جعفری

جعفری از قرن ها پیش شناخته شده است اما کشتگاه دقیق آن مشخص نیست. در گذشته یونانی ها از جعفری برای تهیه حلقه گل برای مردگان استفاده می کردند.
در قرون وسطی خرافات بسیاری راجع به جعفری وجود داشت. در گذشته جعفری تنها سبزی برای تزئین غذا به حساب می آمد.
بطور سنتی نیز جعفری به همراه پیازچه و ترخون مورد استفاده قرار می گرفت.
امروزه از جعفری تازه و یا خشک در تهیه املت، خاگینه، پوره سیب زمینی، سوپ، ماکارونی، سس و یا به همراه ماهی و مرغ استفاده می کنند.
جعفری به همراه نعنا در تهیه سالادها در خاورمیانه به کار می رود.
ریشه جعفری از گذشته های دور برای درمان مشکلات گوارشی، برونشیت و عفونت ادراری مورد استفاده قرار گرفته است.
گفته می شود جعفری نیروبخش، ضد سم و ضدرماتیسم بوده و در درمان سنگ کلیه و سنگ مثانه مؤثر است. در روسیه از آب جعفری برای تسریع فرآیند زایمان استفاده می کنند.
آب جعفری برای درمان دندان درد نیز مؤثر بوده و شست وشوی موها با آن و بخور آن برای پوست های خشک مفید است.
جعفری درد قاعدگی را کاهش داده، فشار خون را پائین آورده و در بهبود آسم، آلرژی و برونشیت مؤثر است.
جعفری از نظر ویتامین خصوصاً ویتامین(آ) و (ث) و مواد معدنی بسیار غنی بوده و سموم را از بدن خارج می کند. التهابات را کاهش داده و به دلیل کلروفیل بالا، برای تنفس مفید است.

نادر اقبال

منبع : روزنامه ایران