زندگی بوی گند می‌دهد! - LIFE STINKS

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : مل بروکس
کارگردان : بروکس
فیلمنامه‌نویس : رودی د لوکا، استیو هابرمن و بروکس، بر مبنای داستانی نوشتهٔ ران کلارک، د لوکا، هابرمن و بروکسن
فیلمبردار : استیون پوستر
آهنگساز(موسیقی متن) : جان موریس
هنرپیشگان : بروکس، لسلی آن وارن، جفری تامبور، استوارت پانکین، هوارد موریس، د لوکا، تدی ویلسن و مایکل انساین
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه


ـ ̎ گادارد بولت̎ (بروکس)، میلیاردر معروف، رویای بزرگی در سر می‌پروراند: ساختن مجموعهٔ تجاری عظیمی به نام بولت سیتی در منطقه‌ای فقیرنشین در محله‌های جنوبی لس آنجلس. اما رقیبش، ̎ونس کراسول̎ (تامبور) او را به شرط‌بندی عجیبی ترغیب می‌کند: اگر او بتواند سی روز بدون پول و حمایت کسی در خیابان‌های جنوب شهر دوام بیاورد، ̎کراسول̎ هم از ادعایش نسبت به زمین مجموعه صرف‌نظر می‌کند. روزهای اول بسیار سخت می‌گذرند، به‌خصوص وقتی دو نفر از اوباش کفش‌های ̎بولت̎ را می‌دزدند، با این همه ̎بولت̎ به کمک زنی به نام ̎مالی̎ (واران) مقاومت می‌کند و در روز سی‌‌ام رازش را برای ̎مالی̎ می‌گوید. با پایان مهلت و خنثی شدن توطئه‌های ̎کراسول̎، ̎بولت̎ با ̎مالی̎ ازدواج می‌کند و به جای بولت سیتی، برای فقرا، خانه و درمانگاه می‌سازد.
ـ پیش از این، کمدی‌سازان موفق شده‌‌اند تا از دل مرگ و نیستی، یا لااقل فقر و نکبت، صحنه‌هائی خنده‌دار بیرون بکشند که بهترین نمونه‌اش، ولگرد خانه بدوش و چارلی چاپلین، و ملغمه‌هایش از کمدی بزن بکوب و صحنه‌های پر سوز و گداز است. اما مسلماً بروکس برای ساختن فیلمی کمدی با جهت‌گیری‌های اجتماعی انتخاب مناسبی نیست. بنابراین، خیلی هم تعجب‌انگیز نیست که زندگی بوی گند می‌دهد! نمی‌تواند ارتباط ثمربخشی با جهان قهرمان‌هایش ـ بی‌خانمان‌ها، دیوانه‌ها و فراموش‌شدگان ـ برقرار کند. فیلم تنها در مواردی واقعاً به ̎زندگی̎ مربوط می‌شود که طنز بروکس به سطح استیلیزهٔ یک ̎مضحکه̎ نزدیک می‌شود (مثل آنجا که ̎بولت̎ با ̎ج.پل گتی̎ ـ دیوانهٔ خانه به‌دوش ـ راجع به این بحث می‌کنند که کدامشان پولدارترند.)