سربازان قرن ۲۱

ارتش ایالات متحده در نظر دارد ترتیبی اتخاذ کند تا در صورت لزوم خود را سریع تر به مناطق ناآرام جهان برساند و عملیات نظامی را با سرعت آغاز کند. به همین دلیل قرار است طی شش سال آینده حدود ۹۱ میلیارد دلار برای بررسی راهکارهای تحقق این طرح صرف کند. اهدافی که قرار است ارتش آمریکا طی سال های آینده به آنها دست یابد از این قرار است: اعزام یک تیپ طی ۹۶ ساعت (۴ روز)، اعزام یک لشکر طی ۱۲۰ ساعت (۵ روز) و پنج لشکر طی ۳۰ روز به هر نقطه دلخواه از جهان!
برای دستیابی به این هدف لازم است ارتش را از حالت فعلی که متکی به استفاده از حجم وسیعی از ابزارآلات سنگین و کندرو همانند تانک ها و زره پوش ها است، خارج کرده و به استفاده از تجهیزات و خودروهایی روی آورد که در مقایسه با تجهیزات امروزی سبک تر بوده و از ناوگان زرهی تندروتری استفاده کند، تا بتواند در میدان نبرد با سرعت بیش از یکصد هزار کیلومتر بر ساعت جولان دهد و در عین حال ضرباتی که بر نیروهای دشمن وارد می آورد همانند ضربات نیروهای سنگین و کندروی فعلی مهلک و کاری باشد. ژنرال جان ام. کین معاون ستاد ارتش آمریکا در کنفرانس علمی دوسالانه ارتش که طی ماه دسامبر در اورلاندو برگزار شد، گفت: «ما درصددیم که نحوه جنگیدن و صف آرایی نیروها را تغییر دهیم. »
در بیست و سومین کنفرانس علمی برگزار شده، نقشه کلی این طرح برای شرکت کنندگان رسم شد تا آنان ضمن اتخاذ راهکارهایی با غلبه بر مشکلات فنی، به اهداف این طرح که ارتش از آن با عنوان سیستم جنگی آینده نام می برد، دست یابند. کلید این تحولات استفاده از فناوری های جدید همانند خودروهای الکتریکی هیبرید، روبات ها، لیزرها، شبکه ارتباطات سیار و آرایه ای از جنگ افزارهای هوشمند و حسگرهای مبتنی بر سیستم های میکرومکانیکی ( MEMS ) ،بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی است که می تواند امکانات و توانایی های فناوری های موجود را گسترده تر سازد. در عین حال می توان با استفاده از نتایج تحقیقات جدید از سربازان در مقابل عوامل بیولوژیکی محافظت کرد.
●خودروهای سبک تر
تمام انواع فناوری های پیشرفته ای را که برشمردیم در طراحی و ساخت ناوگانی از ۱۶ نوع خودروی جدید به کار خواهد رفت. این تحقیقات در قالب برنامه ای با عنوان سیستم جنگی آینده ( FCS ) انجام خواهد شد. در این برنامه که تحت سرپرستی بوئینگ به عنوان پیمانکار اصلی طرح انجام خواهد شد، خودروهای FCS چه از نوع نفربرهای زرهی باشند چه از نوع خودروهای صف شکن، طوری طراحی می شوند که کمتر از ۲۰ تن وزن داشته باشند تا نقل و انتقال آنان به میدان های جنگی دوردست با استفاده از هواپیماهای حمل و نقل نظامی همانند ۱۳۰- C به آسانی صورت گیرد. این در حالی است که بعضی از انواع تانک های فعلی همانند M۱-Abrams حدود ۷۵ تن وزن دارند. از لحاظ حمل و نقل FCS به خودروهای الکتریکی هیبریدی متکی است، چرا که این نوع خودروها سوخت کمتری مصرف می کنند و در عین حال مزیت های متعدد دیگری دارند، از جمله اینکه این خودروها قادرند باتری های قابل شارژ به کار رفته در سایر سیستم های الکترونیکی FCS را پر کنند. به همین دلیل تحقیقات برای توسعه فناوری های ساخت سلول های سوختی مولد الکتریسیته شدیدا گسترش یافته است. بعضی دیگر از انواع خودروهای FCS روباتی خواهند بود و وظیفه اصلی شان این است که در خط مقدم جبهه و پیشاپیش سایر نیروها به حرکت درآمده و تهدیدات هسته ای بیولوژیکی و شیمیایی محیط را ارزیابی کنند.
در عین حال این خودروهای روباتی برای شناسایی غارها و پناهگاه های زیرزمینی، تخلیه مجروحان و حمل و نقل ملزومات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اساس این تحولات سخت افزاری تغییر در طرح های جنگی ارتش برای جنگ های آینده است. به گفته ژنرال کین، مشخصه اصلی عملیات نظامی گذشته، همانند جنگ خلیج فارس،آتشباری شدیدی است که در عرض خطوط مرزی دشمن صورت می گیرد تا قسمت های بیشتری از خاک دشمن اشغال شود. پیشرفت های صورت گرفته در فناوری حسگر و به کارگیری این فناوری در اکثر موارد از ماهواره هایی که حول زمین در حال گردشند تا هواپیماهای بدون سرنشین، سربازان را قادر می سازد تا از فراز منطقه جنگی شاهد اوضاع باشند. پیش از این سربازان از این توانایی ها برخوردار نبودند. کین می گوید سربازان در جنگ های آینده با استفاده از حسگرها به تماشای وضعیت منطقه پرداخته و فقط به تصرف نقاط استراتژیک خواهند پرداخت.
کلود بولتون معاون پشتیبانی و فناوری ارتش می گوید برای آنکه این رویا محق شود. ارتش در بدو امر ۵۴۷ فناوری جدید که احتمالا می توانست در دستیابی به اهداف FCS مورد استفاده قرار گیرد را مورد و آزمایش قرار داد. بعدها از تعداد طرح های مورد نظر کاسته شده و تعدادشان به ۱۰۰ طرح رسید. از میان مهم ترین طرح هایی که در فهرست اولیه ارتش قرار دارند، می توان به این طرح ها اشاره کرد: ابداع یک شاسی مشترک برای تمامی خودروهای FCS ، ابداع یک اسلحه «خوش دست» توسعه ارتباطات گسترش فناوری هایی که باعث کاهش وزن، اندازه و قیمت اقلام مورد نیاز جنگجویان می شود همانند نیرو، سوخت، غذا و آب مورد نیاز.
●اینترنت متحرک
خودروهای سبک تر و سریع تر FCS باید به یک شبکه همراه، همانند اینترنت متحرک مجهز باشند. این شبکه باید روی خودروها نصب شود تا همان طور که این نیروها از زمین های ناهموار، جنگل ها و تپه ها می گذرند همراه آنان باشند. این فناوری از ارزش حیاتی برخوردار است چرا که می تواند اطلاعات ارزشمندی مربوط به مکان استقرار نیروهای دشمن را جمع آوری کند. این مزیت به همراه سرعت بیشتر این خودروها می تواند تا حد زیادی استحکام زرهی کمتر را جبران کند. قرار نیست که خودروهای FCS همانند تانک ها به گونه ای ساخته شوند که آتشباری سهمگین دشمن را تحمل کنند بلکه ماموریتشان این است که با استفاده از حسگرهای مختلف موقعیت دشمن را شناسایی کرده و پیش از حریف شلیک کنند.
در عین حال برای آنکه شبکه متحرک به طور موفقیت آمیزی مورد استفاده قرار گیرد باید به پرسش های اساسی بسیاری پاسخ گفت. از جمله مسائل پیش رو برای استفاده از شبکه های متحرک می توان به این موارد اشاره کرد: چگونه می توان به بهترین وجهی باندها را برای برقراری ارتباط و استفاده از اطلاعات کلیدی مورد استفاده قرار داد، چگونه می توان مسیر انتقال اطلاعات را در صورت پیش آمدن یک رویداد غیرمنتظره تغییر داد یا چگونه می توان از اطلاعات محرمانه محافظت کرد تا از استفاده غیرمجاز به وسیله نیروهای خودی یا دشمن جلوگیری کرد.
فناوری های نوین می تواند قدرت آتشباری توپ های FCS را نیز افزایش دهد. از زمان ناپلئون تاکنون برای تولید نیروی پیشرانه توپ ها از پودرهای سیاهی استفاده می شود که توسط چاشنی یک فشنگ منفجر می شود. اما مشکل این چاشنی ها این است که پس از هر بار شلیک باید آنها را تعویض کرد. در عین حال باید تعداد قابل توجهی از چاشنی ها را به خطوط مقدم جبهه انتقال داد تا توپ ها را تغذیه کنند. اما هم اکنون یک روش جایگزین که از اشعه لیزر برای انفجار ماده پیشرانه استفاده می کند توسط مرکز مهندسی و توسعه تحقیقات جنگ افزارهای ارتش آمریکا مراحل آزمایش خود را پشت سر می گذارد. در این روش اشعه لیزر توسط تجهیزات نوری روی خزانه فشنگ توپ متمرکز شده و موجب انفجار می شود. این روش تاکنون روی توپ های ۱۵۵ میلی متری مورد آزمایش قرار گرفته و مشخص شده است که در این روش سرعت شلیک در دقیقه نسبت به روش های قبلی بیشتر می شود، چرا که لازم نیست پس از هر شلیک چاشنی را تعویض کرد. در عین حال این مطلب به این معنی است که از این پس تجهیزات FCS سبک تر می شوند. چرا که دیگر به چاشنی نیازی نیست. آزمایشات دیگری در حال انجام است تا بتوان با استفاده از لیزر میزان عقب نشینی لوله توپ را که از شلیک ناشی می شود کاهش داد.
با استفاده از نسل جدیدی از موشک های هوشمند که می توان آنها را توسط کامیون ها منتقل و شلیک کرد می توان انفجارهای شدیدی ایجاد کرد. به عنوان مثال می توان به یک نوع خمپاره انداز جدید که همانند یک موشک کروز کوچک عمل می کند، اشاره کرد. برای آنکه این خمپاره انداز ۱۲۰ میلی متری دارای برد بیشتری شود به بال هایی مجهز شده اند و سیستم های میکرومکانیکی و لیزرها نیز برای یافتن و نابودی اهداف به کار می رود. به همین دلیل این تجهیزات، سیستم های دقیقا هدایت شونده نامیده می شوند. بعد از اینکه این موشک ها تکمیل شدند، جایگزین توپ های قدیمی می شوند که از سرعت و دقت کمتری برخوردارند. در طرح سیستم های جنگ افزار آینده قرار است، هنگامی که طراحی و ساخت تجهیزات لیزری به اتمام رسید تمام خودروها به سلاح های لیزری مجهز شوند تا قدرت مقابله آنان در برابر تجهیزات نظامی افزایش یابد. بررسی جدید انجام گرفته در مراکز تحقیقاتی نظامی نشان داده است که استفاده از سلاح های لیزری برای مقابله با آتشباری توپ های جدید می تواند بسیار کارساز باشد.
در عین حال قرار است انستیتو تکنولوژی ماساچوست یک مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی و کاربردهای آن در ارتش افتتاح کند.انتظار می رود گشایش این مرکز دستاوردهای جدیدی برای ابداع سلاح های پیشرفته به همراه داشته باشد. علاوه بر این قرارداد ساخت یک مرکز مشابه برای تحقیقات بیوتکنولوژی و کاربردهای آن در ارتش منعقد شده است. کارشناسان نظامی تصمیم دارند با استفاده از نتایج حاصل از این مرکز تحقیقاتی بازدهی و عملکرد تک تک سربازان را افزایش دهند. از جمله تجهیزاتی که تلاش های زیادی برای دستیابی به آن صورت می گیرد، می توان به هواپیماهای کوچک بدون سرنشین اشاره کرد که در گشت های شناسایی و تخریب مورد استفاده قرار خواهد گرفت و می تواند توان دفاعی نیروهای نظامی را به شدت افزایش دهد. فرانک وسلینگ از دپارتمان تحقیق و توسعه فناوری های پیشرفته شرکت شیفر ( Schafer ) می گوید: «هر چند که ممکن است در نگاه اول همانند داستان های علمی تخیلی به نظر برسد، اما واقعیت این است که تا دستیابی به گلوله های هوشمند راه چندانی باقی نمانده است. » طی برنامه ملی دفاع موشکی با استفاده از دستاوردهای فناوری های جدید، از حسگرها و سیستم های رهگیری برای شناسایی خودکار اهداف و نابودی آنان استفاده خواهد شد. وسلینگ می گوید هر کدام از این گلوله ها بعد از آنکه به تولید انبوه رسیده است حدود ۵۰۰ دلار هزینه در بردارد. به نظر می رسد با دستیابی کامل به اهداف سیستم های جنگ افزاری آینده و فناوری های نظامی مرتبط با آن که احتمالا تا سال ۲۰۰۴ به طول خواهد انجامید، بدون شک وظایف و کارکردهای سربازان قرن بیست و یکم دچار تحول اساسی شود.
به موازات طراحی خودروهای جدید برای سیستم جنگ افزاری آینده، به گونه ای که ناوگان ارتش قادر باشد به آسانی و در اسرع وقت خود را به نقاط ناآرام جهان برساند، شک و تردیدهایی در مورد ناوگان هواپیمایی حمل و نقل نظامی موجود، از جمله هواپیماهای قدیمی C-۱۳۰ به وجود آمده و بعضی از کارشناسان در مورد اینکه آیا این هواپیماها قادرند وظایف محوله را به نحو احسن انجام دهند یا خیر ابراز شک و تردید کرده اند. علی رغم آنکه هنوز هم بودجه ای خاص برای طراحی و ساخت یک هواپیمای حمل و نقل نظامی جدید در نظر گرفته نشده است. شرکت بوئینگ سه نوع هواپیمای جدید طراحی کرده است که می تواند به عنوان جایگزین هواپیماهای حمل و نقل موجود مورد استفاده قرار گرفته و اهداف برنامه سیستم جنگ افزاری آینده را برآورده سازد. دستاوردهای شرکت بوئینگ در طراحی هواپیماهای جدید طی کنفرانس دوسالانه علمی ارتش که اخیرا در اورلاندو برگزار شد، تشریح شده است.
●پلیکان عظیم الجثه
هنگامی که ساخت هواپیمای پلیکان اولترا به پایان برسد، به عنوان بزرگ ترین هواپیمای حمل و نقل شناخته خواهد شد. قسمت اصلی بار هواپیمای پلیکان اولترا با ابعاد تقریبی ۱۵ متر در ۶۰ متر طراحی شده است. ارتفاع آن نیز به قدر کافی زیاد است (حدود ۶ متر) که بتوان انبار آن را در دو طبقه طراحی کرد. به جز این دو قسمت دو انبار فرعی دیگر نیز در بال های هواپیما تعبیه خواهد شد. با در نظر گرفتن این چهار انبار مختلف، مساحت کل انبارها حدود ۳۰ هزار متر مربع خواهد بود.
این هواپیما که درازای بال آن به حدود ۱۵۰ متر می رسد از این توانایی برخوردار است که حدود ۱۵۰۰ تن محموله ـ تقریبا برابر وزن ۱۷ تانک M-۱ را تا حدود ۵۵۰۰ کیلومتر منتقل کند. در عین حال این هواپیما می تواند ۳ هزار کیلوگرم محموله را در مأموریت های طولانی تر و تا حدود ۱۸ هزار کیلومتر جابه جا کند. با توجه به این موارد پلیکان اولترا می تواند تسلیحات و جنگ افزارهای مورد نیاز ارتش را بدون توقف به مقاصد دوردست منتقل کند و بدین لحاظ نیاز ارتش به پایگاه های هوایی سایر کشورها کاهش می یابد و در صورت بروز اختلاف و کشمکش های سیاسی و اجتناب از در اختیار گذاردن این پایگاه ها به ارتش آمریکا، قابلیت حمل و نقل آنان چندان کاهش نمی یابد. این هواپیما برای آنکه قادر باشد مسیرهای طولانی (تا حدود ۱۸ هزار کیلومتر) را طی کند، می تواند در ارتفاعات کم بر فراز اقیانوس ها به پرواز درآمده و با سرعت ۲۴۰ گره به حرکت درآید و بدین ترتیب برد پرواز آن تا حد قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. برای پرواز در خشکی، پلیکان اولترا می تواند در ارتفاع هفت کیلومتری سطح زمین و با سرعت ۳۹۰ گره به پرواز درآید اما برد آن به میزان زیادی کاهش یافته و به حدود ۱۰ هزار کیلومتر می رسد. اما پرسش دیگری که اکنون مطرح می شود این است که آیا هواپیمایی که بوئینگ ۷۴۷ در کنار آن به بازیچه ای می ماند می تواند در فرودگاه های معمولی به زمین بنشیند؟ لورین ای. بلیس مدیر تحقیقات راهبردی حمل و نقل پیشرفته می گوید خوشبختانه پلیکان اولترا می تواند بال های خود را در هنگام فرود و برخاستن تا حدی جمع کرده و بدین ترتیب از فاصله دو سر بال خود تا حد زیادی بکاهد و بدین ترتیب تا هنگامی که روی زمین است فاصله بال های آن کمتر از وقتی است که پرواز می کند.
●هواپیمای بدون خلبان
ایده دیگری که با عنوان هواپیمای سبک بدون سرنشین ( LAMV ) معروف شده است، نیز از بعضی جهات توجه کارشناسان نظامی را به خود جلب کرده است. این هواپیما می تواند با استفاده از تجهیزات سیستم موقعیت یاب جهانی، GPS ، ماهواره های مدارگرد به عنوان ابزار ناوبری استفاده کند و بدین ترتیب پروازهای آنان بدون خلبان صورت گرفته و در نتیجه وابستگی ارتش به نیروی هوایی برای حمل و نقل تجهیزات کاهش می یابد. برای رهایی از مشکلات ناشی از محدودیت های استفاده از باند فرود، این هواپیماها به موتورهایی مجهز خواهند شد که آنها را قادر می سازد به طور عمودی به پرواز درآمده یا فرود آیند. موتورهای توربوفن کوچکی که در این هواپیما نصب شده است این هواپیما را قادر می سازد تا با سرعت ۵۵۰ کیلومتر بر ساعت به پرواز درآید. برد این هواپیما حدود دو هزار کیلومتر بوده و می تواند محموله ای به وزن دو هزار کیلوگرم را جابه جا کند. نکته دیگر آنکه بال های این هواپیما قابل جداسازی هستند و به این ترتیب می توان این هواپیما را توسط کانتینرهای معمولی سوار بر کشتی به مناطق جنگی اعزام کرد. هنگامی که این هواپیما ساخته شد می توان از آن برای جابه جایی گروه های کوچک نفرات، تخلیه مجروحان و انتقال مایحتاج روزمره سربازان استفاده کرد.
●باند کوتاه پرواز
شرکت بوئینگ تحقیقات پردامنه و وسیعی را در مورد ساخت هواپیمایی که قابلیت برخاستن و نشستن در باندهای پرواز کوچک را داشته باشد در دست انجام دارد. این گونه هواپیماها که قابلیت جابه جایی محموله ۴۰ تنی را دارد باید بتواند در باند کوتاهی (حدود ۲۵۰ متر) به پرواز درآید. این هواپیما که دارای چهار موتور توربوفن است باید بتواند دو خودروی با وزن کمتر از ۲۰ تن را جابه جا کند، که این نیز یکی از اهداف برنامه سیستم های جنگ افزاری آینده است. این هواپیما که به سیستم های بارگیری خودکار مجهز است نیاز به تجهیزات تخلیه را در پایگاه های مقصد کاهش می دهد و بنابراین گزینه بسیار مناسبی برای استفاده در پایگاه های نظامی دوردست است، چرا که نیاز به سربازان برای انجام وظیفه در مناطق ناشناخته کمتر می شود.

مترجم: آقای سلیمان فرهادیان
Scientific American

منبع : جزیره دانش