سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا

سینت آیوز - St. Ives


سینت آیوز - St. Ives
سال تولید : ۱۹۷۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : جان لی تامپسن
فیلمنامه‌نویس : باری بکرمن، برمبنای رمانی نوشته آلیور بلیک.
فیلمبردار : لوشن بالارد.
آهنگساز(موسیقی متن) : لالو شیفرین.
هنرپیشگان : چارلز برانسن، جان هاوسمن، ژاکلین بیسه، ماکسیمیلیان شل، الیشا کوک جونیر، هاری گوآردینو، هریس یولین، دانا الکار، دار رابینسن و جف گُلدبلوم.
نوع فیلم : رنگی، ۹۴ دقیقه.


نویسنده سابق و گزارش‌گر جنائی روزنامه، «ری سینت آیوز» (برانسن) که به همسر سابقش هم بدهکار است، می‌پذیرد باج لازم برای پس گرفتن پنج دفتر حسابداریِ «ایبنر پروکینِ» پولدار (هاوسمن) را برای ربایندگان ببرد. وقتی جسد یک تبهکار خرده‌پا را در محل تحویل پول‌ها می‌یابند، دو کارآگاه به نام‌های «اولر» (یولین) و «دیل» (گوآردینو)، «سینت آیوز» را متهم به قتل می‌کنند؛ اما دوستش، «سروان بلونت» (الکار) نجاتش می‌دهد. روز بعد، محبوبه «پروکین»، «جانت ویسلر» (بیسه)، قرار بعدی تحویل پول‌ها را به او می‌گوید. پس از گریز از یک سوء قصد «سینت آیوز» می‌فهمد که دفترها را «جیمی پسکو» (رابینسن) دزدیده، اما وقتی «پسکو» هم کشته می‌شود، دوباره «اولر» و «دیل» او را متهم به قتل می‌کنند. «سینت آیوز» با شهادت خیابان گرد هتل نجات می‌یابد و بالاخره فردای آن روز دفترها را در توالت ایستگاه قطار تحویل می‌گیرد. «پروکین» که می‌داند ربایندگان دفترها رهایش نخواهند کرد، از «سینت آیوز» کمک می‌خواهد تا رشوه یک کمپانی الکترونیک را به یک شیخ عرب پنهان کنند. دو دزد پول رشوه را می‌دزدند، اما «جانت» آنان را می‌کشد. «پروکین» می‌فهمد که «جانت» و روان‌پزشکش، «دکتر کانستابل» (شل) به او خیانت کرده‌اند، و خودشان هم دست کارآگاهان بوده‌اند. در رویاروئی نهائی، «سینت آیوز»، «دکتر کانستابل» را که «پروکین» را زخمی کرده می‌کشد، و «جانت» را به «سروان بلونت» می‌سپارد.
* سینت آیوز امیدوار کننده شروع می‌شود. اما قابلیت‌های وسوسه‌انگیز فکر پیوند دو آدم تنهای ناسازگار، خیلی زود محو می‌شود و شخصیت‌های اصلی تسلیم قصه‌ای توخالی می‌شوند: برانسن با آن انفعال لجوجانه آشنایش و هاوسمن با آن تأکید موعظه‌گرانه‌ای که روی نخستین سیلاب هر کلمه‌ای می‌گذارد. شل نیز با کاریکاتور هیجان‌انگیزش از روان‌کاو خبیث، طنزی ناخواسته را به داستان می‌افزاید، اما بیسه نمی‌تواند شخصیت‌ هوسباز و سرد مورد نظر را خلق کند.