تحلیل سیستم‌های ثانویه با میرائی متناسب تحت اثر مؤلفه‌های چندگانهٔ زلزله با روش مد تغییر مکان

سیستم‌های ثانویه سیستم‌هائی هستند که به یک سازهٔ اصلی متصل می‌شوند و معمولاً جرم آنها نسبت به جرم سازهٔ اصلی کمتر است. کاربرد این سیستم‌ها بیشتر در سازه‌های صنعتی مثل نیروگاه‌های هسته‌ای، اتاق‌های کنترل، تجهیزات الکترونیکی و کامپیوتری و... می‌باشد. این سیستم‌ها به‌دلیل اهمیتی که دارند لازم است به‌صورت مناسبی در مقابل نیروهای زلزله تحلیل و طراحی شوند.
سینگ برای اولین‌بار با استفاده از روش ارتعاشات پیشا، طیف طرح طبقه را مستقیماً برحسب طیف طرح زمین به‌دست آورد. در این روش، ابتدا تابع چگالی طیفی پاسخ درجهٔ آزادی طبقه موردنظر برحسب تابع چگالی طیفی زمین محاسبه و سپس از آن به‌عنوان ورودی یک سیستم یک درجه آزاد (به‌عنوان سیستم ثانویه) استفاده می‌شود و تابع چگالی طیفی پاسخ، میانگین مربعات و نهایتاً طیف طرح آن به‌دست می‌آید. با استفاده از طیف طرح طبقه می‌توان حداکثر نیروهای وارده به سیستم ثانویه را محاسبه نمود. این روش در سال ۱۹۸۳ توسط شارما و سینگ برای سیستم‌های با میرائی نامتناسب تعمیم داده شد. خواص مدی سیستم مرکب اولیه ـ ثانویه با خواص مدی هر یک از سیستم‌ها متفاوت می‌باشد؛ لذا استفاده از روش‌های معمولی دینامیک سازه‌ها برای به‌دست آوردن خواص مدی سیستم مرکب دچار مشکلات ناپایداری عددی می‌شود.

علیرضا فیوض
محسن غفوری آشتیانی

منبع : سایت ایران بتن