صنایع دستی

در ایل شاهسون ریسندگی و بافندگی دستی رواج دارد كه مهمترین آنها عبارت‌اند از:
گلیم : مهم‌ترین بافت شاهسون گلیم‌های سوزن‌دوزی شده و ظریف معروف به «سوماك» است. طرح‌های پیچیده آن‌ها را با دارهای زمینی یا افقی و معمولاً به صورت نواری دراز و باریك به طول سه متر می‌بافند، سطح آن‌ها را با نقش‌های پیچیده، سوزن‌دوزی می‌كنند.
یكی از طرح‌‌های معروف و معمول، «كشتی نوح» نام دارد كه معمولاً سه لوزی به شكل یك كشتی است كه درختی در وسط آن و پرندگان، جانوران در دو طرفش دیده می‌شوند.
جاجیم : بافت مهم دیگر جاجیم است كه روی دستگاه باریكی بافته می‌شود. مهم‌‌ترین نقش در جاجیم، اژدهایی به شكل حرف s با گوش و یك دم است.
جل اسب : چل اسب‌های شاهسون هم از لحاظ تصاویر حیوانات و پرندگان و هم از لحاظ رنگ‌پردازی، از بهترین انواع رواسبی در ایران بشمار می‌رود.
خورجین : خورجین‌های بزرگی در دو طرف شترها برای حمل رختخواب و اثاث در هنگام كوچ دیده می‌شود كه نقش‌های سوزن‌دوزی شده خاصی دارند. این خورجین‌ها از مهم‌ترین دستبافت‌های زنان عشایر شاهسون است.
مفرش : مفرش دستبافته مستطیل شكل درب‌دار و صندوق مانندی است كه برای حمل لحاف و تشك در هنگام كوچ مورد استفاده قرار می‌گیرد. مفرش‌ها نیز توسط زنان بافته می‌شوند و نقش و نگارهای جذاب و شادی دارند.