیدکننده : دانمارک
محصول : یورگن نیلسن
کارگردان : کارل تئودور درایر، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته یالمار سودربرگ.
فیلمنامه‌نویس : کارل تئودور درایر، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته یالمار سودربرگ.
فیلمبردار : هنینگ بندتسن و آرنه آبراهامسن.
آهنگساز(موسیقی متن) : روبرت شومان.
هنرپیشگان : نینا پنس روده، بندت روته، ابه روده، بارد اووه، آکسل استروبای و آنا مالبرگ.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۵ دقیقه.


"گرترود" (پنس روده) خواننده‌ای است که پس از ازدواج با "گوستاو" (روته) ـ وکیل موفقی که در آستانه عهده‌داری شغل دولتی مهمی است ـ از صحنه کناره‌گیری می‌کند. از آن‌جا شغل شوهرش، مانع از آن می‌شود که او بتواند عشق زنش را هم ارز او پاسخ دهد، "گرترود" به "ارلاند" (اووه)، یک آهنگساز جوان دل می‌بازد، اما در مراسم پنجاهمین سالگرد تولد "کابریل لیدمن" (روده) شاعر از "کابریل" که محبوبه قبلی "ارلاند" است می‌شنود که "ارلاند" از این رابطه برای ترقی در کارش استفاده می‌کند. "گرترود" رابطه‌اش با "ارلاند" را بر هم می‌زند، دعوت آشتی "گوستاو" را رد می‌کند و نیز دعوت سفر همراه "گابریل" را "گرترود" تنها به پاریس می‌رود تا با دوستش، "آکسل نیگرن" (استروبای) به تحصیل مشغول شود. سی سال بعد "آکسل" به دیدار "گرترود" در زادگاهش می‌رود و نسخه‌ای از کتاب جدید خود را به او می‌دهد. "گرترود" نامه‌های "آکسل" را پس می‌دهد و سپس شعری برایش می‌خواند که خودش در ۱۶ سالگی سروده بود.
٭ این آخر کار درایر (به تعبیر فریتس لانگ: یکی از دایناسورهای سینما) که در جشنواره ونیز عرضه شد، برای بعضی "کهنه" می‌نمود و برای بعضی "نو". و متأسفانه گروه اول اغلب از منتقدان بودند و گروه دوم از فیلم‌سازان موج نو ـ متأسفانه، چون تاریخ سینما نشان داد که حق با گروه دوم بود. درایر در گرترود باز از آزادی زنان گفته بود که تازه در سینما حرف نوئی به‌شمار می‌آمد.