سناریوی پوسیده

سران رژیم صهیونیستی چند روزی است که سیاست تهدید نظامی ایران را در دستور کار قرار داده اند. این سناریو با سخنان شائول موفاز معاون نخست وزیر و رییس سابق ارتش این رژیم کلید خورد. موفاز درست هنگامی که در یک موضع گیری غیر منتظره و در حالی که دولت متبوعش در آستانه سقوط قرار دارد، ضمن اقرار به شکست تلاش های صهیونیست ها در متوقف کردن برنامه اتمی ایران، حمله اسرائیل به ایران را اجتناب ناپذیر خواند. پس از موفاز نیز شمار دیگری از مقام های این رژیم خط تهدید ایران را در رسانه هایشان پی گرفتند.
البته تهدید ایران جزوی ثابت از استراتژی کلان این رژیم به ویژه در سه سال اخیر بوده است اما این اتفاق از این نظر شگفتی افکار عمومی را برانگیخت که با عقب نشینی سیاسی تل آویو در جبهه غزه و احتمالا جولان و مزارع شبعا و نیز عقب نشینی سیاسی اروپا در پرونده هسته ای ایران مقارن شد. با این معامله ناظران انتظاری جز این نداشتند که دولت اولمرت در آخرین روزهای حیات خویش فتیله جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی را پایین آورد.
اما به نظر می آید که عوامل چندی موجب شد که زمامداران صهیونیستی در قبال ایران از تاکتیک متفاوت از سناریو انعطاف پذیری که مقابل حماس و سوریه پیش گرفته اند بهره جویند.
عامل نخست این است که صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی همانند صحنه امریکا این روزها آبستن تغییر و جا به جایی سیاسی است و هر تصمیمی در دستگاه دیپلماسی و امنیتی این رژیم متاثر از این رویداد کلان است.
بر این اساس نحوه رویارویی با ایران یکی از مسائل مناقشه انگیز قرار گرفته است.
همه آنهایی که داخل این رژیم علم تهدید ایران را برافراشته اند گوشه چشمی به صندلی نخست وزیری این رژیم دارند.
در راس این افراد موفاز قرار دارد که اکنون دوشادوش تزیپی لیونی مبارزه ای بی وقفه را برای جانشینی ایهود اولمرت به عنوان رهبر حزب کادیما شروع کرده است. همه مقام های صهیونیستی از برخورد موفاز برائت جستند، حتی موفاز از سوی نمایندگان راست گرای مجلس که از لحاظ ایدئولوژیکی متحد او هستند مواخده شد تا جایی که یووال اشتینیتز از حزب راست گرای لیکود گفت: سخنان موفاز کاملا غیر مسئولانه بود و او نمی بایست چنین کلماتی را به زبان می آورد. اغلب ناظران اظهارات این ژنرال را به حساب این گذاشتند که او از تهدید ایران به عنوان یک کارت بازی برای جلب آرای افراطیون یهود استفاده کرده است.
اما هنوز گرد و غبار تهدیدی که بر زبان موفاز جاری شده بود فروکش نکرده بود که این بار گزارش نیویورک تایمز منتشر شد که در آن به نقل از مقام های پنتاگون ادعا شده بود که سران اطلاعاتی رژیم صهیونیستی موضوع تعرض نظامی به ایران را در سر می پرورانند، این گزارش درست در فردای پایان مذاکره سولانا در تهران به جریان افتاد.
دومین سناریو تهدید که از زبان مقام های پنتاگون اعلام شد جای تردید باقی نگذاشت که تل آویو بیش از هر چیز در پی تحت تاثیر قرار دادن دور جدید مذاکره و تعامل هسته ای اروپا و تهران است . خبرهای بسیاری دلالت بر این داشتند که رژیم صهیونیستی این خط تعامل را تهدیدی علیه منافع نامشروع خویش می بیند آنجا که مارک رگو، سخنگوی ایهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل گفت: نخست وزیر در سفر هفته گذشته خود به واشنگتن، سیاست اسرائیل درباره ایران را بیان کرد.
اولمرت در واشنگتن تشدید تحریم های بین المللی علیه ایران را خواستار شد. نباید از نظر دور داشت که در سال هایی که ایران با تصمیم استوار خویش دستیابی به فن آوری مسالمت آمیز هسته ای را به عنوان راهبرد تغییر ناپذیر دنبال کرده واشنگتن از اهرم تهدید نظامی اسراییل و بازگویی داستان حمله صهیونیست ها به ایزولاک و تاسیسات سوریه به عنوان یکی از اهرم های تاثیر گذاری بر موضع اروپا بهره جسته است. این بار نیز آشکار می توان در پسا پشت بازی تهدید اسراییل این سناریو دولت بوش را برای کشاندن دوباره اروپا به مدار تداوم سیاست تحریم ایران به وضوح مشاهده کرد.

منبع : روزنامه جوان