یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا
سرمایهداری دمکراتیک بوش و سوسیالیسم دمکراتیک چاوز
من نمیخواستم سومین «تأملات» پیاپی را بنویسم، اما نمیتوانم آن را به دوشنبه موکول کنم.
یک پاسخ دقیق به «سرمایهداری دمکراتیک» بوش وچود دارد: سوسیالیسم دمکراتیک چاوز. هیچ راه دقیقتری برای بیان تضاد بزرگ موجود بین شمال و جنوب در نیمکرۀ ما، بین اندیشههای بولیوار و مونرو وجود ندارد.
حسن بزرگ اندیشههای بولیوار این بود که در زمانی که رسانههای ارتباطی مدرن، حتا کانال پاناما وجود نداشت، بیان شد. امپریالیسم آمریکا وجود نداشت. تنها سیزده مستعمره انگلیسیزبان وجود داشت، که متحد شده و در سال ۱٧٧۶ با حمایت فرانسه و اسپانیا استقلال خود را به دست آوردند.
ناجی، که گویی قادر بود فراتر از قرنها جلوتر از زمانِ خود را ببیند، در سال ١۸۲٩ اعلام کرد: «به نظر میرسد مشیت ایالات متحده را مأمور کزده است که به نام آزادی [قاره] آمریکا را دچار بدبختی کند.»
هوگو چاوز یک سرباز ونزوئلایی است. در ذهن او اندیشههای بولیوار به طور طبیعی جوانه میزنند. کافی است راهی را که افکار او در مراحل مختلف سیاسی پیموده است در نظر بگیریم، از منشاء فروتنانه او، مدرسه، آکادمی نظامی، مطالعات تاریخیاش، واقعیت کشور او و حضور تحقیرکننده سلطه یانکی.
او یک ژنرال نبود؛ او هیچ مؤسسه نظامی را تحت فرمان خود نداشت. او دست به کودتا نزد، و نمیتوانست دست به چنین کاری بزند. او نمیخواست صبر کند؛ نمیتوانست هم صبر کند. او خود شورش کرد؛ او مسؤولیت کامل رخدادها را به عهده گرفت و زندان را به یک مدرسه تبدیل کرد. او موقعی که خارج از دولت بود، همدردی مردم را جذب کرد و حمایت آنها را برای آرمان خود به دست آورد. او تحت یک قانون اساسی بورژوایی در انتخابات پیروز شد. او به یک سند جانکاه قسم خورد و وفاداری خود را به یک قانون اساسی جدید اعلام کرد. او با ایدههای از پیش شکل گرفته راست و چپ درافتاد و انقلاب بولیواری را در میان دشوارترین شرایط ذهنی در کل آمریکای لاتین، شروع کرد.
طی ده سال، از شروع به دست گرفتن ریاست جمهوری کشورش، او افشاندن ایده در داخل و خارج از میهن خود را متوقف نکرده است.
هیچ شخص صادقی نمیتواند کمترین تردیدی داشته باشد که یک انقلاب واقعی در ونزوئلا در جریان است و همچنین در آنجا یک مبارزه استثنایی علیه امپریالیسم پیش برده میشود.
لازم به اشاره است که چاوز استراحت نمیکند، حتا تنها برای یک دقیقه. او در داخل ونزوئلا مبارزه میکند و همزمان با آن به طور سیستماتیک به پایتختهای کشورهای آمریکای لاتین و همچنین ملتهای مهم اروپا، آسیا، و آفریقا سفر میکند.
او به طور دایم، ساعت به ساعت، ارتباط با مطبوعات ملی و بینالمللی را حفظ میکند. او از پرداختن به هیچ موضوعی ترسی ندارد؛ رهبران اصلی جهان با احترام به او گوش میدهند. او از قدرت واقعی که کشورش دارد- بزرگترین ذخائر ثابتشدۀ نفت در جهان- درست و کارآمد استفاده میکند و یک برنامه بیسابقه ملی و انترناسیونالیستی را طراحی کرده است.
با امضای یک موافقتنامه همکاری بین «گاز پروم» از روسیه و «شرکت دولتی نفت ونزوئلا» برای اکتشاف و استخراج نفت و گاز، او کنسرسیومی ایجاد کرده است که در این عرصه در جهان دومی ندارد. همکاری اقتصادی او با چین و روسیه، با بعضی کشورهای اروپا و دیگر کشورهای آمریکای لاتین و آفریقا و دارای منابع وافر، نیروهای رهاییبخشی را آزاد کرده است که راه را به سمت یک جهان چندقطبی هموار میکنند. او ایالات متحده را از عرصه انرژی یا برنامههای مبادلات تجاری خذف نکرده است. این طرحی عینی و متوازن است.
او بدون کنار گذاشتن نیروهای مولده مهم، درباره یک انقلاب سوسیالیستی برای کشور خودش فکر میکند. در این مقطع تاریخی، کشور ما، بعد از ضربه دیدن از طبیعت و ویرانگری امپراتوری منحط، از اینکه میتواند روی همبستگی چاوز حساب کند، حقیقتاً خود را خاص میداند.
ما هرگز هیچ عبارت انترناسیونالیستیتر و برادارنهتر از آنچه او به مردم ما گفت نشنیده ایم: «کشور ونزوئلا، کشور شما هم هست!»
امپریالیسم سعی دارد به هر قیمتی که شده از نظر سیاسی از دست او خلاص شود یا او را به طور فیزیکی نابود کند. بدون توجه به اینکه مرگ او برای ونزوئلا و همچنین برای اقتصاد و ثبات همه دولتهای آمریکای لاتین و کارائیب فاجعهبار خواهد بود.
گفتوگوهای من با او را در یک نقطه نظر که من از آن دفاع میکنم میتوان خلاصه کرد: در این نقطه زمانی، مهمترین چیز نجات دادن ونزوئلا از تاخت و تاز سیاسی دولت ایالات متحده است. طی آخرین سفر او، ما ابعاد مساعدت او به ما و کمکهایی را که او مایل است به ما بدهد، بررسی کردیم؛ و همچنین پیشنهاد ما مبنی بر اینکه او باید بیشترین مقدار منابع ممکن را در نبرد داخلی- که او در حال حاضر علیه تهاجم رسانهها و واکنشهای شرطی که امپریالیسم طی سالهای بسیار ایجاد کرده است- درگیر آن است، متمرکز نماید.
از حالا تا ٢٣ نوامبر [زمان برگزاری انتخاباب محلی و منطقهای ونزوئلا]، نبردی که صورت خواهد گرفت از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است، و ما نمیخواهیم از حمایت او از کوبا به عنوان بهانهای برای لطمه زدن به انقلاب بولیواری استفاده شود.
نود و دو کارگر ساختمانی ونزوئلایی عضو «بریگاد کار داوطلبانه سوسیالیستی»، که برای ساختن خانه به «پینار دِل ریو» اعزام شدند، یک نماد دوران ما هستند.
ما در لحظات بسیار مهمی زندگی میکنیم. رفراندوم همگانی برای تصویب قانون اساسی اکوادور که پسفردا برگزار میشود، بسیار اهمیت دارد. چاوز روز دوشنبه در برزیل با پرزیدنت «لولا» دیدار خواهد کرد. امشب یک مناظره تلویزیونی بین «اوباما» و «مککین» برگزار میشود. اینها اخبار مهمی هستند.
به این خاطر بود که من نخواستم نوشتن این سطور را به دوشنبه موکول کنم. فردا شنبه، چاوز به کشور خود بازخواهد گشت و روز یکشنبه با مردم خود صحبت خواهد کرد. او همیشه در نبرد خود، از فرازهایی از این تأملات استفاده میکند.
فیدل کاسترو روز
٢۶ سپتامبر ۲٠٠۸
ساعت۵۶:۵ بعد ازظهر
گرفته از تارنگاشت عدالت
منبع: گرانما
٢۶ سپتامبر ۲٠٠۸
ساعت۵۶:۵ بعد ازظهر
گرفته از تارنگاشت عدالت
منبع: گرانما
منبع : پایگاه اطلاعرسانی فرهنگ توسعه
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران شورای نگهبان حسین امیرعبداللهیان امیرعبداللهیان دولت حجاب انتخابات مجلس شورای اسلامی جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی انتخابات مجلس دوازدهم
تهران هواشناسی شهرداری تهران سیل یسنا شهرداری باران فضای مجازی سازمان هواشناسی هلال احمر آتش سوزی سامانه بارشی
قیمت دلار یارانه قیمت خودرو خودرو دلار مسکن قیمت طلا بانک مرکزی تورم بازار خودرو حقوق بازنشستگان ارز
تلویزیون نمایشگاه کتاب رسانه مسعود اسکویی صدا و سیما رهبر انقلاب مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران تئاتر
فسیل
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه اوکراین انگلیس ایالات متحده آمریکا یمن طوفان الاقصی
فوتبال استقلال پرسپولیس رئال مادرید سپاهان مهدی طارمی لیگ برتر جواد نکونام بارسلونا باشگاه استقلال علی خطیر بازی
هوش مصنوعی اینستاگرام گوگل اپل ناسا پهپاد تبلیغات عکاسی کولر
دیابت چای توت فرنگی کودک چاقی آلرژی