آیا هر شهروندی می تواند گزارشگر باشد؟

بسیاری از روزنامه نگاران سنتی نسبت به روزنامه نگاری مشارکتی به ویژه افراد داری بلاگ های اینترنتی بی تفاوت هستند. آنها معتقدند که این گروه غیر حرفه ای دارای انگیزه های شخصی بوده وبه هیچ یک از معیارهای بنیادین کنترل، بی طرفی، تعادل و واقعیت گرایی پای بند نیستند.در مقابل، بسیاری از افراد داری بلاگ های اینترنتی، رسانه های اصلی را گستاخ نامیده که اخبار را باعلایق شخصی خود تغییر داده و منافع شخصی و بقای اقتصادی خود را بر مسئولیت اجتماعی خود درحفظ آزادی مطبوعات ترجیح می دهند.
در این فرایند، اهمیت اصلی به انتشار اطلاعات داده می شود نه برگزیدن بخشی از آن. گفتگوهای
انجام گرفته در چنین اجتماعی در اختیار همگان قرار می گیرد. در مقابل، در سازمان های خبری سنتی، اخبار پیش از انتشار دست چین می شوند. البته همکاری بین گزارشگران و ویراستارها وجود
دارد ولی جر و بحث ما بین آنها برای عموم مردم آشکار نبوده، در آن دخالتی ندارند.
مهمترین تفاوت بین روزنامه نگاری مشارکتی و سنتی، سا ختار و سازمان هایی است که آنها را بوجود
می آورند. رسانه های سنتی توسط سازمان های طبقه بندی شده ای که هدفشان تجارت است
تولید می شوند. الگوی تجاری آنها سود آوری از طریق تبلیغات است. این رسانه ها برای جریان سریع
کار، سودآوری و یکپارچگی آن ارزش قایل هستند. اجتماعات به هم پیوسته ای که گفتمان، همکاری و
تساوی افراد جامعه را بر منافع خود ترجیح می دهند درپی ایجاد روزنامه نگاری مشارکتی خواهند بود.
روزنامه نگاری مشارکتی نیازی به روزنامه نگار آموزش دیده سنتی که نقش میانجی و یا تصحیح کننده را ایفا کند ندارد. بسیاری از وبلاگ ها، نشست ها و اجتماعات اینترنتی بدون نیاز به هیچ یک ازعوامل به خوبی ایفای نقش می کنند.
برخی توقف رسانه ها در کسب اطلاعات و الگوهای توزیع به شیوه سنتی آن را به عنوان حرکتی
اقتصادی برای کنار زدن شرکت های رسانه ای رقیب و به وجود آوردن فرصت های تجاری جدید برای
نسل بعدی غول های رسانه های ارتباطی می دانند. با در نظر گرفتن چنین روندی، شرکت هایی مانند: گوگل ام.اس.ان و یاهو جایگزین روزنامه های محلی، رادیو، تلویزیون وناشرین مجلات به عنوان
رسانه های اصلی ما خواهند شد.
اما در جامعه به هم مرتبط امروز، تفکر سلطه یک نهاد خاص جایی ندارد. در دنیای امروز این افراد جامعه
هستند که به شکل غیرقابل پیش بینی تصمیم به دست یابی به اطلاعات از منبع مورد دلخواه خود
گرفته و آن را با فرد مورد نظر شان به اشتراک می گذارند. در این حالت، رسانه های دیجیتالی به طور گسترده ای موجبات از هم گسیختگی قدرت و کنترل رسانه های سازمان یافته را دارند. در
گذشته آنچه که می دانستیم و اطلاعاتی که قادر به دریافت آنها بودیم بسته به امکاناتی بود که در آن
محل در اختیار داشتیم. در دنیای به هم مرتبط امروز، جامعه ما می تواند به بزرگی شبکه گسترده
جهانی باشد.

محمد سمیعیانی