محاکمه - Le Proces

سال تولید : ۱۹۶۲
کشور تولیدکننده : فرانسه، ایتالیا و آلمان‌غربی
محصول : ایو لاپلانش، میگل سالکایند و الکساندر سالکایند.
کارگردان : اورسن ولز، برمبنای رمانی نوشته فرانتس کافکا.
فیلمنامه‌نویس : اورسن ولز، برمبنای رمانی نوشته فرانتس کافکا.
فیلمبردار : ادموند ریچارد.
آهنگساز(موسیقی متن) : ژان لودرو، تومازو آلبینونی.
هنرپیشگان : آنتونی پرکینز، ولز، ژان مورو، رومی اشنایدر، السا مارتینلی، آکیم تامیروف، آرنولدو فوا و سوزان فلون.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۸ دقیقه.


روزی "یوزف ک" (پرکینز)، کارمند بانک، توسط یک بازرس پلیس (فوا) و دوکارآگاه دستگیر می‌شود. او مرتکب جرمی نشده و از اتهامش نیز اطلاعی ندارد. در حالی که متوجه می‌شود. او مرتکب جرمی نشده و از اتهامش نیز اطلاعی ندارد. در حالی که متوجه می‌شود همسایه‌هایش او را تحقیر و تمسخر می‌کنند و به‌نظر می‌رسد که از جزئیات پرونده‌آش اطلاع دارند. "یوزف ک" را از راهروهائی تودرتو به حضور قاضی می‌برند. با این همه هنوز از جرم خود مطلع نیست. در این‌جا عموی "یوزف ک" او را نزد وکیل علیلی به‌نام "هاستلر" (ولز) می‌برد که می‌پذیرد تا دفاعش را به‌عهده بگیرد...
٭ رمان پرآوازه کافکا، دست مایه راحتی برای فیلم نبوده است و اتکای آن به افکار و محرومیت‌های درونی "یوزف ک" در خلق این دشواری مؤثر است. ولز آگاه از این مشکل تصمیم گرفته است. بر فضاسازی دنیای کافکا و خیال‌پرورتر کردن آن ـ با لایت موتیف موزیکال "آداجو" اثر آلبینونی ـ تمرکز کند. آرایش صحنه‌ها (کار ژان ماندارو)، نمودار سبک باروک مورد علاقه ولزاند. ساختمان‌های عظیم و مرعوب کننده‌ای که مثل قصر زانادو در همشهری کین، ساخته خود ولز (۱۹۴۱)، قهرمان فیلم را بلعیده‌اند. دیدنی‌ترین جنبه محاکمه هم همین صحنه‌پردازی‌ها ـ با سایه‌های عمیق و در و دیوار تنگنا آفرین‌شان ـ هستند و گرنه اثر ولز نشانی از ابهام احساس گناه نزد کافکا ندارد (برای او، این شخصیت صرفاً یک بوروکرات است) و راهی به درون ذهن او نمی‌یابد با این همه خود ولز این فیلمش را بسیار دوست می‌داشت و گفته بود که آن را بهترین اثر خود می‌داند.