یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

پیغام به باد


پیغام به باد
گاهی وقت ها زبانمان نمی گردد تا فریادی را که در گلو داریم به بیرون پرت کنیم. گاهی اوقات دلمان چنان می شکند که می ترسیم اگر زبان باز کنیم همه از صدای شکسته شدن آن با خبر شوند.
گاهی اوقات خود را بزرگتر از آن می دانیم که اعتراض و گله مان را از یک دوست یا یک یار یا یک عزیز با او درمیان بگذاریم. در این لحظات چار ه ای نیست جز سکوت.اما ما راه حل دیگری هم داریم. گفت وگو با باد. شاید باد این بار بتواند با هو هوی خود حرف ما را به گوش «او» و «آنها» برساند.نامه هایی برای هیچکس همان چیزی است که می توان با «باد» در میان گذاشت.
همسر عزیزم! وقتی که با هم پیمان زندگی مشترک را بستیم می دانستم که باید سختی هایی را تحمل کنم. می دانستم که باید بسیاری از توقعات و رویا های جوانانه ام را زیر پا بگذارم. چون شرایط اقتصادی تو به گونه ای نبود که بتوانیم خیلی چیزها را تهیه کنیم. ما مراسم کوچکی گرفتیم. ما در منزل پدری تو برای سال ها زندگی کردیم. ما برای ماه عسل به هیچ جا نرفتیم.
ما در طول هفت سال زندگی فقط سه بار سفر دو روزه رفتیم. من هیچ وقت توقع نداشتم که برای پسرمان همان وسایلی را تهیه کنی که برادرت برای فرزندش تهیه می کند. من هیچ وقت لباس های آنچنانی و گران قیمت از تو نخواستم. من شاغل بودم و نیز همین طور من می دانستم که خرید لباس جدید برای هر عروسی و میهمانی یعنی چی. ما با هم کار کردیم. با هم زحمت کشیدیم. با هم پس انداز کردیم و بحمد الله الان وضعیت ما بد نیست.
من در تمام این مدت در مقابل سوال دیگران که می گفتند چرا به خودت نمی رسی، چرا اینقدر کار می کنی، چرا سفر نمی روی، چرا مبل و وسایل خانه عوض نمی کنی و ده ها سوال دیگر فقط می گفتم که؛ دوست ندارم. اما تو می دانی که دوست داشتم و دوست دارم ولی به حرمت تو و شناختی که از شرایط زندگی داشتم این خواسته های کوچک را زیر پا گذاشتم.
اما در مقابل این کارها از تو توقع داشتم و توقع دارم که بفهمی و بدانی که یک همسر به خاطر بهتر شدن شرایط زندگی اش از بسیاری از خواسته هایش گذشت و از این بابت هم راضی است، چون خانواده اش را دوست دارد. اما تو چرا هر وقت در این مورد در خانواده صحبت می شود، در پاسخ می گویی که من اهل اینجور چیز ها نیستم. اگر نمی توانی واقعیت را بگویی که دلیلی هم ندارد، مسائل خصوصی زندگی مان را به دیگران بگوییم، حداقل سکوت کن و نگو که من بویی از رویا های زنانه نبرده ام. من زنم. با تمام رویا های زنانه، اما از آن مهمتر همسرم و یک مادرم و حفظ حرمت خانواده و آبروی آن برایم از همه چیز مهمتر است.
منبع : روزنامه کارگزاران