اسطوره ای که فرو نریخت

خشک اش زده بود، باورش نمی شد. حتی توان راه رفتن هم نداشت. مات و مبهوت فقط نگاه می کرد. این صحنه ها را قبلا فقط در فیلم ها دیده بود. زیبایی مخمل سبز چشم هایش را نوازش می کرد و غرق در لذت شنیدن صدای هزاران هواداری بود که ورزشگاه را روی سرشان گذاشته بودند: «آلکس چت شده، پاس بده!» اما او هیچ چیز نمی شنید حتی صدای فریاد هم تیمان اش که به خاطر از دست دادن توپ از او عصبانی بودند: «این بچه کیه اومده تو زمین؟!
اصلا فوتبال بازی کردن بلده؟!» اما آلکسی خشک اش زده بود. هیجان اولین حضور در سری A توان هر نوع عکس العملی را از او گرفته بود. هم تیمان اش به خاطر اشتباهات پرشمار آنقدر از او عصبانی بودند که دیگر حتی نمی خواستند اسم اش را بشنوند. همه پاس ها را خراب کرده بود و تا توانست توپ ها را از دست داد. اما بازی بعد، بازی جبران بود. جوانی که می گفتند به سفارش مدیران باشگاه از تیم پادووا آمده و آنقدر جسارت داشته که سری A را با پیراهن یووه تجربه کند در دومین حضورش دروازه حریف را گشود و طعم اولین گلزنی در بالاترین سطح فوتبال را چشید.
آن روزها روزهای حکومت روبرتو باجو در «دل آلپی» بود و با وجود «روبی» محبوب جایی برای جوان ۱۷ ساله لاغر و ریزاندام تازه وارد وجود نداشت. اما آلکسی آمده بود. تمام مشکلات را پشت سر گذاشته و آمده بود تا ستاره شود، تا اسطوره شود. تا فوتبالی را که در گوشت و استخوان اش رخنه کرده بود را به نمایش بگذارد. از ۳ سالگی دنبال توپ ندویده بود که حالا به راحتی تسلیم شود. مادرش آرزو داشت او دروازه بان شود اما آلکس می دانست که هیچ چیز به اندازه گلزنی سیرا ب اش نمی کند و آمده بود تا گل بزند.
باجو محبوب تر از آن بود که یک یا ۲ یا ۱۰ گل آلکسی چیزی از محبوبیت اش بکاهد. همچنان روبرتو تک شعار هواداران «بیانکونری» بود و آلکسی زحمتکش تیم، اما آلکسی کاری به این کارها نداشت. حال نام آلکس دل پیرو در تمامی بازیهای یوونتوس حداقل در کنار یکی از گل ها نوشته می شد. درخشید و گل زد، درخشید و گل زد تا در سال ۱۹۹۵ یعنی ۲ سال پس از آمدن اش حکم به خداحافظی روبرتو باجو داد و بالافاصله بر جام قهرمانی اروپا بوسه زد تا تابوی روبی باجو به راحتی جایش را به آلکس دل پیرو بدهد. ۴ حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا نتیجه درخشش سوپر آلکسی بود.
او دیگر به یک اسطوره و تابو تبدیل شده بود. یوونتوس بدون او معنا نداشت و تصور سوپر آلکسی با پیراهن دیگر، غیرممکن. حتی مصدومیت های پیاپی و افت شدید هم چیزی از محبوبیت آلکسی کم نکرد. در بحران های کالچو پولی و سقوط به سری B، آلکس دل پیرو اولین کسی بود که اعلام کرد با یووه به سری B می رود. اسطوره آلکسی دیگر فرو ریختنی نبود. او محبوب ترین چهره یوونتوس بود و حال عنوان بهترین گلزن تاریخ باشگاه را هم یدک می کشید.
بازگشت به سری A، توام بود با تغییرات پرشمار. صحبت از تمدید قرارداد سوپر آلکسی بود که حالا با ۳۳ سال سن کاپیتان باتجربه تیم لقب گرفته بود. هر روز صحبت از یک جلسه مذاکره تازه بود اما از تمدید قرارداد چیزی به گوش نمی رسید. این تعلل شایعات را بیشتر می کرد. اینکه مدیران جدید حاضر نیستند شرایط موردنظر آلکس را بپذیرند و در نهایت ناباوری آلسیو سکو مدیر باشگاه رسما اعلام کرد ممکن است باشگاه با دل پیرو به تفاهم نرسد و آلکسی به تیم دیگری برود.
باور کردنی نبود، یک اسطوره دیگر در حال شکستن بود و یوونتوس که در طول تاریخ ثابت کرده بود اهل اسطوره و اسطوره پروری نیست کمر به نابودی کاپیتان محبوب خود بست. اما جایگاه آلکسی با دیگران فرق داشت. برترین گلزن تاریخ یووه و یکی از ۵ گلزن برتر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا محبوب تر از آن است که به راحتی بتوان از او گذشت. هواداران یوونتوس (ملقب به بانوی پیر) بلافاصله در یک اقدام سمبلیک اقدام به جمع آوری پول برای تمدید قرارداد آلکسی کردند و در کمتر از چند ساعت مبالغ پیشنهادی به میلیون ها یورو رسید تا ثابت شود اگر آلکسی برود هزاران هزار هوادار نیز همراه او خواهند رفت اما بالاخره این کابوس تلخ و سیاه تمام شد و کاپیتان آلکسی حداقل تا ۲ سال دیگر پیراهن بیانکونری را بر تن خواهد داشت.
● و اما قرارداد
«خوشحالم، روزهای سختی بود. اما قراردادم را تمدید کردم و حال بی صبرانه منتظر تولد پسرم هستم.» این هفته، هفته ای پرجنجال برای سوپر آلکسی بود. از یک سو جلسات پرشمار با مدیران باشگاه و از سوی دیگر انتظار طاقت فرسا برای تولد اولین فرزندش. آلکسی قراردادش را تا پایان ۲۰۱۰ تمدید کرد. قراردادی که طی آن برای سال اول ۴ میلیون یورو و برای سال دوم ۵/۳ میلیون یورو دریافت خواهد کرد: «این یک انتخاب مهم برای حرفه ام و برای زندگی ام بود. یوونتوس چیزهای زیادی به من داده و من می خواهم باز هم در این تیم قهرمان شوم پروژه تمدید قراردادم پروژه ای طولانی بود که برادرم استفانو دل پیرو خیلی زحمت آن را کشید. خوشحال ام و آرام چون پروژه ای عملی شد که مطمئن ام شادی های زیادی را برای هواداران به ارمغان خواهید آورد.»
جووانی کوبولی جیلی مدیر بیانکونری نیز درباره این قرارداد گفت: «خوشحالیم قراردادی را امضا کردیم که اطمینان ما را به یک قهرمان بزرگ ثابت کرد. دل پیرو پروژه های ما را عملی می کند. او در طول دوران کاری اش همیشه با علاقه و حرفه ای گری در خدمت تیم بوده. او افتخارات زیادی را با پیراهن یووه تجربه کرده و مطمئن ام که در سال های آینده نیز برای تیم بسیار مفید خواهد بود.»

ندا کاظمی

منبع : روزنامه ایران ورزشی