دیوید و لیزا - David And Lisa

سال تولید : ۱۹۶۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پل م. هلر
کارگردان : فرانک پری.
فیلمنامه‌نویس : النور پری، برمبنای کتابی نوشته تیودور آیزاک روبین.
فیلمبردار : لنرد هرشفیلد.
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک لارنس.
هنرپیشگان : کایر دولیا، جانت مارگولین، هوارد دا سیلوا، نوا پاترسن و ریچارد مک‌مورای.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۴ دقیقه.


"دیوید" (دولیا) پسری است که کابوس‌های شبانه او را آزار می‌دهد و از این که دیگران به او دست بزنند، سخت ناراحت می‌شود. او را به مدرسه "استثنائی‌ها" می‌برند و او در آن‌جا با "لیزا" (مارگولین) آشنا می‌شود که دچار اسکیزوفرنی است. این دو به کمک شعرهای کودکانه با هم ارتباط برقرار می‌کنند و با صمیمی‌تر شدن‌شان، ارتباط "دیوید" با دیگران هم بهتر می‌شود. اما وقتی مادر "دیوید" به دیدنش می‌آید، از وضع جدید پسرش خوشش نمی‌آید و او را با خود می‌برد. "دیوید" از چنگ مادر سلطه‌جو (پاترسن) و پدر مطیعش (مک‌مورای) می‌گریزد و به مدرسه برمی‌گردد. در این‌جا در یک لحظه عصبانیت "لیزا" را می‌رنجاند و دخترک می‌گریزد. پس از جست‌وجوی شبانه "لیزا" پیدا می‌شود، برای نخستین‌بار بدون کمک شعر با "دیوید" حرف می‌زند و "دیوید" هم با او ارتباط برقرار می‌کند...
٭ دیوید و لیزا فیلم مستقل همه‌پسند سال ۱۹۶۲ بود. تابع مد زمانه‌اش، فیلم‌های نیویورکی تجربه گرای دهه ۱۹۶۰، نبود و بیشتر به فیلم‌هائی شباهت داشت که هفت هشت سال پیش از آن نسل کارگردانان پرورش یافته در تلویزیون می‌ساختند، با فیلم‌نامه، روایت و ساخت دقیق و به دور از آماتوریسم و حتی با صحنه‌های رویائی با ترتیب منطقی و مطابق الگوی هالیوودی صحنه‌های روان‌کاوانه. همین سنجیدگی و آراستگی باعث می‌شود که فیلم به جنبه‌های عصبی و آشوبنده‌تر دست مایه‌اش دست نیابد. ناهنجاری روحی عمیق شخصیت‌های دولیا و مارگولین چندان القا نمی‌شود. نمای پایانی به سبک آشنای هالیوود اشاره بر این دارد که "عشق درمانی" موفقیت‌آمیز بوده است.