برتری بورن

کارگردان: پل گرین گراس. فیلم‌نامه: تونی گیلرو. بازیگران: مت دیمون، فرانکا پوتنته، برایان کاکس، جولیا استایلز، کارل اوربان، جو آن آلن. مدت: ۱۰۸ دقیقه.
جیسون بورن (دیمون)، گذشته وحشتناک‌اش را پشت سر گذاشته است و اینک در یک بهشت استوائی، با ماری کروتز (پوتنته)، زنی که او دو سال قبل مسیر زندگی‌اش را تغییر داد، کم‌وبیش احساس خوشبختی می‌کند. البته او هنوز هم از سردرد و کابوس‌های شبانه رنج می‌برد، که این‌ها ناشی از تعلیماتی است که به او داده‌اند تا از وی یک آدمکش حرفه‌ای و درجهٔ یک بسازند. بازگشت تدریجی حافظه‌اش، تکه‌هائی از گذشتهٔ مرگبار را به یادش می‌آورد.
جیسون بورن، مخلوق والای ادبیات تخیلی است، او قهرمان سه‌گانهٔ پرفروش رابرت لادلوم است که با هویت بورن شروع شد؛ فردی‌که دارای قدرت درک بی‌واسطهٔ مسائل اطراف، آمادگی کامل جسمانی و آگاهی از تکنولوژی و دانش روز است. تنها مشکل‌اش این است که هویت‌اش را به یاد نمی‌آورد. ولی ما می‌دانیم که او محصول درجهٔ یک ترد استون است، سازمانی سری که آدمکش‌های شکست‌ناپذیر تربیت می‌کند، و حالا کسی می‌خواهد او را بکشد، چون بورن زیاد می‌داند برای اطمینان از نابودی‌اش، به او مأموریت می‌دهند تا دو آمریکائی را بکشد.
با سفر از هند و برلین به آمریکا و بعد به مسکو، لندن، آمستردام، ناپل و مونیخ می‌رود؛ این در واقع یک فیلم پرهیجان بین‌المللی است و سرعتی به مراتب بیش از فیلم اول دارد. به‌جای تعقیب و گریز پاریس، اینجا مسکو صحنهٔ وقایع است و مبارزهٔ تن به تن با یکی دیگر از آدمکش‌ها، پرهیجان‌تر و قابل تحسین است، چون بورن در مقابل چاقوی او، از روزنامه استفاده می‌کند! بهترین لحظه‌ها، آنجاست که بورن که عملاً از تمام خطرات جان سالم به‌در برده، به تعقیب‌کنندگانش می‌فهماند که او یک گام جلوتر از بازی آنها حرکت می‌کند. اگر کسی بخواهد از هوشمندانه‌ترین و نفس‌گیرترین فیلم پلیسی این تابستان، انتقاد کند، شاید این فیلم منظورش را برآورده کند. سرعت فیلم نفس‌گیر است، ولی تماشاگر احتیاج به رفع خستگی هم دارد. با این‌حال من برای دیدن التیماتوم بورن ثانیه‌شماری می‌کنم!

منبع : نشریه دنیای تصویر